Verslag ronde 4

Lekker bezig: ESV 1 – HSC 1 

Na twee klinkende overwinningen stonden we voor de opgave om de smadelijke nederlaag vorig seizoen tegen het altijd gevaarlijke Helmond weg te poetsen. T.o.v. vorig jaar zijn we met de komst van Luuk, Julien (die dit keer afwezig was) en Josue aanzienlijk versterkt. Dat bleek: drie professionele remises aan de topborden en de rest winnen!

Frans was als eerste klaar: Gerard van de Kerkhof pleegt het Siciliaans en het Frans met dezelfde strategie te bestrijden: snel een keten opzetten met f4 en e5; de d-pion naar d3 zodat zwart niet direct een basis op d4 kan aanvallen en dan maar stormen op de koningsvleugel. Frans counterde uitstekend door veld d4 voor een ijzersterk paard te veroveren dat voldoende tegenwicht bood voor wits koningsaanval. De heren beoordeelden de stelling als gelijk en waren tevreden met remise.

FM Bas investeerde zoals gewoonlijk veel tijd in het creëren van een gezonde structuur met dynamische mogelijkheden. Ook FM Ruben Venis wist van wanten en speelde zo solide dat de vrede snel getekend was.

De derde remise kwam later in de wedstrijd op naam van Luuk die na een twee-jarig verblijf in het hoge noorden weer warm begint te draaien. Meteen na de opening kreeg hij van de gevaarlijke tacticus Bart Dekker een stuk in de schoot geworden maar zag na rijp beraad af van aanname omdat hij de verwikkelingen anders niet kon overzien. Nou, die kwamen er toch: beiden beschikten over een moordlustig loperpaar; een bloedstollend gevecht was het gevolg. Gevraagd om een korte samenvatting tijdens de na-analyse bleken beide kemphanen meerdere malen beter/gewonnen te hebben gestaan.

Dan de overwinningen. Onze Koning bracht in zijn kersttoespraak een gezellige wijsheid te berde: “Het overwinnen van weerstanden geeft meer voldoening dan willoos en doelloos meedrijven met de stroom”. In het echte leven en op het schaakbord ligt dat soms toch wel even anders. Als je niet openstaat voor de hier-en-nu-realiteit van de stelling op het bord en blindelings je doelen najaagt, kun je aardig je hoofd stoten. Mijn tegenstander speelde met wit de afruilvariant tegen het Frans. Je kunt dat doen om op remise af te sturen maar mijn ervaring is dat het vaak de bedoeling is om de openingstheorie te omzeilen en dan maar proberen om er in het middenspel iets van te maken. Zo ook hier: in een mum van tijd verschenen er een paard op e5 en lopers op f5 en g5. Dat was niet bepaald “met de stroom meedrijven”. Middels enkele tactische wendinkjes veroverde ik een pion met behoud van stellingsoverwicht, later nog een en met enkele omwegen maar wel op mijn gemakkie wist ik het eindspel te winnen.

Fred ging er fris en vrolijk tegenaan. Dat kostte snel een pion en om het strovuurtje gaande te houden weldra nog een. Om zijn initiatief niet te laten verpieteren moest er meer hout op het vuur: een toren, een loper… Hij kreeg een levensgevaarlijke pion op g7, de dame op h6… en gaf opeens mat in twee! De arme Paul van Asseldonk had de hele partij huizenhoog gewonnen gestaan (volgens Fritz bijna +4) maar trapte in de laatste val.

Blij verraste blikken alom bij ons en daar ging Ankit alweer als een levende smiley met zijn bord naar de barruimte. Hij had als een ware Magnus de duimschroeven aangedraaid bij Maarten Smit: tegen zwarts halve centrum (pionnen op c6 en e6) kwam Ankit met c4, d4 en e4 opzetten. Resultaat: een gedekte vrijpion op d6. Toen hij in het eindspel ook nog de h-lijn veroverde, was het gebeurd.

Alessandro stuurde me zijn partij-analyse tegen Jerzy Cebula die ik hier dankbaar presenteer.

En dan tenslotte de partij van Josue Velazquez Martinez, onze eigen Mr. Slim. Hij speelde de Siciliaan tegen Hugo Faber zeer actief, won daardoor een pion maar moest een eindspel van toren en ongelijke lopers accepteren. Zoals bekend is aanval dan belangrijker dan materiaal. Josue wist de witte koning onder opoffering van zijn pluspion geheel klem te zetten, haalde zijn koning er ook nog bij en mat was onvermijdelijk.

Op de KNSB-site zijn op dit moment van schrijven van 13 van de 14 klassen de uitslagen bijgewerkt, alleen niet van klasse 2D, de onze… Helaas kan ik U dus niet melden wat deze puntentsunamie (19 uit 24 de laatste drie ronden!) betekent voor de stand. Maar slecht kan het niet zijn.

Jos Sutmuller

T Eindhoven 2212 HSC Helmond 2076
1. FM Bas van de Plassche 2398 FM Ruben Venis 2255 ½ ½
2. FM Luuk van Kooten 2361 Bart Dekker 2192 ½ ½
3. IM Frans Kuijpers 2237 Gerard van de Kerkhof 2042 ½ ½
4. Ankit Majhi 2061 Maarten Smit 1982 1 0
5. Josué Velázquez Martínez Hugo Faber 2107 1 0
6. FM Fred Hallebeek 2175 Paul van Asseldonk 2023 1 0
7. Jos Sutmuller 2167 Pascal Boudewijns 1969 1 0
8. Alessandro di Bucchianico 2088 Jerzy Cebula 2038 1 0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *