Verslag ronde 7

ESV 1 – De Drie Torens 1

Na het moeizame gelijke spel tegen HSC waren we er natuurlijk op gebrand om tegen De Drie Torens weer een regelmatige overwinning te behalen om onze voorsprong op
’t Pionneke vast te houden. Het liep echter anders.

De wedstrijd liep van tevoren wat chaotisch. We gingen in op een verzoek om vooruit te spelen, maar dit werd weer ingetrokken enkele dagen voor de geplande datum omdat de betrokken speler toch kon spelen op zaterdag. Vlak voor de wedstrijd op zaterdag bleek dat die speler (eerstebordspeler Dennis Brokken met een 6 uit 6 score op dit moment) toch niet kon spelen op zaterdag, waardoor Bas tegen een speler met een rating onder de 1700 moest spelen. Aan onze kant waren Luuk en Mykola verhinderd, maar hadden we in Frans een zeer sterke vervanger en mocht Jochem, die een sterk seizoen doormaakt en een grote sprong voorwaarts aan het maken is qua speelsterkte,  zijn debuut maken in het eerste. Het zag er dus allemaal gunstig uit voor ons.

De eerste tegenslag kwam uit mijn eigen partij. Ik kwam in een weinig gespeelde opening terecht met 2 hoofdvarianten. De ene hoofdvariant ken ik vrij goed, de andere niet. Natuurlijk speelde mijn tegenstander de hoofdvariant die ik niet kende waardoor ik vanaf zet 4 op eigen kracht moest varen. Tot en met de 11e zet deed ik dat heel goed door steeds de theoretisch sterkste zet te vinden, al kostte me dat wel de nodige bedenktijd. Daarna meende ik een positioneel slimme zet te moeten spelen. Het idee was op zich goed, maar het daarmee gepaarde tempoverlies bleek mij verrassend fataal te zijn. Ik kon niet loskomen en mijn tegenstander maakte het snel af.  0-1

Jan kwam goed uit de opening en ik dacht hij zijn tegenstander langzaam zou overspelen in de van hem bekende stijl. Dat was echter iets te optimistisch ingeschat door mij. Jan kwam inderdaad iets beter te staan, maar had nog heel weinig bedenktijd over. Omdat er geen concrete manieren waren om verder te komen, nam hij het remise-aanbod van zijn tegenstander aan. ½ – 1 ½

Frits kwam goed uit de opening maar ondanks de goede positie van zijn stukken was het niet gemakkelijk om verder te komen. Hij speelde op een gegeven moment zijn zwartveldige loper naar e3 maar daar bleek de loper kwetsbaar te staan. Er ging een kwaliteit verloren en de aanval die Frits probeerde op te zetten kwam helaas niet van de grond waarna zijn stelling instortte. Heel jammer, want als Frits zijn loper naar d2 had gespeeld had hij een sterke aanval kunnen opbouwen. ½ – 2 ½

Dit was een behoorlijke tegenslag. De andere borden gaven op dat moment niet echt hoop op een goede afloop. René, Jochem en Jos stonden beter, maar Frans leek in lichte problemen te komen en Bas had verrassend genoeg niet veel bereikt.

René had een stelling op het bord gekregen die hem goed ligt. Met krachtig en elegant spel zette hij zijn tegenstander onder druk en won een stuk. Hoewel zijn tegenstander nog van alles probeerde, was dat door de oplettendheid van René natuurlijk tevergeefs. 1 ½ –  2 ½

Inmiddels had Jos op een voor hem typerende manier een gunstige stelling weten te bereiken. Aangezien zijn tegenstander in tijdnood was en een koning had die op de tocht stond, dacht ik dat de aanval die Jos inzette snel zou beslissen. Zijn tegenstander verdedigde zich echter hardnekkig en Jos kwam ook in tijdnood. In deze wederzijdse tijdnood misten beide partijen kansen maar gelukkig voor ons bleek Jos toch slagvaardiger en kon hij tot mijn opluchting direct na de tijdcontrole een vol punt noteren. 2 ½ – 2 ½

De resterende partijen gaven reden tot zorg. Jochem had door doelgericht spel een kleine kwaliteit gewonnen, maar had overzien dat de toren van zijn tegenstander binnen kon komen. Hierdoor dreigde het paard van Jochem verloren te gaan. Frans was in een eindspel terecht gekomen waar hij alle zeilen bij moest zetten om geen materiaal te verliezen, terwijl Bas in tijdnood eerder iets slechter dan iets beter leek te staan. De ommekeer kwam door Frans die andermaal bewees dat hij een enorme vechtersmentaliteit heeft en hoe vreselijk sterk hij in eindspelen is. Hij maakte optimaal gebruik van de mogelijkheden die zijn stelling bood. Zijn gedekte vrijpion, die ongevaarlijk leek te zijn, zette hij toch in om dreigingen te creëren. Niet alleen wist hij verliesgevaar af te weren, maar hij wist ook nog een zeer listige val in de stelling te brengen. In zijn wil om te winnen liep zijn tegenstander met open ogen in de val. Het leek nog niet gemakkelijk voor Frans om het eindspel met een stuk meer te winnen, maar Frans kweet zich uitstekend van zijn taak en gaf zijn tegenstander geen kans.
3 ½ – 2 ½

Bas had inmiddels in tijdnood het nadeel van zijn stelling weggewerkt en wist af te wikkelen naar een gunstig toreneindspel. Jochem wist zich los te werken en bereikte een stelling die hij niet meer kon verliezen. In plaats van remise te maken begon hij echter een gewaagde winstpoging. Dat werkte averechts waardoor hij in een duidelijk verloren stelling terecht kwam. Bas had inmiddels een remise-aanbod van zijn tegenstander terecht afgeslagen. Binnen enkele zetten wikkelde hij af naar een toreneindspel dat eenvoudig gewonnen leek. Zijn tegenstander (die in de hele partij al ver boven zichzelf was uitgestegen) verdedigde zich hardnekkig en na wederzijdse fouten kwam er een theoretisch remise-eindspel op het bord. Dat realiseerde Bas zich (en met hem ook alle stuurlui aan wal), maar de tegenstander van Bas wist dat niet. Hij zag problemen die er niet waren en ging tot ieders verrassing door zijn vlag. 4 ½ – 2 ½

Hiermee was de winst binnen en was de uitslag van de partij van Jochem voor de winst niet meer van belang. Jochem liet echter zien uit het juiste hout gesneden te zijn. Toen zijn tegenstander een directe winst miste, kon hij afwikkelen naar een eindspel koning en loper tegen koning en toren. Dat kan je gemakkelijk verliezen, maar Jochem deed wat de theorie voorschrijft: loop met je koning naar de hoek die niet de kleur van je loper is. Daaruit kan je vanwege pat nooit verdreven worden. Hoewel zijn tegenstander tientallen zetten lang van alles probeerde en we dachten dat de 50-zettenregel van stal gehaald moest worden door Jochem (want zoiets moet je zelf claimen), zag de tegenstander van Jochem uiteindelijk het nutteloze van zijn pogingen in en werd er tot remise besloten. 5 – 3

Deze goede ontknoping van een heel spannende middag kreeg nog een onverwacht staartje. Onze concurrent ’t Pionneke die tot nu toe alles gewonnen had op onze onderlinge wedstrijd na, bleek onverwachts verloren te hebben van De Giessen en Linge. Daardoor staan we met nog 2 ronden te gaan 3 wedstrijdpunten voor op de concurrentie.

Alessandro Di Bucchianico

 

Eindhoven 2112 De Drie Torens 1932 5 3
1. FM Bas van de Plassche 2358 Maarten Werkhoven 1661 1 0
2. IM Frans Kuijpers 2182 Wilbert Kocken 2114 1 0
3. Jos Sutmuller 2154 Huub Leemans 1983 1 0
4. Rene Moonen 2109 Marc Viering 1915 1 0
5. Jan Vosselman 2092 Joost van den Bighelaar 1964 ½ ½
6. Jochem Berndsen 1947 Arnoud Jansen 1939 ½ ½
7. Alessandro di Bucchianico 2049 Ad Feelders 1968 0 1
8. Frits Schalij 2007 Bert-Jan Panjoel 1916 0 1

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *