Verslag ronde 8

Alweer 4-4, dus weer niets te vieren!
Want ons tweede team staat, na voor de derde achtereenvolgende keer 4-4 te hebben gespeeld, nu 4e , en, je kunt het al raden: 4 matchpunten minder dan de aanstaande kampioen in de promotieklasse! En dat tegen OSV1, een team waar we “altijd” van winnen. Maar dat gebeurde dit keer duidelijk niet, en gezien het wedstrijdverloop hadden we even goed kunnen verliezen als winnen.
De tactiek van OSV lijkt te zijn met zijn allen te leunen op hun eerste bordspeler Nico Schouten die zelfs Internationaal Meester is en bijna altijd wint; dus nog wat remises door de rest, en je bent er als team. Ook nu regende het remiseaanbiedingen na korte tijd. Ad aan bord 6 rapporteerde over John Klein Douwel (die ooit voor ESV speelde):”Dit keer kwam zijn remiseaanbod al heel vroeg, maar er was geen reden om die af te wijzen.” En Hans, onze topscorer aan bord1 concludeerde al gauw: “Ik kwam met zwart erg gedrukt te staan. M’n paard op g6 stond niet goed. Ik speelde e5 om mijn stelling te bevrijden maar gaf daarmee ook meteen het paard op g6 weg. Vervolgens opgegeven.” Bas aan bord2 wilde geen remise nadat zijn tegenstander de franse ruilvariant op het bord had gebracht: “In een poging er toch iets van te maken koos ik voor een ongebruikelijke opzet met Ld6,h6,Df6,Pe7. Dit was waarschijnlijk enigszins dubieus en nauwkeurig spel was vereist om alles binnen de perken te houden. Na een min of meer gedwongen grote afruil was de muziek er helaas snel uit: remise. Ook ik (bord4) kreeg al op de 14e zet bij een bord vol stukken een remiseaanbod waar ik niet veel van begreep. Want waarom speelden we dan beiden vanaf zet 1 beiden op complicaties , weliswaar vooralsnog zonder succes van een van ons beiden, maar kennelijk voor mijn tegenstander zo ingewikkeld dat hij best voelde voor de weg naar de zijuitgang. Ik ging natuurlijk door, en had eindelijk positioneel echt in het voordeel kunnen komen toen ik plotseling een nog eenvoudiger winstweg meende te zien: mijn dame zette ik op e3 vanwaaruit zowel een ongedekte toren op a7 als onvoldoende gedekte belangrijke pion op g5 belaagd werden. Tot mijn verrassing dekte zwart de pion waarna ik de toren “won”. Meteen hierna bleek dat zwarts dame in één zet beslissend op de koningsvleugel kon ingrijpen terwijl mijn dame op a7 twee zetten nodig had om weer op die vleugel mee te doen. Tot mijn geluk hadden we beiden de winnende zet niet gezien en kon ik met mijn dame op c6 door een penning van de dame op d7 voorkomen dat deze via h3 mij mat ging zetten. Eindelijk dus een gelukje na een pechvol seizoen.
Een gelukje hadden we wel nodig want Albert (bord 8) had vanuit de mislukte opening niets kunnen bereiken behalve een verloren eindspel en wilde hierover verder niets meer kwijt voor dit verslag. We stonden dus nu zelfs achter. Maar gelukkig won Jeroen (bord5): “Ik speelde een symmetrische opening met zwart (beide koningsfinanchetto) wat vreemd om de symmetrie te doorbreken. Mijn stukken kwamen een beetje vreemd te staan nadat ik met Pg4 Le3 weg moest jagen. Ik besloot tot het dubieuze f7-f5 en mijn tegenstander dacht na exf5 gxf5 op koningsaanval te moeten spelen. Hierdoor gaf hij echter de witte velden weg en kwam ik iets beter te staan. Toen ik een batterij Lb7-Dc6 op de lange diagonaal had was er geen redden meer aan.”
Resteerden nog twee partijen bij gelijke stand, en het zag er hoopvol uit: Rik (bord7) gelijk en Walter(bord2) kansrijk. De partij van Rik was vrij rustig begonnen, waarbij al snel de paarden en de centrumpionnen waren geruild. Hierna ontstond een gelijkwaardige stelling en wat deed Riks tegenstander? Hij bood al snel remise aan. Dit aanbod werd (gelukkig)afgeslagen omdat, zo rapporteerde Rik “ het wel erg vroeg was, en omdat niet alle andere borden er florissant bij stonden. We kwamen nu in een fase waarbij we beide spel op de damevleugel probeerde te krijgen. Eerst had zwart een licht initiatief, en toen wit, maar niets beslissends. Ondertussen kreeg ik sterk de indruk dat mijn tegenstander niet echt lekker achter het bord zat, zeker ook omdat hij een minuut of tien tijdsachterstand had. Aldus weigerde ik een tweede aanbod, en snel daarna had zwart plotseling het initiatief in handen. Nu was nog duidelijker dat wit de situatie niet plezier vond en wit verbruikte veel tijd om de stelling bij elkaar te houden. Het ging niet helemaal nauwkeurig aan zwarts kant, maar wit gaf met een paar minuten op de klok voor een zet of 8 plotseling een toren cadeau. Dit betekende meteen een punt voor zwart, mijn eerste volle punt in lange tijd.” Prachtig dus voor ons team en nog mooier omdat Walter inmiddels totaal gewonnen stond na een laveerpartij waarin Walter zijn tegenstander steeds meer achteruit drong. Alleen waren beide kemphanen in tijdnood.Maar gelukkig zag ik Walter de ene na de andere krachtzet op het bord smijten. Totdat hij dat één keer helemaal niet deed en prompt in een dameeindspel belandde met te weinig pionnen. En zo werd het voor de zoveelste keer 4-4. En terecht denk ik in een poging objectief te zijn. Volgende ronde nog één keer vlammen tegen de gedoodverfde kampioen? Waarom zou dit “objectief” niet kunnen? We hebben immers tegen twee van de drie clubs die boven ons staan heel dik gewonnen?!

Jan Toorman

Eindhoven 2

OSV 1

Hurk van den, J.P.A.M. (Hans) 2010 Schouten , N. (Nico) 2135 0 – 1
Anema , W.J. (Walter) 1951 Snoek , P. (Peter) 1878 0 – 1
Friesen , B. (Bas) 1964 Broekkamp , C.L.E. (Chris) 1881 ½ – ½
Toorman , J. (Jan) 1894 Montenegro , M. (Michele) 1920 1 – 0
Put van de, J.W.P. (Jeroen) 2041 Wijst van der, H.M. (Henk) 1894 1 – 0
Rijsewijk van, A. (Ad) 1801 Klein Douwel , J.E.M. (John) 1919 ½ – ½
Weij van der, H. (Rik) 1825 Hartendorp , J.L. (Jeroen) 1771 1 – 0
Coenen , A.P. (Albert) 1831 Jara , J. (Javier) 1787 0 – 1
Gemiddelde Rating: 1915 Gemiddelde Rating: 1898 4-4