Verslag ronde 3

ESV 1 – Souburg 1

Na twee onverwacht ruime overwinningen in de KNSB beker op Het Kasteel Wijchen (4-0) en Dubbelschaak (3-1) wachtte ons in de 3e ronde van Poule D een op papier te kloppen tegenstander: Souburg. Bekerwedstrijden worden echter op 4 borden gespeeld met een verraderlijk tempo (110 minuten voor de hele partij en slechts 5 seconden increment per zet), dus er kan van alles gebeuren. Dat blijkt dit seizoen in onze poule waarin Meesterklasser HMC (met onder andere GM Twan van der Burg en IM Jeroen Bosch) met 3-1 is uitgeschakeld door 3e klasser Blerick.

Gezien de reistijd (Souburg ligt vlakbij Vlissingen) werd in onderling overleg besloten om de wedstrijd niet op een maandagavond te spelen, maar tijdens het kwalificatietoernooi voor het NK Jeugd dat in een weekend gehouden werd op de Technische Universiteit Eindhoven. Dat gaf voor mij een wel bijzonder gevoel van een thuiswedstrijd (er werd namelijk gespeeld in het gebouw waar ik werk).

Bas was als eerste klaar. De opening begon als een 1. d4 opening maar na allerlei omzwervingen werd het via een stelling met een 1. e4 karakter uiteindelijk een soort egelstelling. Dat zijn verraderlijke stellingen waarin wit meestal goed lijkt te staan door ruimte-overwicht maar waarin de kansen snel kunnen keren door een goed getimed d5 van zwart. De tegenstander van Bas leek niet zo vertrouwd te zijn met dit stellingstype want zijn stukken stonden op wat vreemde posities. Bas has echter gezien zijn tijdverbruik ook moeite om tot een goede opstelling van zijn stukken te komen. Hoewel Bas enorm slagvaardig is, hield ik ernstig rekening met een slechte afloop van deze partij omdat er zoals boven is uitgelegd geen tijdcontrole is en je gewoon door je vlag kan gaan. Mijn pessimisme bleek gelukkig ongegrond te zijn want de tegenstander van Bas vatte een volkomen verkeerd plan op en had nagelaten even Kh1 te spelen. Een goed getimed d5 werd bovendien niet optimaal opgevangen waarna een penning over de diagonaal a7-g1 snel de beslissing bracht. 1-0

Mijn eigen partij kende ook een merkwaardig verloop in de opening. Na 13 zetten ontstond een volkomen symmetrische stelling waarin ik een tempo voorstond. Niets bijzonder zou je zeggen, maar dat was het wel want ik had zwart! Aangezien het heel gevaarlijk is om lang symmetrie vast te houden, dacht ik goede kansen had om een gunstig eindspel te bereiken. Dat bleek toch lastiger te zijn dan ik dacht. Ik meende na mijn 17e zet in mijn opzet te gaan slagen, omdat verder vasthouden van de symmetrie een pion zou kosten. Mijn tegenstander trapte daar helaas niet in en  verbrak de symmetrie met een nuttige zet. Op de 21e  zet hadden we echter weer een symmetrische stelling bereikt.  Ik heb toen nog van alles geprobeerd en zorgde ervoor dat wit geen symmetrische stelling meer kon bereiken. Mijn tegenstander maakte echter geen fouten en toen ik een mogelijkheid overzag om het mijn tegenstander nog een beetje moeilijk te maken, forceerde ik gezien de stand van de wedstrijd en de klok remise  1 ½ – ½

Jos kreeg een opening op het bord waarin hij volgens eigen zeggen niet goed wist hoe hij het moest spelen. Hij besloot daarom gezonde zetten te doen en dat pakte natuurlijk goed uit want zo speelde uiteindelijk hij een voor wit gunstige theoretische variant. Verder liet hij zoals we van hem gewend zijn zien dat zijn positionele inzicht uitstekend is door een goed getimed d5 gevolgd door ruilen op e6 en Pd4. Toen hij ook nog dames wist te ruilen, kreeg hij een prettige drukstelling waarin zwart geen kansen op tegenspel kreeg. Gekoppeld aan een groot tijdsvoordeel zag ik het wel zitten bij deze partij (en dat was een van de redenen om toen zelf remise te forceren). De tegenstander van Jos wist nog lang tegenstand te bieden maar de druk van de klok werd hem uiteindelijk te veel waardoor Jos via een kleine combinatie een pion wist te winnen. Het resterende eindspel werd met vaste hand naar winst gevoerd waardoor de winst van de partij en de wedstrijd binnen was. 2 ½ – ½

Luuk werd verrast door een gambiet van zijn tegenstander en besloot het positioneel te spelen zoals hij na afloop verklaarde. Over wat positioneel spel is bleek na de partij dat  Bas en ik iets andere ideeën hebben dan Luuk. Tijdens de partij echter kreeg Luuk gelijk toen hij zijn tegenstander een pionoffer aannam waarop Luuk een venijnige voortzetting had klaarliggen. Er ontstond uiteindelijk een stelling waarin Luuk een kleine kwaliteit voorstond met een gunstige stelling. In een poging de stelling te compliceren offerde zijn tegenstander een kwaliteit tegen 2 pionnen, in de hopen dat gevaarlijk uitziende pionnnemeerderheid op de damelvleugel voldoende compensatie voor het stuk achterstand zou zijn. Toen Luuk zijn koning wist te activeren leek het dat Luuk gemakkelijk ging winnen. Zijn tegenstander wist de stelling echter handig te compliceren terwijl de klok ook een aardig woordje begon mee te spreken. Uiteindelijk hield Luuk geen pionnen meer over en werd de partij met voor ieder minder dan 2 minuten op de klok remise. 3 – 1

We zitten dus bij de laatste 4 van poule D. Dat betekent dat we in de volgende ronde een interessante tegenstander krijgen: De Pion Roosendaal, Meesterklasser Voerendaal of Blerick (dat over 3 Duitse FM’s kan beschikken)

Alessandro Di Bucchianico