Verslag 1e Open Rapid Toernooi

  1.   0-5             1-4                 2-3
  2.   5-3             4-2                 0-1
  3.   1-5             2-0                 3-4
  4.   5-4             0-3                 1-2
  5.   2-5             3-1                 4-0            Tempo: 10 min + 10 sec/zet  p.p.p.p.
Naam 0 1 2 3 4 5 Σ
0 Bas 0 1 0,5 1 0 2,5
1 Luuk 1 1 1 1 0,5 4,5
2 Guus 0 0 1 0 1 2
3 Jos 0,5 0 0 0 1 1,5
4 Ludo 0 0 1 1 0 2
5 René 1 0,5 0 0 1 2,5

 

Naam 0 1 2 3 4 5 Σ
0 Jan 1 1 0 0 1 3
1 Jeroen 0 0 1 1 1 3
2 Frits 0 1 1 1 1 4
3 Morris 1 0 0 1 0 2
4 Rien 1 0 0 0 1 2
5 Albert 0 0 0 1 0 1

 

Naam 0 1 2 3 4 5 Σ
0 Henny 1 1 0 0 0 2
1 Arnold 0 0 0 0 0,5 0,5
2 John 0 1 0,5 0,5 1 3
3 Frans 1 1 0,5 1 0 3,5
4 Wendy 1 1 0,5 0 0 2,5
5 Canberk 1 0,5 0 1 1 3,5
Naam 0 1 2 3 4 5 Σ
0 Peter 1 1 0 1 0 3
1 Adem 0 0 0 0 0 0
2 Huub 0 1 0 0 0 1
3 Ron 1 1 1 1 0,5 4,5
4 Ewout 0 1 1 0 1 3
5 Oscar 1 1 1 0,5 0 3,5

 

Zo’n Rapid toernooi is een beetje een vluchtig dingetje, het gaat allemaal vrij eh rapid zoals de naam al doet vermoeden. Laat ik even snel een kleine sfeerimpressie van de avond schetsen. Kwart voor acht verzamelen, acht uur beginnen. Dat gaan we volgende keer anders doen. Iedereen druppelt maar zo’n beetje binnen maar om tien voor half negen was de indeling rond en konden de klokken gestart. Jochem heeft een zekere fascinatie voor het getal nul en was wedstrijdleider, indeler, prijsuitreiker kortom zeker niet niets of van generlei betekenis en dat verklaart waarom wij in vier groepen van elk zes personen het getal zes tevergeefs zullen zoeken. De eerste prijs was er wel en ging respectievelijk naar Luuk, Frits, Canberk en Ron: Een goede fles wijn uit de kelders van onze voorzitter.

Was het spannend ? Het ging natuurlijk om de eer maar zelfs dan: In groep 1 (of moet ik zeggen groep nul?) de groep van Luuk stond Luuk één ronde voor het eind een punt voor op René en anderhalf op Ludo, maar zij verloren allebei. Luuk won zijn laatste partij. Spanning laag (maar >0). Nee, dan de groep van Frits. Op het laatst nog vier kanshebbers. Jan en Frits met drie, Jeroen en Morris met twee punten met uitzicht op een beslissingspartij. Frits en Jeroen pakten het punt. Spanning gemiddeld. De groep van Ron dan? Hetzelfde laken een pak. Een ronde voor het einde kon er weinig meer mis gaan. Ron stond een halfje voor op Ewout en een punt op Oscar maar won zijn laatste pot al was het op het nippertje. Nee, dan de groep van Canberk! Canberk verloor zijn laatste partij van John waardoor Frans hem op de valreep achterhaalde door van Arnold te winnen. In de beslissingsmatch herstelde Canberk zich sterk en ging er met de wijn vandoor.
De echte spanning manifesteerde zich natuurlijk achter de borden. Als de klok onverbiddelijk de seconden weg tikt en je op het laatst menigeen gruwelijk de fout zag ingaan wanneer hij (of zij, want Wendy was er ook en werd vierde in groep drie) binnen het increment van tien seconden gedwongen werd te denken, te zetten en de knop in te drukken. Dat gaat gemiddeld vijf keer goed, maar dan begint zo’n dreigende vlag toch licht op je zenuwen te werken. Al met al een geslaagde avond en met 24 schakers waarvan zeven ‘externen’ viel de opkomst niet tegen. Maar we hebben plaats voor meer dan zeventig, dus let op de aankondigingen op de website onder “ESV op Vrijdag” en doe volgende keer ook mee!

Tot slot de slotzetjes uit de vierde groep, Ron met wit tegen Adem.
Ik had een stuk geïnvesteerd. Min of meer noodgedwongen weet ik nog. Een paar zetten voor we hier de draad oppakken hing er een wit paard op h4 dat zwart vergat te nemen met zijn dame. Wit had ook nog een pion op e5 en zette toen maar snel Td1-d4. Waarschijnlijk stond de zwarte koning op g8 en pionnen op f7 en g6. Om de boel te openen offerde ik mijn paard op g6, wist de tweede pion op g6 ook te slaan en kwam in deze stelling uit. Als iemand in staat is de voorgaande zes zetjes te reconstrueren zal ik de fles wijn met hem delen.

Op Facebook vond ik bij toeval nog een verslag:

Wat me nou toch overkomen is. Vrijdag hebben we altijd breiclub en ik ben al heel ver met mijn nieuwe theemuts die ik Sjaan beloofd heb voor de feestdagen, maar gisteravond is er niks van gekomen. Geen steek opgeschoten, zal ik maar zeggen. Dat kwam omdat er in onze breizaal een heleboel mannen zaten, leuke jonge mannen en ook een paar van onze leeftijd en een klein meisje. En ze waren een spel aan het doen met allemaal poppetjes op een houten bord. Ik kon er geen touw aan vastknopen dus heb ik mijn pennen maar aan de kant gelegd om eens te kijken hoe dat ging. Meestal zeiden ze helemaal niks en staarden naar de poppetjes op het bord. Soms bewogen ze een hele tijd niet en dan weer begonnen ze als een razende te schuiven intussen steeds op een kastje meppend. Dan ging er een knopje omhoog dat die ander dan weer zo snel mogelijk probeerde in te drukken. Wie als laatste op het knopje drukte had gewonnen en kreeg een hand. Dan een soort stoelendans en dan begon het weer van voor af aan. Je kon aan de rode koppies zien dat het steeds spannender werd allemaal. Opeens was het afgelopen en de burgemeester nam het woord. De aardigste van het stel (hij hield de deur voor me open) had gewonnen en mocht als eerste een fles wijn uitzoeken. Dat was wel een beetje nep want ik had allang gezien dat het goeie wijn was (Ja daar heb ik dan weer wel verstand van) maar het waren vier dezelfde flessen. Nummer twee, drie en vier kregen dus dezelfde prijs. Toen kwam het grootste spektakel want er brak een pandemonium los wat ik bij onze theemutsenclub nog nooit meegemaakt heb. Die lieve jongen moest zijn telefoon afgeven en ze keken in zijn oren of dattie oortjes in had en ze zochten in zijn zakken chips maar die konden ze ook niet vinden. Hij liet het allemaal maar begaan en op het laatst mocht ie de fles wijn toch houwen, terwijl je zag dat bijna niemand het geloofde. Ik denk dat die jongen nog nooit iets gewonnen had of zo. En toen gingen ze allemaal bier drinken en kaas en worst eten en vertellen aan elkaar waarom ze die poppetjes naar links en niet naar rechts hadden geschoven of zo. Heel interessant wel en veel leuker dan breien in ieder geval, ik denk dat ik volgende keer vraag of ik ook is mee mag doen.
Mien.