Verslag ronde 4

Dubbelschaak 1 – ESV 1

De aanloop naar deze wedstrijd verliep niet zonder problemen. Luuk en Dolf waren verhinderd, maar we hadden gelukkig waardige vervangers (Frans en René). Toen Thijs echter vrijdagavond aangaf zich niet lekker te voelen en zaterdagochtend bleek dat hij te ziek was om te spelen, sloeg de schrik mij om het hart omdat de andere twee reserves niet konden spelen. Gelukkig was een telefoontje naar Jeroen (teamleider ESV 2) voldoende om dit probleem op te lossen. Hij had zichzelf niet opgesteld voor het tweede, had eigenlijk urgente andere plannen maar besloot vrijwel meteen om zijn planning voor het weekend helemaal om te gooien opdat hij met ons kon meespelen. Over de impact van dit op onze tegenstanders kom ik later in het verslag terug.

We speelden deze keer helaas niet in het vertrouwde Grandcafé Rembrandt (niet beschikbaar, lijkt een trend te zijn want ook tegen Dordrecht speelden we niet in de vertrouwde speelzaal). Gemeenschapshuis De Rots had een mooie ruime speelzaal, maar kon qua sfeer toch niet tippen aan Grandcafé Rembrandt.

Frans speelde op bord 2 tegen Wil van Lankveld. Om zijn wil om te winnen te onderstrepen, koos Frans een scherpere opening dan hij normaal gesproken doet met zwart. Helaas koos Wil een rustige variant die hij goed bleek te beheersen waardoor het grote ratingoverwicht van Frans enigszins genivelleerd werd. Ondanks allerlei pogingen kon Frans geen overwicht krijgen in een typische stelling met een geïsoleerde pion en berustte hij tenslotte in remise. ½ – ½

René moest op bord 4 Job de Lange, de sterkste speler van Dubbelschaak, bestrijden. Hij trekt dat blijkbaar aan, want vorige keer kreeg hij op bord 6 ook al een zeer sterke tegenstander tegenover zich. René speelde de opening goed en toonde zijn inzicht met de paardmanoeuvre Pf6-e8-c7. Ik dacht dat hij door wilde zetten door het paard verder te spelen naar e6 en d4, maar René dacht er anders over en ruilde een wit paard op d5. Uiteindelijk kwam hij in een stelling terecht waar hij een licht nadeel had, maar waar er volgens mij niet veel aan de hand was. De beslissing van René om zijn dame naar a5 te spelen en de aandacht op de damevleugel te richten terwijl zijn koningsstelling slechts één verdediger had, bleek na enkele krachtige zetten van Job niet juist te zijn geweest. René probeerde een extra verdediger aan te voeren, maar dat bleek helaas averechts te werken.  Verrassend snel stortte de stelling in waarna René moest opgeven. ½ – 1½

Jan speelde op bord 7 een rustige partij tegen Rob van Meurs, de teamcaptain van Dubbelschaak (wat die functie van Rob betreft: zie het einde van dit verslag of lees direct de voorbeschouwing op het huidige seizoen op de website van Dubbelschaak).  Rob had gezien zijn rating op een veel hoger bord kunnen zitten. We hadden echter al uit eerdere rondes gezien dat het mechanisme om de opstelling van Dubbelschaak  te bepalen niet op ratings gebaseerd lijkt te zijn. Boze tongen beweerden dat een dobbelsteen het verklarende mechanisme is, maar daar durf ik geen uitspraak over te doen. De partij verliep vrij evenwichtig: aan een hoofdvariant van een vaak gespeelde opening werd door Jan een eigen draai gegeven. Het leverde niet het voordeel op dat Jan er zich van had voorgesteld. Even leek zwart wat kansen te krijgen, maar Jan laat zich niet zo snel van zijn stuk brengen. Hij liet zien dat het allemaal niet zoveel voorstelde waarna de remise getekend werd in een stelling waarin geen van beide partijen nog iets kon proberen. 1 – 2

Bram speelde op bord 3 tegen Michel van der Stee. Er kwam een opening op het bord die Michel graag speelt, maar waarin mij opgevallen was dat hij de neiging heeft rokeren uit te stellen. Dat gebeurde deze keer ook en ik zag de ontwikkelingen in deze partij dan ook met vertrouwen tegemoet.. Jammer voor Michel maar gelukkig voor ons weet Bram wel raad met dat soort zaken. Via krachtige zetten maakte hij eerst de korte rokade onmogelijk en hield daarna de lange rokade tegen. Zonder dat Michel het in de gaten had bracht Bram zijn stukken zo in stelling dat alle zwakke punten aangevallen werden. Met een fraaie paardzet brak Bram de stelling open waarna hij snel een verdiend punt binnenhaalde (alleen jammer dat de computer het er na afloop niet mee eens was, en de voorkeur geeft aan een loperzet op hetzelfde veld). 2 – 2

Ik speelde zelf op bord 6 tegen Michiel Luijpen. Daar had ik een keer eerder met zwart tegen gespeeld. In die partij kwam ik geruisloos in moeilijkheden en wist ik me te redden door een tactisch remise-aanbod. Om dat te voorkomen had ik me voorbereid op de zijvariant die Michiel toen speelde. Helaas voor mij koos Michiel deze keer een andere variant gebaseerd op een pionoffer. Ondanks lang nadenken kon ik de lastige details van die variant niet naar boven halen. Vaag wist ik me een snelschaakpartijtje te herinneren waarin ik vrij snel verloor met die variant. Ik besloot daarom het pionoffer niet aan te nemen en van mijn repertoire af te wijken. Die beslissing bleek al vrij snel juist te zijn want twee zetten later kwam er een variant op het bord waarin ik een pionoffer kon brengen waarvan ik de details wel wist. Michiel sloeg wijselijk het pionoffer af waardoor ik in ieder geval zonder problemen uit de opening kwam. Om op winst te kunnen spelen veranderde ik de pionnenstructuur van de stelling en hoopte dat de stukken van Michiel elkaar een beetje voor de voeten zouden lopen. In de partij gebeurde dat ook en gebruikte Michiel heel veel tijd om met een goed plan te komen. Dat lukte hem niet terwijl ik mijn stukken steeds beter neer kon zetten. Ik had dan ook het gevoel dat ik een heel sterke partij speelde. Thuis gekomen was de computer niet zo enthousiast over mijn spel (ja dat krijg je als je eigen raad niet opvolgt om in dit soort gevallen pas de dag erna de partij met een computer te analyseren). Er zaten wat kleine en grote tactische smetjes aan mijn zetten. In de partij pakte alles gelukkig goed uit. Hoewel ik een stukwinst miste (ik schaam me diep, het was even schrikken toen Michiel het me na afloop liet zien), had ik na zet 15 snel gespeeld en tegelijkertijd met elke zet dreigingen in de stelling gebracht. Michiel kwam in tijdnood en liet zich verleiden tot een actieve damezet. Die had ik echter aan zien komen en daarop een vervelend tussenzetje klaarliggen. Toen Michiel een pion dekte om kwaliteitsverlies te voorkomen, bleek zijn dame ingesloten te worden en kon hij opgeven. 2 – 3

Jos speelde op bord 5 tegen Martien van der Meijden, een gevaarlijke gambietspeler. Er kwam een soort loopgravenstelling op het bord waarin Jos het uitstekend speelde door de spanning te handhaven en velden te ontnemen aan de stukken van Martien. Hierdoor had Martien heel veel tijd nodig om redelijke zetten te vinden. Op het juiste moment speelde Jos zijn d-pion naar voren waar zoveel dreiging van uit ging dat hij materiaal won. Na een kleine tactische schermutseling werd er afgewikkeld naar een eindspel. Ik dacht dat het nog enige technische problemen zou geven, maar Jos dacht daar gelukkig anders over. Hij zette zijn tegenstander volledig vast en toen hij dreigde met zijn koning vernietigend binnen te vallen, bezweek Martien en kon Jos direct winnen via een kleine combinatie. 2 – 4

Door deze overwinning kwam de winst duidelijk in beeld hoewel er in hoge tijdnood nog van alles kon gebeuren in de twee overgebleven partijen.

Bas speelde op bord 1 tegen Guido Janssen. Er kwam een opening op het bord die Bas niet zo vaak tegen kreeg. Helaas voor Bas kent Guido deze opening heel goed. Toen Bas kansen op de koningsvleugel dreigde te krijgen, wist Guido dat goed te pareren met een opmars f5 wat zowel de diagonaal b1-h7 blokkeerde als de zevende rij vrij maakt voor een verdedigende toren. Bas dacht op een andere manier toch op koningsaanval te kunnen spelen maar dat viel tegen. Hij sloeg een remise-aanbod van Guido af omdat de stellingen op de overige borden op dat moment niet duidelijk waren. Overleggen met mij als teamleider was niet mogelijk omdat ik net aan zet was (en dat terwijl ik in die fase tegen mijn gewoonte in vrij snel speelde om tijdnood te voorkomen en mijn tegenstander heel veel tijd gebruikte). Bas kreeg al vrij snel spijt van het afslaan van het remise-aanbod en moest zwaar aan de bak om zijn stelling bij elkaar te houden. Gelukkig zette Guido, die tot dan toe zeer sterk had gespeeld, niet door waarna er uiteindelijk een remise door zettenherhaling op het bord kwam.  2½ – 4½

Invaller Jeroen speelde op bord 8 tegen Brent Burg, die qua rating op bord 2 of 3 thuishoort, maar zoals ik al hierboven opmerkte, wordt rating niet gebruikt bij de opstelling van Dubbelschaak. Zoals wel vaker gebeurt bij Jeroen, brengen sterke tegenstanders het beste in hem naar boven. Er ontstond een interessante partij omdat Brent inging op een ruil van dame tegen twee torens. In eindspelen zijn twee torens gewoonlijk superieur aan een dame (ook als de damepartij een pion meer heeft), maar voor het eindspel hebben de goden het middenspel geschapen (een bekend schaakcitaat, geen idee waar ik dat ooit gelezen heb). Jeroen bracht deze wijsheid door sterk spel in de praktijk en zette Brent zwaar onder druk. In tijdnood werd het nog spannend en kwam er uiteindelijk toch nog een eindspel dame tegen twee torens op het bord. Doordat Jeroen zwakten in de witte pionnenstelling had weten af te dwingen en de witte koning geen bescherming had, wist hij tegen de algemene regel voor dit soort eindspelen een gewonnen stelling te bereiken. Jeroen liet na de tijdcontrole zien uit het juiste schakershout gesneden te zijn door op allerlei manieren te proberen deze stelling te winnen. Hij is er heel dichtbij geweest en dwong Brent tot het uiterste. Waarschijnlijk is de slotstelling nog zelfs gewonnen. Hoe dan ook, een uiterst sterke partij van Jeroen !
3 – 5

 

Deze wedstrijd geeft ook de kracht van onze club aan zoals Job de Lange van Dubbelschaak na afloop aangaf. We hebben de beschikking over zulke uitstekende invallers  dat we  ondanks het ontbreken van  drie vaste spelers van boven de 2200  nog steeds een sterk team kunnen opstellen.  Als we een voetbalteam zouden zijn, dan zouden we spreken van een goed transferbeleid waardoor we ons konden versterken met Thijs Laarhoven, Bram Klapwijk en Dolf Meijer. Voor de stand van zaken bij Dubbelschaak verwijs ik naar de voorbeschouwing op het huidige seizoen op de prachtige website van Dubbelschaak: ‘van-meurs-grijpt-in-en-overleeft-seizoen’ . Op die website staan nog meer bijdragen die de moeite waard zijn om te lezen. Persoonlijk heb ik erg genoten van het verslag van het moeizame begin voor Dubbelschaak in dit seizoen:  ‘de-schijf-is-door-de-bak’

Het blijft spannend in deze poule. Elk team heeft al een keer verloren, en het zit allemaal dicht op elkaar. Alles is dus nog mogelijk.

Alessandro Di Bucchianico

 

Ronde: Ronde 4

Dubbelschaak ’97

Eindhoven

Jansen , G.A. (Guido) 2139 Plassche van de, B.J. (Bas) 2373 z-w ½ – ½
Lankveld van, W.L.M. (Wil) 1950 Kuijpers , F.A. (Frans) 2202 w-z ½ – ½
Stee van der, M. (Michel) 2045 Klapwijk , K.B. (Bram) 2203 z-w 0 – 1
Lange de, J. (Job) 2202 Moonen , R. (Rene) 2094 w-z 1 – 0
Meijden van der, M.C.M. (Martien) 1992 Sutmuller , J.M. (Jos) 2138 z-w 0 – 1
Luijpen , M.J. (Michiel) 1950 Bucchianico Di, A. (Alessandro) 2058 w-z 0 – 1
Meurs van, R. (Rob) 2083 Vosselman , J.M. (Jan) 2048 z-w ½ – ½
Burg , B. (Brent) 2125 Put van de, J.W.P. (Jeroen) 2035 w-z ½ – ½
Gemiddelde Rating: 2061 Gemiddelde Rating: 2144 3-5