Ook afgelopen maandag was er weer een online-clubavond. Om acht uur kreeg iedereen even tijd om bij de gevallenen van de oorlog stil te staan om vervolgens in vijf minuten de knop om te zetten en als bloeddorstige honden de tegenstanders achter het virtuele schaakbord te lijf te gaan. Bas was hier het beste in.De opkomst was groot. Ook ex-lid Philippe Blankert had zich aangemeld en er deden maar liefst zes jeugdleden mee. Als u volgende week ook wilt meespelen, meld je dan aan bij onze secretaris Jochem. Ook niet-leden zijn van harte welkom.

Het tempo is 10 minuten plus 5 seconden per zet. Dit tempo staat natuurlijk garant voor vele fouten. Maar er waren ook een hoop mooie dingen te zien. Goed opgezette partijen werden afgewisseld met dramatische blunders. Bas had het deze keer gemakkelijker dan de vorige keer. Soms was een tactisch truc voldoende zoals tegen Jochem.

Tegen Alessandro won Bas een gedegen strategische partij.

Tegen Wendy belandde Bas in een eindspel wat Wendy misschien vol vertrouwen tegemoet ging maar wat heel goed voor zwart is.

Uiteindelijk won Bas gewoon al zijn partijen. De tweede plaats was weer voor mij. In de eerste ronde mocht ik van geluk spreken dat Luna nog vol vredesgedachten zat en mij met remise liet wegkomen.

In de derde ronde leed ik mijn gebruikelijke nederlaag tegen Bas maar verder won ik alles, zij het soms met wat hulp van de tegenstander. Zo had ik tegen Alessandro geluk dat hij in een gelijke stelling iets over het hoofd zag.

Alessandro had zijn avond niet. Naast de nederlagen tegen Bas en mij kwam hij drie keer in een eindspel terecht. Alle drie de keren kreeg het eindspel een verrassende wending. Ergens is dit wel logisch want bij dit tempo is er meestal weinig bedenktijd over voor het eindspel terwijl het vaak vol onverwachte mogelijkheden zit. Tegen Gachatur kwam hij in een eindspel met pion minder maar wat objectief waarschijnlijk remise is. Kijk hoe verrassend zo’n eindspel kan verlopen.

Tegen Philippe zag het er naar uit dat Alessandro het eindspel moeiteloos zou winnen. Ook daar gebeurden vreemde dingen. Let wel: beide spelers moesten dit afwerken met maar heel weinig tijd op de klok.

En het klapstuk was zijn eindspel tegen Wendy. Het merendeel van dit eindspel werd in de increment van beide spelers gespeeld. Zetten doen is dan belangrijker dan nadenken.

Het was leuk dat Philippe weer eventjes terug was op de club. Hij eindigde op een met Jochem en Wendy gedeelde derde plaats. Philippe houdt van logische partijen waarin hij duidelijke strategische plannen kan uitvoeren. Maar soms ziet hij daarbij tactische kleinigheidjes over het hoofd. Van zo’n tactisch kleinigheidje mocht ik profiteren.

Een mooie logische partij  liet hij zien tegen Ron.

Ron kreeg twee keer een stelling op het bord die bekend is uit partijen van Morphy. Een keer speelde zijn tegenstander goed, zoals Morphy ook deed en een keer maakte zijn tegenstander de fout die Morphy juist vermeed. Beide partijen hadden een onterechte winnaar.

Elysia speelde de opening correct maar maakte later een fout.

Er deden deze keer zes jeugdspelers mee. Kevin maakte zijn debuut bij de volwassenen. Hij had het soms moeilijk met die “rare” openingen van de volwassenen maar liet ook mooie dingen zien zoals het volgend matbeeld:

Al met al was het weer een gezellige avond. Na de partijen hebben we nog een tijdje via Skype nagepraat en elkaars partijen geanalyseerd. Komende maandag gaan we verder!