Verslag ronde 2

Eindhoven 2  –  Het Kasteel Wijchen 1

Zaterdag 7 oktober was het bij ons weer een vrolijke boel met een thuiswedstrijd voor alle teams, hoewel team 3 eigenlijk toch wel een soort van gast was, want zij kregen blijkbaar niet de traditionele consumptiemunt.
Voor onze tweede ronde moesten wij flink aan de bak want Wijchen had een hoger ratinggemiddelde. In het begin kon ik nog mooi hier en daar meekijken omdat mijn tegenstander wat later kwam, maar dat was snel afgelopen door een ingewikkeld potje schaak.

Frits op bord 1 was snel klaar.
Zijn tegenstander maakte het hem in de opening niet echt moeilijk. Na een zet of tien was de stelling gelijk waarbij Frits’ loperpaar zijn ruimtevoordeel compenseerde. Toen ze een paar zetten later een heleboel hout ruilden bleef er een ongelijk lopereindspel op het bord waarin ze gauw de vrede tekenden.

Jochem op bord 5 kreeg met zwart een opening die wit duidelijk vaker speelde. De opening is tweesnijdend: wit krijgt een extra pion in het centrum maar moet het loperpaar afgeven. Volgens Jochem ongeveer gelijk. Toen wit niet helemaal consequent speelde en met c4/d5 juist de stelling opende bleek er een tactisch grapje in te zitten. Jochem kon gebruik maken van het onverdedigde paard op e4. Wit had nog wel wat druk maar na nog een of twee onnauwkeurigheden (waaronder een dameruil) voelde wit zich genoodzaakt om een wanhoopsstukoffer te plaatsen op c7. Dit was duidelijk niet afdoende en Jochem ging er met het punt vandoor.

Riks partij op bord 8 begon wat tam. Hij speelde solide tegen de Stonewall van zijn tegenstander. In het midden/eindspel onderschatte Rik de breekzet e5 waarna zijn tegenstander goed spel kreeg. Hierna bleek dat een eindspel met dame en loper en een stuk of wat pionnen voor beide kanten verdraaid lastig is. Zijn tegenstander won eerst een pion, maar was toen even onnauwkeurig. Hierdoor nam Rik de aanval over, en maakte er remise van door eeuwig schaak. Het was duidelijk te moeilijk en Rik durfde het niet aan om op de veertigste zet een pion te snoepen om toch nog voor de winst te gaan.

Arjan heeft op bord 6 met wit een degelijke, goed opgebouwde partij gespeeld. Hij kwam met een klein voordeeltje uit de opening. Zwart werd opgezadeld met een dubbelpion en Arjans loper was net iets sterker dan zijn paard. Uiteindelijk kwamen ze in een toreneindspel terecht waarin alle witte stukken, inclusief de koning, veel actiever waren. Na een pluspion won Arjan nog een pion en moest het voorzichtig uit spelen. Oppassen voor pat. Op de laatste zet overzag zijn tegenstander nog een ontsnapping waardoor het punt binnen was.

Op basis van ExpG [ Expected Goals ] uiteindelijk toch een verdiende overwinning waarmee de kater van de eerste ronde deels weggespoeld is.

Jacob op bord 4 had zich grondig voorbereid, Scandinavisch met zwart. Verrassenderwijs voor Jacob had hij wit. O ja, de uitspeler heeft wit aan het eerste bord. Dan maar met wit een beproefd eigen systeem (ook wel naar Van Geet genoemd): 1.Pc3 e5 2. d4 ed4: 3. Pd4:Pf6 4. Lg5 Lb4. Beter dan Le7 5.Pf5! en zwart krijgt problemen op f6. Na Lb4 speelt Jacob meestal g3, maar nu maar eens Dd3 geprobeerd. Omstreeks de vijftiende zet stond hij al twee pionnen en een kwaliteit voor, maar was min of meer vergeten zijn koningsvleugel te ontwikkelen. Zwart kreeg plotseling actief stukkenspel en tien zetten later stond hij materiaal achter. Een en ander had zwart (Twan Rutjes) wel in tijdnood gebracht en tegen de dertigste zet overzag hij een kleine combinatie, waardoor Jacob weer met materieel voordeel het eindspel in ging. Dat bleek al snel afdoende. 1-0. Een op-en-neer partij.

Nico’s partij op bord 7 was bepaald enerverend te noemen.
Uit een Larsen opening ( 1 b3) was een tamelijk tamme stelling ontstaan. Nico had een tactische verdediging tegen de opmars e3..e4 ingebouwd, maar durfde het uiteindelijk niet aan die uit te voeren: Nico had iets overzien en gooide het roer drastisch om. Objectief een slechte beslissing, in de praktijk een goede: Nico kwam in “overlevingsmodus” terecht en wist dat hij in navolging van Nimzowitsch de oprukkende witte pionnen moest tegenhouden, blokkeren om ze daarna te kunnen vernietigen. Wit raakte gaandeweg de draad kwijt, en het liep dus ook zo: Nico bracht de velden voor de pionnen onder controle, en blokkeerde uiteindelijk op d6 en e5. Nu nog de vernietiging. Die kwam na f7..f5. Vanaf dat moment had Nico het initiatief in handen, en gaandeweg bouwde hij zijn voordeel uit. In lichte tijdnood speelde Nico wat voorzichtig, waardoor het allemaal langer duurde dan nodig. Na de tijdcontrole (waarin beide spelers een enorme bok begingen door een stap 2 zetje over het hoofd te zien, laten we het er maar niet over hebben …), liet Nico zijn vrijpion lopen, waarna het snel voorbij was. Wit vond het na 58 zetten genoeg.

Rudi speelde met wit op bord 2 een Catalaanse partij, hij richte al snel zijn pijlen en stukken op de zwarte koningsvleugel, toen hij meende damenruil ( Dh4 x De7) te moeten ontwijken met Dg4 was dat te ambitieus en kreeg zwart initiatief op de verlaten damenvleugel.
Dit resulteerde na een grote afruil in een eindspel van zwarte loper en pion tegen witte loper waarbij zwart uiteindelijk de overwinning over de streep wist te trekken.

Hans speelde op bord 3 met zwart een Benoni daar werd het evenwicht lang niet echt doorbroken, maar nadat wit met het thematische pionoffer e5 het mooie veld e4 voor zijn paard veroverde had hij makkelijker spel. Wit miste de beste voortzetting, maar hield het initiatief. Dat kostte Hans nogal wat hoofdbrekens, en na enige verwikkelingen kwamen ze in een eindspel terecht van Dame en Toren, en een pluspion voor wit. Die pluspion was ook nog eens een vrije witte d-pion, wat het verdedigen erg lastig maakte. Nadat Hans in grote tijdnood een grote kans miste op gelijkspel, slaagde wit erin de dames te ruilen. Het toreneindspel leek voor zwart verloren, omdat het onmogelijk leek de torens te ruilen bij het opruimen van de vrije d-pion: het resulterende pionneneindspel leek op tempo verloren. Had Hans maar wat rustiger en beter geteld, want Stockfish liet zien dat dat niet het geval was, dat wil zeggen, zo’n actie zou leiden tot een dame-eindspel met beiden een pion. Dat zou wel remise te houden zijn. Toen Hans dat gemist had ging het verder probleemloos uit.

 

Al met al toch een fraaie en spannende 5 – 3 overwinning.

Rudi Serton