Gewonnen met minimaal verschil
Hoe ver kun je schaatsen in 3 duizendste van een seconde? Hoe veel zetten kun je doen in 3 duizendste van een seconde? Kun je knipperen met je ogen in 3 duizendste van een seconde? Op zaterdag 15 februari verloor Koen Verweij olympisch goud op de 1500 meter met een verschil van 3 duizendste van een seconde. Bizar maar waar en ook wel een beetje triest. Tegelijkertijd werd er in Eindhoven geschaakt voor de KNSB-beker. Een wedstrijd in de derde ronde en onze tegenstander was Westland Schaak Combinatie. Het team bestond deze keer uit Julien, Jos, Alessandro en ondergetekende. Op papier zou dat moeten lukken, de praktijk was anders. Het werd een spannende wedstrijd, met als extra dimensie het heen en weer geloop naar de TV in het kantoor van het Burgplan om de 1500 meter te volgen in Sotsji. We kwamen al snel op achterstand. Julien snoepte met zwart een pionnetje op b2, zoals bekend nooit doen, ook al is het goed. Hij kwam erg passief te staan en moest al snel zijn pluspion teruggeven. Even later ging nog een pionnetje verloren met behoud van rotstelling. Niet veel later gaf Julien er de brui aan. Er was echter geen reden voor paniek omdat we op de overige drie borden een prettig voordeeltje hadden. De enige die dat echter netjes uit wist te bouwen was Jos. In een symmetrische stelling had Jos ontwikkelingsvoorsprong wat hem de mogelijkheid gaf tot de opmars e3-e4-e5. Dat gaf hem de gelegenheid een gevaarlijke koningsaanval op te zetten. Die had middels een stukoffer fraai bekroond kunnen worden, maar Jos durfde het niet aan. Zijn stelling bleef echter prima en langzaam maar zeker werd het punt toch binnen gehaald. Alessandro’s tegenstander speelde de opening veel te passief. Dit gaf onze man de gelegenheid om met zijn pionnen naar voren te stormen op de koningsvleugel. In een poging de boel te vertragen offer de Westlander een pionnetje. Alessandro moest al snel weer de pion teruggeven maar kon hierdoor wel zijn paard naar e3 spelen. Alles stond toen klaar voor de beslissende doorbraak g5-g4. Wit had alles in de verdediging met paarden op h2 en g1 om de koning op h1 te beschermen. Maar juist dat maakte g4 mogelijk. Alessandro was bang dat pion f4 verloren zou gaan en kijk naar een paardoffer op g2 om daarna met tempowinst de g-lijn te openen. Dat leek echter niet voldoende. Hij miste dat in plaats van te offeren op g2, de g-lijn met tempowinst geopend kon worden met gxh3 met de dreiging hxg2 en mat! Onder druk van de tijd besloot Alessandro g4 niet te spelen. Daarna ging het van kwaad tot erger en ging de partij zelfs voor ons verloren. Dat betekende dat ik moest winnen. Na een misplaatste poging om een koningsaanval op te zetten van mijn tegenstander kwam ik prima te staan. Zwarts dame stond op h6 buitenspel en ik kon rustig bouwen aan een minoriteitsaanval op de damevleugel. Maar toen liet ik plots een dameschijnoffer toe. Hierdoor kwam ik weliswaar een stuk voor te staan tegen 3 pionnen, maar mijn stukken stonden zo ongelukkig dat een kwaliteit verloren stond. Wellicht overmoedig geworden dacht mijn tegenstander met een kleine combinatie een kleine kwaliteit te winnen, maar overzag een tussenzetje waardoor hij juist een kwaliteit verloor. Daardoor ontstond een eindspel met een stuk tegen 3 pionnen. Inmiddels was het uitvluggeren begonnen waarbij we bij iedere zet 5 seconden er bij kregen. Al snel won ik een pion, maar met een paard tegen vrijpionnen op twee vleugels bleef het lastig. Net op tijd wist ik zelf een vrijpion te maken en de gelijkmaker te scoren. Daardoor moest een barrage de beslissing brengen. Dat wil zeggen een vluggertje met verwisselde kleuren en het vreemde tempo 3 minuten + 5 seconden per zet. Bij Jos was de energie op en hij maakte snel remise. Bij Alessandro ging het helaas opnieuw mis. Hij bereikte opnieuw een kansrijke stelling maar verslikte zich jammerlijk. Gelukkig won ik eenvoudig. Mijn tegenstander bleek bepaald geen vluggeraar en gaf snel veel hout weg. Daardoor lag ons lot in handen van Julien. Hij bleef cool en wist de zwaarbevochten overwinning binnen te halen. Uiteindelijk een nipte overwinning dus, net iets meer dan 3 duizendste verschil. In de volgende ronde wacht ons de klassieker tegen Stukkenjagers.
Eindhoven – Westlandse Schaakcombinatie 2-2 (2 1/2 – 1 1/2)
1.FM Bas van de Plassche – 2391 Michiel van Woerden 2093 1-0 (1-0)
2.Julien Sohier 2253 – Menno Pietersma 2188 0-1 (1-0)
3.Jos Sutmuller 2191 – Timon van Dijk 2076 1-0 (1/2-1/2)
4.Alessandro di Bucchianico 2078 – CM Paul Brasser 2080 0-1 (0-1)
Bas van de Plassche