Een enerverende middag in Maastricht
Eigenlijk dacht ik een keertje vrij te hebben, maar het derde bleek nog een invaller nodig te hebben. Zodoende was het dat Jan Toorman en ondergetekende samen met onze teamgenoten naar Maastricht reden. Na onderweg op de snelweg Jan uitgezwaaid te hebben, hij moest Dennis even oppikken, kwamen we zonder oponthoud en dus ruim op tijd, namelijk om half een aan bij de speelzaal naast, of misschien wel onder, de Geusselt. Eenmaal daar begon het spannend te worden, om kwart voor een was Jan er nog niet, om een uur nog steeds niet. Gelukkig was de tegenstander van Maastricht 1 ook te laat, en dus werd de aanvangstijd voor alle wedstrijden wat later. Eindelijk om kwart over een, net op tijd voor het nieuwe aanvangstijdstip, kwamen Jan, Dennis en Eugen aan. Toen ontbrak alleen nog de Eindhovense thuisspeler Harrie, maar gelukkig liep ook die een paar minuten later de zaal binnen.
Eenmaal compleet begonnen we met zijn zevenen aan de wedstrijd. Nummer acht, Eugen, leek het wel leuk zijn eigen wedstrijd tegen de bord 7 speler van de tegenstander van Maastricht 1 te spelen… Gelukkig was er een oplettende teamgenoot en zo kon ook hij een paar minuutjes later deelnemen aan de juiste wedstrijd.
Dan de wedstrijd zelf.
Arda was al snel klaar, zijn tegenstander speelde het handiger en zodoende bleven wij op de nul steken.
Hierna was volgens mij Albert op bord 6 aan de beurt. Na wat onnauwkeurig spel van zijn tegenstander vervlakte de stelling en was het gelijk en dus bood Albert remise aan. Dit werd geweigerd en een zet of tien later maakte zijn tegenstander een fout. In plaats van torenruil aan te bieden liet hij toe dat Albert kon binnendringen in de stelling. Dit leverde even later een kwaliteit op en zo kon Albert toch wat onverwacht een vol punt bijschrijven.
Harrie ondertussen speelde een rustig damegambiet maar daarna ging het mis, zijn tegenstander bracht een vrijpion naar de zevende rij. Die pion kostte Harrie een stuk en niet veel later de partij.
Dennis daarentegen had een leuk potje. Zijn tegenstander hielp flink om Dennis een geweldige fiancetto loper te krijgen door d5 te spelen. Daarna had Dennis een kleine combinatie die hem een pion en lekker aanvallend spel opleverde. Met nauwkeurig spel wist hij dit om te zetten in een vol punt.
Van de echte partij van Eugen heb ik niet veel meegekregen. Ergens ging er een pion af, en dat bleek helaas genoeg voor winst voor zijn tegenstander.
Van Loek zijn partij hebben we gelukkig de notatie. Want veel meer dan een hoofdschuddende tegenstander heb ik niet gezien…
Mijn eigen partij verliep lang volgens plan. Na begonnen te zijn met vijf pionzetten kwam er een gelijkwaardig maar ook moeilijk middenspel op het bord. Nadat wij beiden met één minuutje op de klok de tijdnoodfase hadden overleefd was het iets minder moeilijk maar nog steeds gelijk. Helaas maakte ik niet veel later een fout waardoor de stelling in principe verloren was…
Maar er zat nog wel een klein grapje in. Mijn tegenstader zag dat te laat en toen stond hij pardoes mat.
Jan Toorman speelde een goede partij. Hij had een kwaliteit en pion meer en ook nog meer tijd, maar zoals ik ook al eens ervaren heb, dan moet je nog wel winnen. Na eerst de kwaliteit ingeleverd te hebben dacht hij nog te moeten winnen omdat hij vernomen had dat ik verloren stond. Verloren stond ik inderdaad, en Jan probeerde winst te forceren om toch een matchpunt binnen te halen. Zoals vaak gebeurt in zo’n geval liep dat niet goed af en zo kwam de eindstand uiteindelijk uit op 4-4.
Rik van der Weij