Een nieuwe lente en een nieuw geluid ?
Zonder gejoel en geen gefluit
maar luid gejuich viel ons ten deel
Het lijkt misschien niet veel
– het is per slot geen Mei maar maart –
toch is het mooi twee punten waard.
Als Ewout het op zijn heupen krijgt
en Elysia doet haar ding,
geen team dat ons dan overstijgt
dan pakken wij de concurrentie in.
Dit jaar voor de eerste keer
grepen wij de volle buit.
Jawel, dat smaakt naar meer:
Een nieuwe lente naar verluidt.
Nu De Stukkenjagers nog verslaan,
dit seizoen verdient beloning
Klasse vijf is waar wij staan
En handhaving wordt de bekroning.
Dit rijmpje is uit eigen hand.
Jawel, geachte mijnheer Gorter
lang niet zo mooi, maar wel veel korter..
Mand !
De Oude Toren 1 – ESV 4
Dit was voor ons een cruciale match die we moesten winnen anders zouden we vrijwel zeker degraderen. Bij winst zouden we gelijk komen met onze tegenstander, maar aangezien we al meer bordpunten hadden, altijd boven hen. TomVennix was beschikbaar als invaller.
Een korte rondgang tijdens het middenspel maakte mij duidelijk dat veel partijen zo ongeveer gelijk stonden. Alleen buurman Ron had een zeer open scherpe stelling met aanvalskansen voor hem en Elysia stond mooi aanvallend.
Op bord 8 speelde Flip met zwart tegen een wat sterkere tegenstander, 1739 tegen zijn 1647 (allebei sinds 1 maart verhoogd !). Het begon met d4-d5, Pf3-Pf6,e3 -Lf5, c4-e6, Pc3-a6, Db3-Ta7( niet de beste) en daarna gelijk opgaand met voor Flip een lichte achterstand tot op zet 25 hij door een verkeerde zet een pion verloor. Toen op de 37e zet gedwongen de laatste torens werden geruild was het in principe uit. Nog doorgespeeld maar op zet 48 werd opgegeven. 1-0.
Vrij snel daarna werden drie partijen in ons voordeel beslist. 1-3.
Elysia speelde op bord 3 met wit. Zij offerde een paard voor een mooie aanval op de damevleugel waar ook de zwarte koning verbleef. Die koning werd van het kastje naar de muur gestuurd. En passant veroverde Elysia het paard terug, maar zij hield een beslissende aanval zodat zwart opgaf. Zie de mooie partij !
Nirupa won op bord 4 met zwart. Haar tegenstander offerde twee keer maar Nirupa had goed gezien dat dat goed te verdedigen was, de tweede keer met een tegenaanval.
Zie verder haar partij.
Tom Vennix won op bord 7. Hij speelde met wit tegen Frans Deckers (1738). Zijn verslag:
De partij begon op een voor mij wat vreemde manier (1. e4 d6 2. d4 Pf6 3. Pc3 c6 4. f4 Da5) en ik kwam voor mijn gevoel iets slechter uit de opening. Mijn tegenstander speelde vrij snel, dus ik liep al gauw ook achter op de klok. Frans besloot, na een tijdje, om een boel stukken af te ruilen, maar zag hierbij een smerig trucje over het hoofd waarmee hij een pion kon winnen. De partij liep uit in een eindspel van loper tegen paard, waarbij mijn loper toch beter uit de verf kwam dan zijn paard. Toen ik uiteindelijk, met drie extra pionnen, kon gaan lopen met mijn b-pion en dreigde deze te promoveren, gooide mijn tegenstander de handdoek in de ring.
Daarna won Freek 1-4. Nog een half puntje te gaan voor de winst !
Ron bracht dat binnen. 1½ – 4½ . In ieder geval de winst ! Zoals eerder gezegd had Ron een scherpe stelling met zeker goede kansen voor hem. Zijn tegenstander kreeg echter allengs ook kansen en creëerde vrijpionnen op de koningsvleugel. Uiteindelijk werd dat remise, hoewel omstanders van de Oude Toren vonden dat hun medespeler had moeten doorspelen. Gezien de stand begreep ik dat wel.
Hierna won Ethan ook nog 1½ – 5½. Hij speelde met wit en had initiatief. Hoewel het materieel lang gelijkwaardig was, had Ethan een veel actiever paard op e5 dat veel beter was dan zwarts loper die alleen tegen zijn eigen pionnen aankeek. Toen wit met f5 zijn koningsstelling opende kon Ethans toren naar de zevende rij en met een paardvork zwarts loper winnen. Daarna was het afgelopen.
Zelf speelde ik als laatste met zwart remise. Een Nimzo-Indiër met afruilen op c3. Daarna wist ik met pionnen op c5-d6-e5 een gesloten centrum te krijgen en met mijn paard op g6 dat dreigde naar f4 te gaan. Mijn tegenstander besloot om zijn a-pion op te spelen waardoor ik een vrijpion op de a-lijn kreeg. Hoewel deze nog niet ver opgerukt was, toch een vrijpion die ik kon verdedigen. Wit kreeg ook nog een dubbelpion op de g-lijn, maar daar kon ik niet van profiteren. Met beiden beperkte tijd tot de veertig zetten, maakte ik een fout waardoor wit mijn d6 pion kon pakken. Mijn a-pion was al verder opgerukt. Mijn tegenstander koos ook niet de beste voortzetting waardoor ik door zetherhaling remise kon bereiken. 2 – 6.
Een mooie grote overwinning waardoor we zoveel bordpunten hebben dat we daarop niet meer ingehaald kunnen worden. Winst in de laatste partij tegen de Stukkenjagers, die door verlies tegen Maastricht praktisch gezien geen kans meer hebben op het kampioenschap, is sowieso voldoende. Maar als ons derde wint van de Oude Toren en Kempen Combinatie 3 ook verliest van Helmond, die helaas praktisch gezien ook geen kans meer hebben op het kampioenschap, degraderen we ook niet door onze voorsprong op bordpunten.
Ewout Snoeck