We will not go quietly into the night!
Allereerst: het taal-issue van het verslag. Misschien een non-issue, maar ik weet het maar niet. Ik kan niet kiezen. Ik heb het al in allebei Nederlands en Engels geprobeerd, heb elke keer het idee dat ik de verkeerde keuze maak, vind weer dingen die ik liever in de ene of liever in de andere taal verwoord, en kom weer terug bij af. Misschien ook omdat ik al een vertaling (AI-gegenereerd?) heb gezien en het verrekte ding het al verkeerd heeft gedaan (althans, als mijn geheugen mij goed dient, dan is er al een schaakterm door de machine vernacheld, en is daar snel door Albert op betrapt… 🙂 ). Dus ja, ik heb ze maar allebei gedaan.
Het vorige verhaal van het avondteam eindigde met ons Hoofdklasse-avontuur op het randje van de afgrond. Het verlies in Dongen was een bittere pil, niet alleen omdat er meer in de match had gezeten, maar ook omdat we nu met 1 matchpunt op een vrij hopeloze zevende plaats stonden. Een verschil van minimaal twee matchpunten moest overbrugd worden voor handhaving. Ik had zelf al de moed een beetje opgegeven, het verhaal afgedaan met “ach ja, het was misschien wel te hoog gegrepen voor ons” en me voorbereid om volgend jaar wat meer op niveau te spelen in de eerste klasse.
Dan heb je echter nog nooit met Morris in een team gezeten. Morris geeft de hoop nooit op, zoals ook al aangegeven in het Dongense verslag. Het eerste lichtpuntje was ook al weer te zien aangezien de overwinning van SG KiNG B misschien wel niet zo ongunstig was voor ons overleven. En ja; wat gaan we dan doen? Gewoon ons erbij neerleggen? Nee dank je! We vechten tot het laatst! Daardoor een beetje geïnspireerd was ik ook weer een beetje in een moedige bui geraakt en dat was volgens mij ook wel te merken. En dus; het duel tegen Checkmate! Vorig jaar een enerverende 2-2, op het nippertje door Morris veilig gesteld. Zouden we dat dit jaar kunnen verbeteren om in elk geval nog één wapenfeit in de Hoofdklasse te kunnen scoren?
Zelf op bord 1 (zwart), tegen Roel van der Laan. Snel de zetten van een hoofdvariant-Sveshnikov eruit gegooid (onder het motto dat als ik weet wat ik wil spelen dan kan ik het ook maar beter meteen doen!) en vervolgens opeens verrast. Nou, die theoretische discussie daar kon nog wel wat over worden geschreven; dat volgt ook snel! Op bord 2, Morris (wit) tegen Marco van der Linden. Morris had zichzelf de zwaarste taak gegeven, maar begon lekker rustig aan de opening, en kon een spelletje spelen waarin hij geduldig op een klein voordeeltje kon kauwen. Dat ligt hem normaal gesproken wel dus daar geen zorgen. Op bord 3, Dennis (zwart) tegen Raymond Briels. Raymond ging redelijk snel met zijn pionnen op de koning van Dennis af, die het allemaal een beetje liet komen. Ach, komt ook wel goed. Tenslotte, op bord 4 Arda (wit) tegen Raimund van Alphen. Arda had in een damegambiet-structuur wat extra ruimte gepakt en had ook wel wat om voor te spelen.
En die theoretische discussie? Nou, dat begint met een kwaliteitsoffer…
1-0, en een mooi stikmat op het bord! Na zo’n partij ben je natuurlijk benieuwd wat er allemaal vergeten of gemist was, en al helemaal omdat wij geen van beiden op de hoogte waren van de theorie :). Laatste check bij de borden; Morris rustig en net iets beter, Dennis ietwat gedrongen en mogelijk wel een beetje in de problemen, Arda nog steeds rustig aan het kauwen op zijn ruimtevoordeeltje. Onze conclusies in de analyse waren ook weer dezelfde als de meesters en de machine; Df3 was te dapper en het kwaliteitsoffer goed voor zwart.
Dan kom je echter in de speelzaal terug en de twijfel slaat weer flink toe. Oké, Morris is nog steeds rustig op een klein voordeeltje aan het spelen, maar dat is het dan ook. Dennis heeft nog heel weinig tijd over en staat zo ongeveer verloren, en ook Arda zit inmiddels in een eindspel wat niet heel voordelig voor hem lijkt. Even brak de zon weer door bij Dennis toen hij – met de vlag op vallen – nog een buitenkansje kreeg om het eindspel te redden. Helaas kreeg Dennis het niet op tijd gevonden en ging door zijn vlag in een moeilijke stelling (1-1). Naja, Dennis had wel hard gevochten maar de tendens in de partij was (met uitzondering van op het laatst) wel tegen hem. Dennis was ook zo vriendelijk om zijn hele partij op te sturen:
Arda had ondertussen al een remise-eindspel bereikt, wel met een pion minder maar dat zou niet voldoende mogen zijn voor zijn tegenstander. Hij moest het uiteraard nog wel even bewijzen, maar de buit liet hij niet meer los. Tegelijkertijd promoveerden de dames, en de laatste pion werd net op tijd achterhaald… (1½ – 1½)
In een eerder stadium leek er voor Arda nog wel meer te halen te zijn, maar desondanks had hij hier de partij mooi koudgesteld.
En dan is het aan de kapitein om de beslissing te leveren. Morris z’n partij was rustig voortgegaan, waarin beide partijen het positioneel uit probeerden te vechten. In tijdnood was dit de deur uitgegooid en had ik ook maar de notatie overgenomen. Voor de liefhebbers; hier, zo goed en kwaad als kan (maar vast nog met wat notatiefouten van mijn zijde erin) de finale:
Koelbloedig besliste Morris dus het pleit (2½ – 1½). Met deze uitslag kunnen we absoluut stellen dat we niet stilletjes de nacht in verdwijnen, en dat we misschien toch nog een kans behouden om in de Hoofdklasse te blijven spelen!
Schrijf alvast maar 12 april in de agenda. Dan volgt de conclusie van dit verhaal in een dubbel degradatie-affiche SG KiNG B – ESV A en SG KiNG A – DSC Dongen A (met King A al kampioen en DSC ook tegen degradatie), waar wij met zijn allen in het Tilburgse thuis van SG KiNG uit gaan vechten wie van de drie van ESV, DSC en KiNG B het in de klasse mag overleven! En ik kan met een gerust hart zeggen… Er is nog hoop!
Paul van Zon
——-
First of all; the language issue of the report. Perhaps a non-issue, but I really do not know. I can’t choose. I’ve tried it in both Dutch and English, feel like I’m making the wrong choice each time, find things I’d rather say in one language or the other, and return to the start. Perhaps also because I’ve also seen a translation (AI-generated?) that already got it wrong (at least, if my memory serves me will, then already the machine screwed up a chess term, and was quickly caught by Albert… 🙂 ) So I’ve just provided both!
The last story of the evening team ended with our Hoofdklasse adventure at the edge of the chasm. The loss in Dongen was a bitter pill to swallow, not just because the match was a lot more promising, but also because we were now with 1 match point on a hopeless seventh position. A difference of two match points had to be made up for to stay in the Hoofdklasse. Personally, I had already given up hope a little, ended the story with “oh well, perhaps we were playing at too high a level” and prepared myself to play a little bit more on our level next year in the Eerste Klasse.
Well, you’ve never been with Morris in the same team. Morris never gives up hope, as already elaborated upon in the Dongen report. The first glimmer of light was already there too, as the victory of SG KiNG B wasn’t exactly disadvantageous for our survival. So yea; what to do then? Resign ourselves to our fate? No thanks! We’ll fight until the bitter end! With that as inspiration, I had also gathered my own courage again, which was noticable. So: the duel against Checkmate! Last year, an enervating 2-2, pulled out of the fire at the very end by Morris. Could we improve on that this year, and at least make one victory in the Hoofdklasse?
Myself on board 1 (black) against Roel van der Laan. Quickly blitzed out a mainline Sveshnikov (because well, if I know what I want to play, I should do so straight away!) and suddenly surprised. Well, that theoretical discussion can be elaborated on further; that will follow! On board 2, Morris (white) against Marco van der Linden. Morris had given himself the heaviest task, but started off nice and quiet with the opening, and could play a game where he could calmly grind out a little advantage. That’s right to his tastes, so no worries there. On board 3, Dennis (black) against Raymond Briels. Raymond quickly marched his pawns forwards against Dennis’ king, who was happy to let him come. No trouble there either. Finally, on board 4, Arda (white) against Raimund van Alphen. Arda had grabbed some more space in a Queen’s Gambit structure, and could also play for something.
And that theoretical discussion? Well, that starts with an exchange sacrifice… (see above, Roel van der Laan – Paul van Zon)
1-0, and a nice smothered mate on the board! After a game like that you’re curious what was missed or forgotten, definitely because neither of us was aware of the theory 🙂 Last check on the boards; Morris quiet, a little better, Dennis a little cramped and perhaps in trouble, Arda still quietly grinding out his space advantage. We didn’t find any new conclusions in our analysis either; both the masters and machine agreed that Nf3 was too brave and the exchange sacrifice favoured Black.
Then you return to the playing hall and doubt seizes you. Well, Morris is still working on that little advantage, but that’s all. Dennis is nearly out of time and is losing. Arda is now in an endgame, and that doesn’t favour him either. Very briefly the sun shone on Dennis’ position as he – with time nearly up – still got a possibility to save the endgame. Alas, Dennis couldn’t find it in time, and got flagged in a difficult position (1-1). Well, Dennis fought hard, but he had a tough game to save. Dennis was kind enough to send in his game: (see above, Raymond Briels – Dennis van Kuijk)
In the meantime, Arda had managed to reach a drawn endgame, with a pawn less perhaps, but that shouldn’t be enough for his opponent. Of course he still had to prove it, but he didn’t let go anymore. The queens promoted at the same time, and the last pawn was just caught in time (1½ – 1½) (see above, Arda Cayonlu – Raimund van Alphen)
Perhaps there was more for Arda at an earlier stage. However, he had nicely stopped the game cold here.
Then it’s to the captain to decide the match. Morris’ game had gone on quietly, as both players took a positional approach. This was thrown out the window in time trouble, where I also ended up keeping track of the game. For the chess lovers; to the best of my ability (but no doubt with errors still…) the final: (see above, Morris Schobben – Marco van der Linden)
A cold-blooded decider from Morris (2½ – 1½). With this result, we can safely state we are not going quietly into the night, and perhaps we still do have a change to keep on playing in the Hoofdklasse!
Write down 12 april in the agenda. Then we can conclude this story in the double demotion games of SG KiNG B – ESV A and SG KiNG A – DSC Dongen A (with King A already champion and DSC fighting demotion as well), where we’ll fight together in the Tilburg home of SG KiNG who of us, King B and DSC gets to survive! And I can safely say… there is still hope!
Paul van Zon