Helmond 4 – Eindhoven 5

Op zaterdag 9 november mochten we met onze startersclub (in de externe competitie “het vijfde” genaamd) voor de tweede keer buiten spelen in de NBSB zaterdagcompetitie. Paulien kon er niet bij zijn, dus mocht ondergetekende het voortouw nemen voor onze wedstrijd tegen Helmond 4.

Harald had autopech en kwam op de fiets en dus iets later. Stan en Ali bleken tegen twee piepjonge jeugdleden te mogen spelen en de zaal in Snookertown, waar tegelijkertijd Helmond 3 tegen SVO 2 speelde, was rumoerig. Maar we konden van start.

Stan speelde op bord 2 met zwart tegen Brandon Gao de Giuocco Pianissimo-variant van de Italiaanse opening. Brandon stapt na de opening vrijwillig met zijn dame in een penning en verliest hierdoor meteen de bescherming van de g2-pion voor zijn koning. Stan valt aan met zijn dame en paard en forceert Brandon zijn dame op te geven om direct mat te voorkomen. Vervolgens ruimt Stan rustig het bord leeg en geeft uiteindelijk mat vóór de paaltjes.

Op bord 3 weet Ali op een vergelijkbare manier Brandons broertje Max te overrompelen om het tweede punt van de dag binnen te slepen. Hij opent met het Schots en wint meteen een paard middels een penning. Kort daarna vindt hij een mooie Royal Fork en al snel volgt schaakmat. Hiermee overtreffen we ons resultaat van ronde 1 en is de middag al geslaagd.

Maar er blijkt nog meer in te zitten voor ons startersclubje !
Harald speelt op bord 4 met zwart tegen Arjan Heijligers. Arjan opent met d4, wat voor Harald iets minder bekend is dan e4. Dus Harald start terughoudend met 1…Pf6 en na 2.Pc3 met e6. Als wit zijn loper naar f4 brengt, grijpt Harald zijn kans om het paard van wit aan de koning te pennen. Als Harald het gepende paard met zet 5 terecht een tweede maal aanvalt, ziet wit dit gevaar over het hoofd en komt Harald op een fijne voorsprong te staan. Later in de partij laat wit een dubbel aangevallen loper enkel gedekt staan. Deze wordt vakkundig door Harald buit gemaakt. Wit komt met de dame nog even kijken in de buurt van de zwarte koning, maar kan zonder ondersteunend materiaal niets uithalen. Met een achterstand van maar liefst twee stukken en vijf pionnen geeft wit zich eindelijk gewonnen.

Intussen is mijn partij op bord 1 tegen Ton in ’t Veen al redelijk gecompliceerd geworden. Mijn arme teamgenoten vrezen wederom lang op mij te moeten wachten. Gelukkig kwam Hans Ouwersloot ons aanmoedigen dus hadden ze nog wat aanspraak. Ik dacht als wit het voordeel van de voorbereiding te hebben en verheugde me op de mij vertrouwde Spaanse opening. Totdat mijn tegenstander met 1…c5 de Siciliaanse verdediging in stelling bracht. Na 3…e5 ontstond er een prachtplek voor een wit paard op d5, waar ik nooit gebruik van heb kunnen maken, maar mijn lichte loper had wel veel controle over de lichte vakken. Op zet 7 kwam zwart met een vervelende penning van mijn paard op mijn dame. Omdat zwart beide lopers nog had, wilde ik mijn pionnen rond mijn koning niet verzwakken en bedacht ik een alternatief om uit de penning te geraken: Pb1, om te volgen met Pbd2. Het gevolg was dat mijn stukken een beetje vast zaten aan de dameszijde, terwijl zwart massaal stukken op de koningszijde in stelling bracht voor een aanval. Een aanval die volgens de computeranalyse veel potentie had, maar die gelukkig nooit doorbrak op het bord. Ik weet wat stukken af te ruilen en richt mijn pijlen op een doorbraak in het centrum. Ik blunder een loper (die pion kan geen twee stukken tegelijk verdedigen), maar weet als compensatie voor het verlies wel een gepasseerde pion te maken. Mijn tegenstander blundert zijn paard we ruilen dames en plotseling zit ik in een eindspel met twee toren tegen twee torens, maar met drie pionnen extra. Ik probeer niet er te makkelijk over te gaan denken, doe dat toch en blunder een toren. Ik kan mijn gepasseerde pion gelukkig terug ruilen voor een toren en heb dus een tweede kans. Omdat zwart zijn koning niet op tijd in de verdediging betrekt is het oprukken van mijn pionnen niet te stuiten en moet mijn tegenstander opgeven.

Zo behalen we het onverwachte resultaat van een perfecte score tegen Helmond 4. Ik kan het nauwelijks geloven en ben erg trots op ons startersclubje, dat in een jaar tijd enorm is gegroeid.

Hugo Peeters