In alle Staten.

Carlsen en Giri speelden vorige week een partijtje waarbij voor de verandering nu eens niet wit maar zwart de eerste zet mocht doen en daarmee het initiatief mocht nemen. Volgens Giri vormde het een hele uitdaging om vanuit dit andere perspectief de gebruikelijke patronen en de verschillende stellingen te bezien. Ik geloof dat wel. Als ik ergens in een boek lees dat een stelling ook kan ontstaan uit die en die welbekende variant maar dan met verwisselde kleuren flapper ik meestal eerst een tijdje met mijn oren voordat mijn geestesoog een beeld kan vormen.

Een soortgelijke reactie had ik de week daarvoor toen de verkiezingsuitslagen bekend werden.

Op de kandidatenlijst stond een schaker. Op een niet onverdienstelijke plek nota bene. Wegens de buitengewoon succesvolle campagne van zijn schaakvriend tevens partijleider, die overigens zelf geen kandidaat was maar dit terzijde – de meeste debatten op radio en televisie werden niet gedaan door mensen waar je op kon stemmen dus hij vormde daarop geen uitzondering – werd de schaker verkozen tot Statenlid in de provincie Noord-Brabant en zelfs tot passief kiesgerechtigde voor de Eerste Kamer der Staten-Generaal.
Ik heb het natuurlijk over Loek van Wely, door sommigen sindsdien ook wel Loek van Weetnie genoemd. Dit beeld nu dient krachtig bestreden. Loek van Wely is grootmeester, zevenmaal Nederlands Kampioen en heeft bovendien de grondslagen voor zijn successen deels hier bij onze club gelegd. Met recht een bovengemiddeld schaker. En een schaker kan als geen ander vooruitzien. Mocht zijn partij later verliezen dan kan Loek met het bijbehorende wachtgeld zijn schaakpartij weer oppikken. Loek weet wel degelijk waar hij mee bezig is. Om daar ook wat meer van te weten te komen, dient men het programma van zijn partij te lezen alvorens een oordeel te vellen. Hierover had mijn oma zaliger reeds een tegeltje op de WC hangen: ‘Van het concert des levens krijgt niemand een program.’ Deze wijsheid indachtig had de partij het niet nodig bevonden voor de cadens die Provinciale Staten heet dwingende noten voor te schrijven, doch deze aan de improvisatie over te laten. Wíj weten het dus (nog) niet.

Maar Loek van Wely is ook een pokeraar. Mocht hij het schoppen tot senator, en die kans is aanwezig, dan is hij bij mijn weten de eerste die dat bereikt heeft door deze weg te bewandelen. Ik heb ook vele schaakvrienden en word wel eens gevraagd te helpen bij een verhuizing of het plakken van een band, maar dit is toch van een geheel andere orde; hier worden banden gesmeed. Voor hen die zich zorgen maken om het karakter van dit verbond omdat het in de linkse bladen of door de overwegend linksige onderwijsgevenden kritisch aan de kaak gesteld wordt is er altijd nog hoop. Allereerst is daar de tand des tijds die, zoals de geschiedenis ons leert, velen reeds ten halve deed keren alvorens ten hele gedwaald te geraken. Dan is daar de wal die het schip keert in de vorm van de overstroming der Lage Landen, nee niet door volkeren van allerlei pluimage, maar gewoon door het water dat wij naar de zee dragen als gevolg van de niet te ontkennen effecten die de mens heeft op het klimaat. Het politieke klimaat welteverstaan. De rest is wetenschap, geen gevecht met windmolens.
En laat u vooral niet afschrikken door een term als ‘boreaal’. Hevig overschat nu wij allen weten dat dit slechts ‘noordelijk’ betekent en doelt op tijden dat Europa grotendeels overdekt met ijs en derhalve wit was, toen wij de laatste mammoet nog moesten vloeren en dat het niets te maken heeft met ‘van vreemde smetten vrij’ dat immers van veel later datum is, meer bij de tijd dat wij met de laatste bomen hetzelfde trachten te doen. Als dat geen beschaving is.

Loek van Wely, met zijn vooruitziende blik, kan als geen ander binnen de partij zowel het perspectief vanuit wit als zwart overzien, dat heeft hij met zijn zeven titels inmiddels wel bewezen. Laten wij dit initiatief dus het vooroordeel van de twijfel gunnen en nog even blijven klapperen totdat de uil niet alleen aan zijn, maar aan ons aller geestesoog verschenen is en wij de brokstukken weer op kunnen rapen.
Lees tot die tijd eens een boek.

2 gedachten over “In alle Staten.

  1. Wie is toch die geheimzinnige Adplus?
    Gezien de humoristische en erudiete stijl waarin bovenstaand stuk geschreven is heb ik wel een vermoeden.
    Maar ook de reactie van Jan mag er zijn.
    Laten we het er op houden dat Loek een nieuwe variant aan het uitproberen is en dat de tijd zal leren of deze correct is.

  2. Laat ik nou net in een goed boek hebben gelezen dat dit mooie verhaal eigenlijk niet over schaken gaat……
    Maar gelukkig hebben de linkse media juist gemeld dat Hans Wiegel , die ooit in zijn “nacht” al heel goed bleek te kunnen schaken, nu in ZuidHolland eindelijk gaat af rekenen met ” de oude elite”, waarvan ik een generatie geleden al dacht dat bij uitstek hijzelf daartoe behoorde.
    Mogelijk komt hij met een nieuwtje in het Fries Gambiet, niet wetend dat dit in het verleden al meermalen is weerlegd.

Laat een antwoord achter aan Loet Versfeld Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *