Op 9 juli bereikte mij het ontstellende bericht dat Alessandro Di Bucchianico was overleden. Nog maar een kleine week eerder had hij mij telefonisch laten weten dat hij ongeneeslijk ziek was en niet behandeld kon worden. De snelheid waarmee hij daarna het leven af heeft moeten geven is verbijsterend en zijn zo plotselinge overlijden heeft een schok door de vereniging gegeven.
Alessandro was lid van onze vereniging sinds 2010 en bekleedde sindsdien verschillende functies, van teamleider tot bestuurslid als extern wedstrijdleider. Hij was ook gewoon een sterke speler die jarenlang deel uitmaakte van het eerste team.
Afgelopen jaar maakte hij werk van het opzetten van trainingen voor leden, een vaak onderschoven aspect op schaakclubs. Dit sloeg aan en zou volgend jaar zeker een vervolg krijgen onder Alessandro’s leiding. Schaakdocent was immers binnen het schaken een grote passie van Alessandro.
Dit kwam ook naar voren in het opzetten van een programma voor beginnende schakers. Hem (en mij) is het een doorn in het oog dat schaakverenigingen maar al te vaak beginnende schakers weinig te bieden hebben. Samen smeden we plannen om zulke beginners wel onderdak te bieden, gericht op het plezier in schaken en het aan kunnen haken bij de andere, ervarener leden.
Alessandro’s inzet voor deze projecten was groot, al was er wel vaak concurrentie met zijn grote inzet voor zijn werk. Want Alessandro wilde voor alles zaken goed doen en ook zijn werk was uiterst belangrijk.
We gaan Alessandro missen in alle rollen die hij vervulde. Maar bovenal gaan we hem missen als fijn clubmens, betrokken, hartelijk, erudiet en integer.
********** English ************
On July 9 the startling news reached me that Alessandro Di Bucchianico had died. Only a week earlier he had informed me by telephone that he was incurably ill and could not be treated. The speed with which he subsequently had to give up life was staggering and his death, so sudden, sent a shock through the association.
Alessandro was a member of our club since 2010 and held various positions since then, from team leader to board member for the club competition. He was also simply a strong player who was member of the first team for many years.
Last year he made work of setting up training sessions for members, an often underrated aspect at chess clubs. This caught on and would certainly continue next year under Alessandro’s leadership. After all, within chess, teaching chess was a great passion of Alessandro’s.
This was also reflected in setting up a program for beginning chess players. It is a thorn in his (and my) side that all too often chess associations have little to offer beginning chess players. Together, we are forging plans to accommodate such beginners, focused on the enjoyment of chess and being able to connect with the other, more experienced members.
Alessandro’s commitment to these projects was great, although there was often competition with his great commitment to his work. For Alessandro wanted to get things right before anything else, and his work was also extremely important.
We are going to miss Alessandro in all the roles he filled. But above all we are going to miss him as a fine club man, involved, cordial, erudite and with integrity.
Hans Ouwersloot
Voorzitter/President ESV
Een In Memoriam van de TU/e staat hier:
https://www.tue.nl/nieuws-en-evenementen/nieuwsoverzicht/12-07-2024-in-memoriam-dr-alessandro-di-bucchianico
Help ! Alessandro is niet meer. Ik sta hier wel als webmaster te boek maar stiekem was hij dat, ik kan namelijk helemaal niks. Het was Alessandro die mij leerde hoe een partij met diagrammen in een verslag op te nemen, Het was Alessandro die ik altijd kon mailen als er weer eens een eenvoudig doch voor mij ondoorgrondelijk probleem achter de werking van de website optrad. Op de achtergrond loste hij dat dan met raad en daad voor mij op. Alsof hij niks beters te doen had; ik mocht hem altijd lastig vallen. Weet dat hij de master was.
Alessandro Di Bucchianico
Geschokt, dat ten eerste door de plotselinge dood van Alessandro. Een paar weken terug was hij nog gewoon op de club en wij vermoedden hoegenaamd niets. Als hij het zelf al wist dan hing hij het niet aan de grote klok. Geschokt ook vanwege zijn leeftijd: zo veel te jong nog om te gaan.
Ik weet zeker dat we Alessandro zullen gaan missen. Je beseft pas echt hoeveel iemand voor onze club en voor het jeugdschaken en voor het schaken in het algemeen betekent als hij wegvalt. Tot dan rekende je altijd als vanzelfsprekend op hem en dat kon ook gerust; Alessandro verzaakte nooit.
Ik herinner mij hem met name als degene die bereid was om zich in te spannen voor iedereen die beter wilde leren schaken. Zijn speelstijl was, in mijn ogen, behoudend, doordacht, vaak positioneel, zoekend naar kleine voordeeltjes op de lange termijn. Hoe bijzonder dat hij tijd vrij wilde maken en moeite deed om mijn zo tegendraadse spelopvatting, gericht op grote voordelen op de korte termijn, met onbehouwen, ondoordachte zetten, te verbeteren. Ik heb veel van hem geleerd, maar had graag nog dertig jaren les gehad. Niet om iets te bereiken of zo, maar gewoon omdat hij er dan nog was. Het mag niet zo zijn. Het is ons lot en als het kan hoop ik hem ooit nog eens te treffen en dan zeg ik: Bedankt Alessandro, voor alles.