In memoriam Teun Balemans

Wij kregen het bericht dat ons oud-lid Teun Balemans is overleden.

Lees de in memoriam van Gerard Welling.

Onlangs hoorde ik van oude vrienden van Teun, mijn clubgenoot Nol Swinkels
en oud clubgenoot Wop de Vries van het overlijden van Teun Balemans.

Teun Balemans is een naam die de meeste van de huidige leden van de Eindhovense schaakvereniging niet veel zal zeggen, maar samen met nog steeds actieve leden als Frans Kuijpers, René Moonen, en Hans Bosscher, en (oud) leden die helaas niet meer onder ons zijn zoals Leon Pliester,Wim Versnel en Cees Berghout, behoorde hij tot de steunpilaren van het eerste van de Eindhovense schaak vereniging in de landelijke hoofdklasse. Ik durf niet te zeggen of ook Jos Sutmuller met hem in een team heeft gespeeld, want Jos had juist in die periode het schaken even op een wat lager pitje gezet maar ongetwijfeld weet naast eerstgenoemden hij ook nog wel meer herinneringen aan Teun op te halen dan ondergetekende. Zelf was ik destijds een prille tiener die in de krant las over de Eindhovense hoofdklasser Ton (!) Balemans die in de landelijke competitie tegen Rotterdam opkomende ster Hans Böhm had verslagen. Want Teun speelde destijds niet alleen hoofdklasse maar deed dat aan de topborden.
Tijdens de V&D simultaan tour van 1973 deed de karavaan ook Eindhoven aan. Met de nodige overredingskracht was  het me gelukt een plaatsje in de simultaan tegen de toen al heel bekende topspeler Ljubojevic te bemachtigen en zat naast een mager schaker met lange zwarte lokken die met zijn Pirc verdediging de simultaangever in grote problemen wist te brengen. Hij had een opmerkelijke manier van concentreren, aan beide kanten van zijn hoofd werd zijn lange haar in een punt gedraaid en in de mondhoeken gestopt, wat een vreemd gezicht was, Tot zijn frustratie liet Teun, want dat was de lastige opponent, zich tegen het einde van de partij nog foppen en moest met remise genoegen nemen. In die tijd was Peter Egmond uit Son het opkomend jeugdtalent in de regio Eindhoven en van hem hoorden we dat zijn trainer en schaak-goeroe Ton Balemans was (Ton ging zich later Teun noemen). Ook Peter werd specialist in de Pirc verdediging, en behaalde de Nederlandse jeugdtop. Hij verhaalde
andere  jeugdigen (Johan van Mil, Milo Scheeren, en ondergetekende) van Teun’s typische schaakhumor. Ik herinner me er niet veel van, Tartakower werd Taartenkauwer en Boleslavsky werd Boleslapstick. Spoedig zou Teun het actieve schaak vaarwel zeggen, hij ondervond naar eigen zeggen te veel stress van het spelen van  intensieve partijen in de landelijke hoofdklasse. Dat is waarschijnlijk al medio jaren 70 geweest.
In latere jaren werd het hem steeds moeilijker zich onder de mensen te begeven door een vorm van pleinvrees. Hij hield echter contact met zijn goede vrienden onder de schakers. Met name Johan van Mil en Herman Grooten hadden van de latere generatie veel contact met hem en van zijn eigen generatie de al genoemde schakers Jules
Welling, Nol Swinkels (destijds Lichttoren) en Wop de Vries (destijds Woensel). Ongetwijfeld vergeet ik namen…
Teun wierp zich op het componeren van eindspelstudies, maar publiceerde ook over schaken, vooral in Schaaknieuws maar ook nog wel eens in de Raadsheer. Een hobby van hem was een diepgaande analyse van diverse varianten van de Franse verdediging, kennelijk was zijn geliefde Pirc-verdediging passé, Zelf kende ik Teun niet zo goed, alleen als we met Johan, Herman en Rudy na de clubavond café de Bommel bezochten, was hij daar wel eens aanwezig. Dit in memoriam is dan ook een aanzet voor anderen die Teun beter hebben gekend om hun herinneringen te delen aan deze creatieve geest. Want het overlijden van dit vooraanstaand oud-lid is belangrijk genoeg om er stil bij te staan.

Van Nol en Wop heb ik begrepen dat Teun afgelopen jaar ernstig ziek is geworden en naar een hospes is verhuisd omdat hij terminaal was. Na enige tijd leek het echter beter te gaan en mocht hij naar huis. Waar hij een ongelukkige val heeft gemaakt wat zijn situatie zodanig heeft verslechterd dat hij de volgende dag is overleden.

Gerard Welling

2 gedachten over “In memoriam Teun Balemans

  1. Inderdaad had Teun begin jaren tachtig psychische problemen. Die heeft hij tenminste deels overwonnen. Teun had bijzondere geestelijke eigenschappen. Hij kon bij het schaken in een ander kamer gaan zitten en zonder het bord te zien toch spelen en winnen! In die jaren woonde hij op een donker zolderkamertje. Hij was ook verlefd geweest/ geworden op zijn therapeute, heb ik gehoord van zijn mede huisbewoners.

Laat een antwoord achter aan Peter Krug Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *