Verslag ronde 5

(Zie ook de partijviewer voor de partij van Alessandro di Bucchianico)

Eindhoven 1: hard verlies, geen walk-over


Klasse 1B waarin Eindhoven 1 speelt is zeer sterk bezet met veel teams waarvan
de spelers bijna allemaal een rating boven de 2200 hebben. Bovendien lopen er
de nodige grootmeesters, meesters en FIDE meesters rond. Ondanks de vaak
grote ratingverschillen blijken de teams qua stand aan elkaar gewaagd te zijn
met als uitzondering Kennemer Combinatie en Wageningen die trots aan kop
staan. Dat Wageningen aan kop staat vind ik verrassend. Sterke kopborden maar
daarna spelers die zeker niet beter zijn dan wat de meeste andere teams te
bieden hebben. Wij hebben tegen Wageningen 5-5 gespeeld en eerlijk gezegd
mochten zij daar blij mee zijn.

Onze tegenstander van afgelopen zaterdag doet het verrassend slecht. Er spelen
traditioneel veel sterke Belgen mee (afgelopen zaterdag 6 Belgen). Vorig jaar
misten ze op een haar na promotie naar de Meesterklasse. Dit jaar wil het niet
echt lukken met kleine nederlagen tegen de topteams. We roken dus kansen. Het
feit dat Jan Veerman en Erika Sziva niet mee konden speleen was natuurlijk een
behoorlijk gemis, maar tegen Wageningen speelden we ook met 2 invallers
(Albert Coenen en Frits Schalij) die toen allebei wonnen.

Op bord 1 verwachtte Bas tegen Helmut Cardon te spelen, maar hij kreeg IM
Koen Leenhouts. Een van de sterkste eigenschappen van Bas vind ik zijn zeer
objectieve benadering van stellingen. Dat is iets waar Koen Leenhouts minder
mee gezegend is. Na een Nimzo-Indische opening waarin wit een licht
voordeeltje kreeg hij na een mislukte, onnodige combinatie een slechte stelling
die door het sterke spel van Bas veranderde in een verloren stelling. Koen
speelde voor een IM belachelijk lang door. Het duurde heel lang in de analyse
achteraf totdat Koen door had dat het “toch wel een regelmatige nederlaag was”.
Frans Kuijpers speelde op bord 2 tegen FM Steven Geirnaert, die als ik het goed
begrepen heb op het volgende FIDE congres de IM titel zal ontvangen. Ook hier
kwam een Nimzo-Indiër op het bord. Frans speelde zeer sterk en bereikte een
eindspel dat zeer goede kansen bood. Hij heeft het tot 7 uur ’s avonds
geprobeerd, heeft ook duidelijk ergens gewonnen gestaan maar kwam helaas
niet verder dan remise.

Jos Sutmuller speelde op bord 3 tegen FM Thibaut Vandenbusche. Na een
Engelse opening kreeg Jos problemen via de a-lijn. Dat leidde tot steeds
moeilijkheden die hem uiteindelijk fataal werden.
Na het succes vorige keer tegen HMC Calder waar hij van de sterke en zeer
ervaren Tom Verhoeven won, mocht Robert Klomp het nu op bord 4 proberen.
Ook hij kreeg een Belgische FM tegen (Tom Piceu). Tom speelde degelijk maar
wat tam tegen het Grünfeld-Indisch dat Robert hem voorschotelde. Ik dacht dat
het moeilijk was voor zwart om daar actief tegen op te treden, maar Robert liet
overtuigend zien dat hij wel raad wist met de witte opstelling. Hij kwam heel
goed te staan, zag veel maar rekende op het beslissende moment net niet ver
genoeg door waardoor hij een winst miste. Een passieve zet van Robert gaf Tom
kans weer in de partij te komen. Jammer genoeg was de stelling daarna veel
gemakkelijker voor wit dan voor zwart te spelen waarna het langzaam
bergafwaarts ging voor Robert.

Jan Vosselman trof de ervaren IM Helmut Cardon die zoals verwacht het
Aangenomen Damegambiet speelde. Een minder gebruikelijke zet van Jan
leidde onverwacht tot een onbedoeld pionoffer. Helmut staat bekend om zijn
zeer precieze spel en Jan zag ondanks verwoede pogingen zijn pion nooit terug
en verloor.
Een andere Jan (Jan Cox) speelde op bord 6 een goede partij tegen Wouter
Gryson. Ook hier een wat tamme opening van wit (Pf3, Lf4 en e3 tegen een
Konings-Indische opstelling) die door Jan goed opgevangen werd. Helaas
overzag Jan in een stelling die zeker niet minder voor hem was een paardvork
waardoor zijn stelling instortte.

Zelf speelde ik op bord 7 (Zie ook de partijviewer) tegen Tieme Verlinde. Ik kreeg een voor mij ongebruikelijke opstelling in het Konings-Indisch (Pbd7, exd4, a6 en Tb8) tegen
mijn g3 opstelling. Het leek mij dat zwart waarschijnlijk c5 en b5 wilde spelen
ondanks de achtergebleven pion op d6. Dat klopte en ik kon thuis vinden dat het
allemaal nog bekend is ook. Dat wil niet zeggen dat het ook goed is. Ik vond
een ander plan dan bekend was uit de theorie. Ik voerde de druk op en zwart
reageerde zwak met een merkwaardige 20e zet. Ik voelde dat ik heel goed moest
staan. Helaas had ik teveel tijd gebruikt tussen zet 10 en 20. Ik reageerde in
eerste instantie wel goed maar de stelling was veel ingewikkelder dan ik dacht.
In de mij resterende tijd kon ik niet de winnende voortzetting vinden en deed ik
tot overmaat van ramp ook nog iets heel doms. Tieme kon daardoor
gemakkelijk winnen.

Fred Hallebeek speelde op bord 8 tegen Hans Groffen, die meestal goed scoort
tegen ons. Na een zwakke seizoenstart is Fred weer helemaal terug. Hij speelde
de opening onconventioneel waardoor hij in een type stelling terecht kwam
waarin hij heel goed is. Toen Hans in het vroege eindspel de draad kwijtraakte
en een belangrijke pion kwijtraakte, was er geen redden meer aan.
Op bord 9 speelde Albert slim een zijvariant van het Grünfeld-Indisch tegen de
ervaren FM Johan Goormachtigh. Het leek allemaal heel goed te gaan (pion
voor, al had zwart wel compensatie) totdat Albert zich verrekende met
catastrofale gevolgene.

Ten slotte speelde Hans van de Hurk op bord 10 tegen Simon Provoost. Vorig
jaar veegde Hans een 2200 speler van het bord in de wedstrijd tegen Paul
Keres. Dat kunststukje kon hij nu niet herhalen. Na een rustige Engelse opening
kwam hij steeds meer in het gedrang en kon hij het uiteindelijk niet
volhouden.

De uitslag doet een kansloze nederlaag vermoeden, maar volgens mij was dat
niet het geval. Frans, Robert en ikzelf hebben duidelijk kansen laten liggen in
goed gespeelde partijen. Zoals eerder gezegd, blijken in de praktijk de
krachtsverschillen op het bord niet zo groot te zijn als je zou verwachten. Ik zie
weinig walk-overs. Veel wordt beslist door goed reageren op het beslissende
moment (ik weet het: ook dat is onderdeel van je speelsterkte) en dat betekent
dat er nog van alles mogelijk is. HMC Calder zal wel degraderen omdat ze er
zelf niet in geloven. We moeten nog tegen Paul Keres en DD die net als wij 3
matchpunten hebben. Waarschijnlijk zal het tot in de laatste ronde spannend
blijven.

Alessandro di Bucchianico

 

  HWP Sas van Gent 2278 Eindhoven 2097 7½-2½
1. Koen Leenhouts 2373 Bas van de Plassche 2406 0-1
2. Steven Geirnaert 2352 Frans Kuijpers 2224 ½-½
3. Thibaut Vandenbussche 2364 Jos Sutmuller 2135 1-0
4. Tom Piceu 2334 Robert Klomp 2054 1-0
5. Helmut Cardon 2377 Jan Vosselman 2028 1-0
6. Wouter Gryson 2185 Jan Cox 1945 1-0
7. Tieme Verlinde 2160 A di Bucchianico 2048 1-0
8. Hans Groffen 2215 Fred Hallebeek 2193 0-1
9. Johan Goormachtigh 2145 Albert Coenen 1923 1-0
10. Simon Provoost 2280 Hans van den Hurk 2015 1-0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *