Het vierde: 4 – 4
RDS speelde dit keer niet in hun eigen clublokaal, maar in Brasserie De Beleving. Voor Rinus was de beleving iets minder; hij moest tegen John ten Ham met 1969. Het ging lang gelijk op, maar in het eindspel ging het mis en kon Rinus aan de Ice Tea.
Karel kwam goed uit de opening, overzag echter dat een pion in stond. Daarmee was zijn voordeel op de damevleugel verdwenen. Op de koningsvleugel kwam hij daardoor nogal onder druk te staan. De aanval sloeg echter niet door en Karel kwam weer in het voordeel. Met als slot mat dreiging of stuk winst. Zwart zag het niet meer, zette z`n dame in en gaf op..
De partij van Peter was er een die flink heen en weer ging. Aan de zwarte kant van een geweigerd damegambiet won hij al snel de witte d4 pion. De rest is techniek zou je zeggen, maar zo sterk bleken de geïsoleerde pionnen op d5 en d4 ook niet, en wit hield d3 goed onder controle. Peter liet vervolgens ook nog toe dat alle torens en dames van het bord gingen, waarna de pion op d4 al snel viel. Daarna was het keepen om d5 te redden, wat door wat inaccurate zetten ook mis ging. Van een pion voor naar een pion achter dus. Hierna had wit het eigenlijk af kunnen maken, maar hij liep te snel met zijn koning naar de damevleugel, waarna Peter een vrijpion op de g-lijn kreeg die wit alleen met hangen en wurgen nog tegen kon houden. Uiteindelijk bleven er voor Peter een pion op de a-lijn en een loper over tegen slechts een paard voor wit. Helaas kon door een fout koningszetje van Peter, zo zeiden zowel Ton Storcken als Fritz, de witte koning net op tijd in de buurt komen en was uiteindelijk remise het resultaat van deze rommelige partij.
De tegenstander van Paul wachtte na een rustige opening met de rokade wat Paul de kans gaf om met schaak dit definitief te blokkeren: Paul was wat te voortvarend met zijn f-pion, om een open lijn voor zijn toren te creëren, wat hem de e-pion kostte en een krachteloze koningsstelling. Zijn tegenstander leek alle vrijheid te hebben voor zijn stukken, maar Paul kon zijn toren pennen met als staartstuk zijn koningin, hij dacht toen dat de 3 pionnen op de damevleugel wel een erg lekker hapje waren voor zijn begerige koningin, maar deze bleken zeer giftig, de toren was door de penning een slechte verdediger. Door mat dreiging en gedwongen afruil wist Paul de partij te winnen.
Ton kwam weliswaar een pion achter, maar wist de zaak goed te verdedigen en daar werd tot remise besloten.
Hans wist een kwaliteit voor te komen, hield zijn tegenstander continu onder druk, die lange tijd stand wist te houden, maar uiteindelijk bezweek.
Bij mij ging het tot de 32e zet redelijk gelijk op. Daar raakte ik een pion kwijt en later nog een. Ik probeerde met alleen nog een toren en hij toren en twee pionnen, met mijn Koning de ene en met de toren de andere pion tegen te houden. Door een kleine onnauwkeurigheid lukte dat niet en gaf ik op de 80e zet op.
Ron heeft 4½ uur zitten zwoegen aan het vijfde bord met als resultaat dat hij als laatste klaar was en het laatste puntje aan de tegenstander gaf. Ogenschijnlijk gaf hij daarmee het matchpunt weg, maar bij een gelijke uitslag hebben alleen de winnaars geen debet aan de eindstand. Logica, maar zolang je nog aan het spelen bent voelt het anders en sta je gewoon nog met 4 – 3 vóór. Na wat kleine oneffenheden in een Russische opening en een ietwat onbezonnen tegengestelde rokade lag het initiatief zo’n dertig zetten lang bij de tegenstander. Toen Ron eindelijk wat tegenspel dreigde te krijgen brak de eerste tijdnoodfase aan; nooit het deel van de partij waar Ron op zijn best is. Welgeteld twee seconden bleven over na veertig zetten. De tegenstander had inmiddels een winnende zet gemist, die Ron wel zag aankomen maar niet kon tegenhouden, ook al niet goed voor de gemoedsrust. Zwart had meer ruimte, twee pionnen meer en de enige troef van wit, een vrijpion, werd stevig geblokt door de koning die nauwelijks te verjagen was. Kommer en kwel alom en omdat de tegenstander weigerde echte blunders te maken moest Ron onder het toeziend oog van vriend en vijand tenslotte het moede hoofd buigen: 4 – 4.
Flip Stomps
RDC 1 – Eindhoven 4
1.John ten Ham(1959) -Rinus Koevoets(1786) 1 – 0
2 Bert de Laat(1641) – Peter Roozemond(1617) 0,5 – 0,5
3. Jan van Lanen(1597) – Karel Jeurissen(1601) 0 – 1
4. Ad Verhagen(1563) – Flip Stomps(1526) 1 – 0
5.Wim v.d.Heyden(1515) – Ron v.Hoogstraaten(1489) 1 – 0
6. Cor van Nuland – Hans Reusink(1482) 0 – 1
7. Toon van Breugel(1244) – Ton Storcken(1483) 0,5 – 0,5
8. Martijn Bax – Paul Schaffer(1393) 0 – 1
Totaal 4 – 4
Pingback: Uitslagen 24-11 | Eindhovense Schaakvereniging