Pech of geluk?
Weer 4-4. Ik ben er nog niet over uit of we pech hebben gehad dat we ons kleine ratingvoordeel niet hebben uitgebuit, of dat we geluk hebben gehad dat we niet gewoon verloren hebben. Het was wederom een spannende wedstrijd, met twee echte uitblinkers: Jos Swinkels die Bas het vuur aan de schenen legde met een stukoffer en Jan Vosselman die diep in de verlenging een goede partij met een punt bekroonde.
De tafelopstelling was zo dat je in groepjes van 2 zat, startend met bord 1 en 2 enzovoort. Onze tegenstanders waren tactisch gaan zitten, en dus zaten op bord 3-6 hun sterkste spelers. Op rating betekende dit dat we op 1 bordengroepje echt ratingfavoriet waren (Bram en Bas op borden 1 en 2), maar ook op 1 bordengroepje tegen zo’n 100 ratingpunten minder aankeken (Jan V en Jos op borden 5 en 6). De overige borden zaten allemaal binnen zo’n 50 ratingpunten van elkaar. Het voorspelde dus een spannende wedstrijd. Tijdgewijs ga ik de bordengroepjes bij langs.
Bord 7 & 8
Alessandro had met wit een optisch prettige stelling, maar zijn tegenstander was lekker solide de stelling aan het dichthouden. Na wat armpjesdrukken besloten beide spelers dat ze even sterk waren. Naast Alessandro besloot Jan S dat het ook tijd was voor een solide partij. Na twee knotsgekke partijen in de afgelopen ronden zal dit wel een welkome afwisseling zijn geweest. Ook hier was het de witspeler die wat initiatief ontwikkelde, maar Jan hield dat allemaal af. 1-1.
Bord 1 & 2
Dan het andere uiterste van de zaal, bord 1 en 2. Ik voelde me sterk en had mezelf dus het eerste bord toegewezen. En Bas op 2 met zwart, prima. Maar toen begonnen de partijen. Waar was dat zogenoemde ratingvoordeel? Terwijl ik zelf een prima stelling stukje bij beetje om zeep aan het helpen was, kreeg naast mij Bas ook nog een stukoffer tegen. Om maar niet te spreken van het tijdgebruik, want volgens mij zaten Bas en ik beide onder de 5 minuten tegen zet 20. “In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst”, dat was duidelijk.
Eerst nog maar even inzoomen op Bas zijn partij. Bas’ tegenstander gooide er even een sloot theorie uit, om vervolgens er ook nog een stukoffer bovenop te doen. Het was correct, maar niet per se doorslaggevend. Helaas kwam toen de klok in het spel. Het onding. Met weinig tijd op de klok wist Bas niet de juiste verdediging te vinden. Een harde nul dus. Complimenten aan de tegenstander, want het was een mooie partij.
Zelf kwam ik prima uit de opening, maar kon ik niet beslissen waar ik actie moest ondernemen. Ik droomde van een koningsaanval, maar toen ik eenmaal had besloten dat dit enkel dromen waren zat ik tegen de tijdnoodfase aan. Trouw aan mijn speelstijl besloot ik vervolgens zelf actie te gaan ondernemen op de damevleugel waar ook mijn koning stond, want dat is altijd slim met weinig tijd.Met een open koning was het vooral mijn tegenstander die op winst kon spelen. Gelukkig voor mij (en het team) koos hij de verkeerde voortzetting. Plots kon ik dames ruilen en won mijn verre vrijpion. Pech dat Bas verloor of geluk dat ik zomaar won? 2-2
Bord 3 & 4
Dolf mocht tegen de sterke Egbert Clevers aantreden. Egbert haalde Dolf al op zet 1 uit de theorie. Nu is Dolf ook niet vies van wat creativiteit, en dus werd het een vermakelijke opening waar een toren op a1 een paar zetten instond en de witte koning aan de wandel ging. Uiteindelijk bleken die koning en een overgebleven isolani wat ongemakkelijk voor Dolf, al was het waarschijnlijk wel te keepen. In tijdnood ging het mis, en moest Dolf wat na de 40e zet de handdoek in de ring gooien.
Naast Dolf was Frans Kuijpers achter de zwarte stukken gaan zitten. Frans attendeerde mij er voor de wedstrijd op dat hij natuurlijk wel uit vorm was. Echt te merken was dat niet voor de toeschouwer, want het was solide. Zijn tegenstander creëerde nog wel interessante kansen Frans’ koning, maar daar bleef het bij. De vrede werd snel daarna getekend. 3.5-2.5
Bord 5 & 6
Aan Jos en Jan V de taak om verlies te voorkomen. Jos begon lekker aan de partij in een voor hem bekende opening. Na de partij merkte een van de tegenstanders dit ook al op door hem te vragen: “He Jos, jij speelt dit systeem toch ook al zo’n 100 jaar, of niet?”. Het gemak waarmee Jos een prima stelling met zwart behaalde deed dat wel vermoeden. Toch liet Maurice Swinkels, die mij ooit een keer op een NK-jeugd er af tikte, zich niet zomaar van het bord zetten. Toen hij Jos tructe, was ik even bang dat Jos toch nog een nul zou pakken. Gelukkig kwam ik na mijn partij er achter dat Jos met toren, paard en vrijpion mooie compensatie had voor de dame. Uiteindelijk besloten de spelers dat een halfje het maximaal haalbare was.
Dan Jan V. Na een superstart waar hij erg goed stond, verslikte hij zich even en verloor hij een pion. In een duidelijk mindere stelling begon echter zijn tegenstander wat mindere zetten te doen. Jan liet vervolgens een hoogstandje zien, met een paar hoogwaardige trucs en stille zetten. Dat het af en toe wat simpeler had gekund (en gemogen!) doet niet af aan de mooie partij. Op zet 70 tekende hij uiteindelijk het punt. Gelukkig. 4-4.
Zegt u het maar, hadden we pech of geluk?
Ere wie ere toekomt, hieronder de fragmenten van matchwinners Jos Swinkels (tegen Bas) en Jan Vosselman (tegen Bob Jansen). Commentaar van ondergetekende.
Bram Klapwijk
De Combinatie 1 |
Eindhoven 1 |
||||
---|---|---|---|---|---|
Kerkhof, M.A. (Michel) | 1928 | Klapwijk, K.B. (Bram) | 2188 | z-w | 0 – 1 |
Swinkels, J. (Jos) | 1942 | Plassche van de, B.J. (Bas) | 2339 | w-z | 1 – 0 |
Clevers, E. (Egbert) | 2252 | Meijer, D.N. (Dolf) | 2205 | z-w | 1 – 0 |
Aarts, R. (Rob) | 2159 | Kuijpers, F.A. (Frans) | 2201 | w-z | ½ – ½ |
Jansen, B.A.H. (Bob) | 2152 | Vosselman, J.M. (Jan) | 2028 | z-w | 0 – 1 |
Swinkels, M. (Maurice) | 2179 | Sutmuller, J.M. (Jos) | 2097 | w-z | ½ – ½ |
Berg van den, G. (Gerard) | 1988 | Bucchianico Di, A. (Alessandro) | 2048 | z-w | ½ – ½ |
Briels, R. (Raymond) | 1931 | Schot, J.C. (Jan) | 1971 | w-z | ½ – ½ |
Gemiddelde Rating: | 2066 | Gemiddelde Rating: | 2135 | 4-4 |