Een pion aan de rand
Donderdag 1 maart reisde het eerste avondteam af naar Waalwijk om te strijden voor de eerste plaats. De Stukkenjagers, Eindhoven en Waalwijk hebben bij aanvang allen 8 matchpunten, er kan dus nog van alles gebeuren. Na een toeristische route gevolgd te hebben kwamen we toch nog op tijd aan in Hotel Waalwijk.
Aanvankelijk leek het voorspoedig te gaan: Jos kwam met een kleine plus uit de opening, een mooie loper op g2 en kon met een minoriteitsaanval de pionnen op a7, b7 en c6 bestoken. Toen hij met het schijnoffer Lxg7 de zwarte g-pion ruilde voor de witte b-pion zag de stelling er erg goed uit. De tegenstander van Hans bestreed het Frans met weinig ambitie: 1.e4 e6 2.f4 d5 3.d3. Hans besloot op de dameruil in te gaan, waarna al vrij snel een gelijke stelling ontstond. Ikzelf kwam via de Pirc in een Philidor terecht en besloot tot een klassieke opstelling. Zwart besloot vol in de aanval te gaan met h6, g5, Ph5, Pf4, h5 en dat zag er imposant uit. Bij Twan was de opening duidelijk wel een succes, wit besloot de witveldige loper al vroeg vrijwillig te ruilen en de zwarte stukken hadden meer potentie dan de tegenhangers. Ook Twan kreeg een pionnenwals op zijn koningsvleugel voorgeschoteld, maar die bleek beduidend minder effectief.
In de tweede helft is er een soort spiegeling opgetreden en klapten de voorspelde scores om. Mijn partij eindigde als eerste, nadat zwart besloot een stuk voor twee pionnen te offeren om de g- en h-lijn te openen. Hij slaagde hier inderdaad in, maar mijn koning kon rustig naar het midden lopen en er waren te veel stukken om hem te beschermen. Toen de aanval stagneerde was het makkelijk. Hans kreeg een dubbel toreneindspel en de mogelijkheid een pionnetje te winnen. Met weinig tijd op de klok bleek er niet meer in te zitten dan remise.
Steeds meer tactische grapjes kwamen in de stelling van Jos en zijn tegenstander wist van de meerderheid op de damevleugel een vrije randpion te creëren. Erg gevaarlijk, en Jos slaagde er helaas niet in een stuk voor de pion te geven om het de tegenstander nog moeilijk te maken. Ook bij Twan ging het helemaal mis. Wat daar precies is gebeurd heb ik moeten missen, maar de punchline is dat ook een vervelend randpionnetje beslissend werd. Paarden en randpionnen gaan nu eenmaal niet goed samen.
Jeroen
Waalwijk A | 1891 | Eindhoven A | 2052 | 2½-1½ | |
1. | Remco Sprangers | 2183 | Jos Sutmuller | 2157 | 1-0 |
2. | Sander van Dijk | 1899 | Hans Bosscher | 2047 | ½-½ |
3. | Robert Prins | 1642 | Jeroen van de Put | 1972 | 0-1 |
4. | Hans Sinnige | 1839 | Twan Kastelijn | 2031 | 1-0 |
Pingback: Winst en Verlies in de Avondcompetitie | Eindhovense Schaakvereniging