Gardé 1 – ESV 3

zaterdag 26 november 2016

Ons 2^e team had vorige ronde met 4½ – 3½ gewonnen van Gardé 1; zou het mogelijk zijn te stunten tegen dit team dat gemiddeld genomen ruim 80 elopunten meer heeft dan wij?

Het antwoord is eenvoudig. Nee, absoluut niet, wij kregen een flink pak slaag.

Na een kwartier spelen stonden we met 1-0 achter, omdat Cees Berghout (bord 8, zwart) in een openingsvalletje trapte en een stuk weggaf.

Tim Slendebroek (bord 7, wit) had een aardige stelling op het bord, waarbij hij met zijn dame op pionnenroof ging op de damevleugel van zijn tegenstander. Toen zijn tegenstander echter het initiatief overnam en met zijn loperpaar en dame dreigingen tegen Tim’s koningsstelling op het bord bracht, ging het verkeerd en Tim verloor.

Dennis van Kuijk (bord 5, wit) speelde tegen Jan Broekhuis en vertelde mij na afloop, dat hij – en trouwens ook zijn tegenstander – redelijk foutloos speelden en remise was dan ook het resultaat.

Ook Nico Schellingerhout (bord 4, zwart) kon geen potten breken en ook hij moest in remise berusten.

Peter Bouma (bord 6, zwart) speelde tegen een gelijkwaardige tegenstander, maar vond – na zijn dame op e7 geplaatst te hebben – wat problemen om zijn zwartveldige loper in het spel te brengen; na lang gerokeerd te hebben zag Coen aanknopingspunten op Peter’s koning en hoewel ik het niet precies gezien heb, verloor Peter zijn partij.

Albert Coenen (bord 1, wit) speelde tegen Geert Gabriëls een tegenstander die ruim 200 elopunten meer heeft. Toen ik veel te optimistisch het verkeerde plan koos met tegenaanval op zwart’s koning sloeg mijn voordeel om in zeer groot nadeel en Geert maakte het met een hele mooie paardzet af, waarna ik wel zo vriendelijk was om het matvalletje vrijwillig dicht te laten zetten en met een hulpstikmatje de partij in het voordeel te laten beslissen. Jammer, er had veel meer in gezeten, als ik mijn plan om de breekzet in het centrum – met de pionzet d4 – zou hebben uitgevoerd.

Was het dan allemaal kommer en kwel? Nee! Loek van Rey (bord 3, wit) speelde tegen NBSB jeugdcoördinator Albert Jan Blank en won – na een kwaliteit achter te hebben gestaan! – eerst via een mooi pionoffer de kwaliteit terug en toen ik even later nog eens keek, had hij een gewonnen stelling op het bord met een pluspion. Beide spelers hadden een gevaarlijke vrijpion, waardoor het een lange en spannende partij werd met beide spelers toren en paard en nog wat pionnen (Loek dus eentje meer dan Albert Jan). Uiteindelijk won Loek dit eindspel. Goed gedaan!!

Walter (bord 2, zwart) speelde tegen Ferry Daamen (vroeger Veldhoven). Vanuit de opening stond Walter gedrukt en Ferry voerde de druk langzaam maar zeker op. Walter probeerde van alles om de stelling in evenwicht te houden, maar toen hij f7-f6 speelde werd de pion op e6 zwak en Ferry wist deze pion te veroveren en kwam zo in een gewonnen eindspel. Dit werd vakkundig uitgespeeld.

Eindstand: 6 – 2

Albert Coenen