ESV 4 – ’t Paardje 1 4½ – 3½
De eerste wedstrijd thuis in een nieuwe samenstelling. Jochem op het eerste bord en Freek op bord 5 zijn nieuw in het team, hoewel Freek vorig jaar al een keer had meegedaan. Flip en Ethan (ook nieuw) waren verhinderd waardoor Paul Schaffer zijn opwachting maakte. Het werd een spannende en lange middag met een curieuze ontknoping.
Ik zelf was als laatste klaar en kreeg daardoor weinig mee van de partijen, alleen een beetje van mijn buurmannen Ron en Freek. De eerste vier partijen die klaar waren in willekeurige volgorde:
Elysia had wit op bord 2. In een afruil Caro-Kann kon Elysia na de opening een paard op c5 posteren op een open c-lijn en daarna de torens erachter verdubbelen. Daarna zette zwart zijn toren op f5 voor zijn eigen pionnen om een paard aan te vallen op f4, maar had op de vijfde lijn geen veld meer. Omdat wit dreigde op c8 binnen te vallen, zette hij zijn koning naar h7, waarna met Dd3 de toren op f5 in een penning stond die met g4 dreigde “geopend” te worden. Zwart koos voor een tegenaanval op het paard op f4, maar dat liep verkeerd af zodat Elysia keurig won. 1-0
Freek speelde op bord 5 met zwart. Zijn twaalfde zet Lb7 was te traag waardoor zijn tegenstander veel ruimte kon innemen. En na zet 15.c5 van wit stonden Freeks lopers afgesloten. Later op zet vijfentwintig gaf hij een stuk weg en stond toen helemaal verloren. 1-1
Wu-Ji Kao speelde op bord 7 met zwart. Hij geeft zelf toelichting hoe hij zijn partij won. Nog steeds een 100% score in ons team: vier uit vier ! 2-1
Paul Schaffer merkte dat hij al enkele jaren geen externe partij had gespeeld had en zat wat onwennig achter het bord, maar zag weer al die bekende gezichten en dat voelde toch ook heel prettig. De eerste vijf à zes zetten gingen dus ook ontspannen, maar het onwennige gevoel sloop erin, waardoor hij “olifanten” op de schaakpaden meende te zien. Waardoor hij plots zijn paard op b5 zette, wat meteen al tot pion verlies leidde en daarna een slechte stand met dubbelpion enzovoort. Een en ander leidde tot verlies van de partij. Ondanks dat toch een fijne middag beleefd. 2-2
Jochems tegenstander bood remise aan wat hij na nog even doorspelen toch accepteerde omdat hij niet goed stond. 2½ – 2½.
Ook Nirupa op bord 6 met wit sleepte er een remise uit: 3-3
Ron op bord 3 gaf met zwart, geheel in stijl, al vroeg een pion voor een ontwikkelingsvoorsprong. Zijn tegenstander gaf daarna moedwillig een kwaliteit weg, maar had volgens Ron daarna toch met zijn loperpaar en centrumpionnen wel wat meer kunnen doen. Ook van zijn loperpaar werd vrijwillig afstand gedaan. Hierna wist Ron met ‘un petit combination’ een van de centrumpionnen te winnen, waarna het nog knap lastig bleek om met ongelijke lopers en een toren tegen zijn paard, de partij te winnen. Dat is tenslotte ondanks vele complicaties wel gelukt, maar het was niet makkelijk om het juiste plan te vinden. Een fout van de tegenstander bespoedigde de zaak: 4-3
Het kwam dus aan op mijn partij. Ik speelde met wit en kreeg een Scandinaviër voorgeschoteld. In de opening maakte mijn tegenstander onnodige zetten met zijn dame maar verzuimde te voorkomen dat hij met de dame weer veilig naar c7 terug kon. Ik posteerde een paard op e5. Na wat zetten werd dat aangevallen met f6. Weghalen zou tot pion verlies leiden. Ik had echter een mooie tegenaanval met Th3 waarmee ik op h7 met de dame dreigde te slaan. Mijn tegenstander ging op dat offer in, wat zeker zou leiden tot een aanval met twee pionnen voor dat ene stuk en volgens mij zat de winst erin. Helaas deed ik het niet goed waardoor zwarts koning kon ontsnappen. Maar ik stond er nog steeds wel behoorlijk voor met vrije pionnen op de g- en h-lijn. De h-pion werd door mij opgespeeld. Mijn tegenstander besloot daarop de dames te ruilen waardoor ook de g-pion kon oprukken om de h-pion te ondersteunen. Verder had ik nog een toren en mijn tegenstander een toren en paard. Ik speelde het te verdedigend waardoor mijn tegenstander pionnen kon snoepen. Uiteindelijk moest hij wel zijn paard geven voor een gepromoveerde h-pion, maar zwart had inmiddels een vrijpion op de d-lijn. Beide nog een pion op de a-lijn. Ik miste nog een kans om de torens te ruilen, zijn d-pion te pakken en (net op tijd) terug te zijn om of zwarts a-pion te pakken of de zwarte koning op te sluiten op de a-lijn. Zwart slaagde erin om langzaam maar zeker zijn d-pion op te schuiven. Toen de pion op d4 stond en ik eigenlijk wel verloren stond (na 94 zetten en de laatste partij in de zaal), ging de telefoon van mijn tegenstander af. Mijn tegenstander zei dat hij dacht dat hij hem uitgezet had, maar later ook dat hij nog zo gezegd had dat hij wel zou bellen en dat ze hem niet moest bellen. Wedstrijdleider Albert stelde voor de partij remise te maken. Niet de leukste manier om de wedstrijd te winnen, maar deze regel kent iedereen. Uiteindelijk kwamen het wedstrijdreglement er nog aan te pas omdat de tegenstander naar voren bracht dat er eerst een waarschuwing gegeven moet worden. Dat bleek nog wel zo te zijn, maar een andere regel vermeldt dat je niet buiten de zaal met een telefoon mag zijn wat ook gebeurd was. Dus de winst: 4½ – 3½.
Uiteindelijk een zwaar bevochten overwinning vandaag; 4½ – 3½. De doorslag gaf mijn marathonpartij waar ik eigenlijk verloren stond, maar de telefoon van mijn tegenstander afging. De wedstrijdleider stelde remise voor waardoor het laatste halve punt binnenkwam. Ik heb daarom weinig meegekregen van jullie partijen, alleen een beetje van mijn buurmannen Freek en Ron. Maar ongetwijfeld hebben jullie allemaal je beste beentje voorgezet. en hopelijk een leuke partij gespeeld.
Ewout Snoeck