NBSB-snelschaken voor teams

NBSB-snelschaakkampioenschap voor clubteams

Vrijdagavond las ik Rons impressie van het WLC-toernooi. Ik genoot van zijn zelfspot en waardeerde zijn moed om ons zijn lijdensweg te tonen. Nu moet ik zelf door het slijk. Wat een prachtige zegetocht had moeten worden werd een hel. Voor het eerst in jaren was Eindhoven weer eens favoriet bij het snelschaakkampioenschap voor clubteams. Een ijzersterk team bestaande uit Luuk van Kooten, Julier Sohier, Jos Sutmuller en ondergetekende werd afgevaardigd naar Veldhoven. Bij het wegblijven van HMC leek er alleen tegenstand te komen van de twee gevaarlijke teams van de Stukkenjagers uit Tilburg. Maar het gevaar kwam van een hele andere kant, namelijk uit eigen gelederen. Daar waar mijn teamgenoten het ene punt na het ander noteerden bleef ik de hele ochtend op de nul steken. De toon werd gezet in de eerste ronde tegen stadgenoot WLC. De gehaaide Guus Bollen bracht in een Morra het standaard, maar in dit geval totaal incorrecte, stukoffer op d5. Nog niet helemaal in mijn ritme kostte de verdediging me moeite en tijd en met nog een minuut op de klok ontglipte de partij me volledig en ik verloor. Het begin van een ongekende reeks van vijf verliespartijen op rij. Het was zo’n dag waarop alles mis ging. Meestal bereikte ik nog wel een goede stelling, maar dan overzag ik iets of  kreeg mijn tegenstander een briljante ingeving. Typerend was de partij tegen Thijs Laarhoven. Zie onderstaand fragment:

Bas van de Plassche-Thijs Laarhoven

Bas-Thijs

 

Wit heeft een pion geofferd en daar aardige compensatie voor. De pion op c4 is zwak en ook grapjes op b3 zaten in de stelling. Ik bedacht de volgende fraaie manoeuvre om c4 op te halen. 1. Pb1? Pe5 2. Pd2 Td8 Die had ik aan zien komen. 3. P2xb3 cxb3 4. Txc5 Peg4+!! Maar die niet. Het is meteen uit. Ik rommelde nog even door met 5.fxg4 Pxe4+ 6. Kf3 Pxc5 7.Lxa6 Pxa6 8.Pxc6 maar Thijs is een te sterke speler om dat uit handen te geven.

 

Na de pauze probeerde ik een nieuwe techniek door over te stappen op het bier. Dit leek succes te hebben. Met enige moeite wist ik Wilburt Kocken te verslaan. Daarna volgde echter het dieptepunt van de dag wat een keerpunt had moeten zijn. We speelden tegen koploper Stukkenjagers 2 die verrassend hun eerste hadden verslagen. Mijn tegenstander Mart Nabuurs verraste me in een spannend gambiet met een voor mij onbekende zet. Gelukkig wist hij zelf ook niet hoe het verder moest en verraste me opnieuw maar nu met een enorme blunder. Ik won een stuk en hoewel hij hier 3 pionnen voor kreeg was het helemaal uit. Ik kon een onweerstaanbare aanval opbouwen waardoor hij zich gedwongen zag af te wikkelen naar een eindspel met een vol stuk minder. Daarna was zichtbaar wat een gebrek aan vertrouwen met een sportman doet. Ik verloor het eindspel achter elkaar en daarmee verloren we nipt. Wat een treurnis. De rest van de dag bleef ploeteren en uiteindelijk bereikte ik de finish met een schamele 3 uit 11. Een aardige les in nederigheid maar jammer dat het in een teamwedstrijd moet gebeuren. De geweldige scores van Luuk (10 ½ uit 11!) en Jos die met 9 uit 11 eveneens topscoorder was op zijn bord kregen hierdoor niet de beloning die ze hadden verdiend. Gelukkig kregen ze een mooie fles Jupiler en gingen ze niet met lege handen naar huis. Julien was wat beduusd door de sfeer en het enorme drinkgelag op dit altijd gezellige toernooi. Op zijn score van 7 ½ uit 11 was ook weinig aan te merken. Meer uitslagen en foto’s op de site van SV Veldhoven.

Rest mij nog om droevig nieuws te melden. Halverwege het toernooi sprak Rudy Simons ons toe namens WLC om te melden dat ons oud-lid Jan Mascini was overleden. Indrukwekkend was de minuut stilte ter nagedachtenis aan Jan. We zullen hem missen.

Bas van de Plassche

20140524Luuk Jos (Medium)

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *