Voorlopig verslag van een onzer verslaggevers:

Jeroen en Jan wonnen even overtuigend als dat Philippe verloor. Hans H. ook wel maar die kreeg pardoes een stuk cadeau. Vooral de doortrapte eenvoud waarmee Jan de dame won was van een grote schoonheid. Het enige vluchtveld zou middels een tussenschaakje van zijn dekking beroofd worden. Een potentieel ander vluchtveld was door een penning ontoegankelijk geworden. Eentje voor de rubriek ‘Damevangst’.
Geen vuiltje aan de lucht, zo leek nadat ook Bas remise had gemaakt. 3½-1½ en nog drie man over voor een of tenminste een half punt. Hans B. had dat halve punt al een half uurtje in handen in een evenwichtig eindspel waarin hij met paard en vier pionnen bekwaam alle tegenkansen van zwart, met loper en vier pionnen, teniet deed. Het enige dat nog fout kon gaan, ging ook fout: hij vergat de klok en ging door zijn vlag!
Juist daarvoor was Frits gecapituleerd. Slaan van een pion met zijn toren met uitzicht op fraaie matbeelden bleek fout. Slaan met de dame en dameruil was beter geweest. Achteraf dan toch. Een briljant loperzetje van zijn tegenstander kostte hem een kwaliteit, waarna hij, in tijdnood, nog slechts de vijandelijke koning het halve bord kon rondjagen. Toen die eenmaal een schuilplaats had gevonden, was het uit. Robert worstelde met paard en toren tegen paard en loperpaar en zag de ene na de andere pion verdwijnen, moest zijn toren geven voor een doorgebroken pion en een loper en kon slechts hopen dat zijn tegenstander in de resterende minuten op de andere vleugel niet de overkant kon bereiken. Heel héél misschien zou een remise tegen loper en paard (probeer dat maar eens: mat in twee minuten) dan nog tot de mogelijkheden behoren. Helaas: de drie laatste partijen gingen alle verloren.
De volgende tegenstander, Waalwijk, speelde gelijk en staat nu één matchpunt voor. Ronde acht zal beslissend worden…