Paul Keres 3 – Eindhoven 2 4 – 4
Zaterdag 24 november reisde het tweede team van Eindhoven naar Utrecht om daar Paul Keres 3 te treffen. Vooraf gezien zouden we erg tevreden zijn als we een matchpunt konden noteren, maar in de loop van de middag ontstond er hoop dat er wellicht meer in zat. Helaas waren het wederom voornamelijk de topborden die de punten binnenhaalden Hieronder het verslag…
Robert aan bord 1 had in een open Siciliaanse partij wat meer ruimte in de opening en het beloofde een makkelijke partij te worden nadat zijn tegenstander materiaal weggaf. Zonder de tegenstander kansen te gunnen terug in de partij te komen werd er afgewikkeld naar een toreneindspel, waarbij Robert twee verbonden vrijpionnen had. Het punt kon worden geteld toen zwart niet meer uit een matnet kon ontsnappen.
Jan Vosselman op twee: In het geweigerd Damegambiet liet zwart opzettelijk een losse pion op d6 toe onder het motto, die laat ik nog even gaar koken om dan heerlijk op te peuzelen. Hiermede wachtte zwart echter te lang. Wit kreeg voordeel en kreeg een toren binnen de vesting, wat later resulteerde in de kleine kwaliteit. In het daarna ontstane eindspel kon wit een kansrijke voortzetting niet vinden. Het remise aanbod werd geaccepteerd, waarmee zwart ontsnapte.
‘
Hans Bosscher, bord 3: In de Siciliaanse variant 1.e4 c5 2.c3 Pf6 die uitmondde in een soort Franse verdediging kwam zwart wel zeer gedrongen te staan en wit kreeg daardoor gemakkelijk spel en bouwde een positioneel zeer voordelige stelling op. Zwart kon alleen maar afwachten,met een aantal zware stukken die elkaar alleen maar hinderden. Op een bepaald moment had zwart 2 geisoleerde pionnen op a6 en c6, met nog een slechte loper op b7,die geen vin kon verroeren. Een zeer slechte loper dus maar het voordeel van een slechte loper is dat die goed kan verdedigen, en dat deed zwart. Daarom duurde het nog lang voordat wit kans zag door het zwarte centrum heen te breken en met een combinatie de damevleugel te veroveren waar een witte pion uiteindelijk naar de 7-de rij marcheerde en zwart dwong een stuk op te geven: 1-0
Bas op bord 5 bemachtigde na een rustige opening de c-lijn met zijn torens en kon afwikkelen naar een gunstig toreneindspel, wat de beste kansen voor hem zou moeten bieden. Dit soort eindspelen kunnen echter heel verradelijk zijn en toen Bas het verkeerde plan koos draaiden de kansen, zo dramatisch zelfs dat hij een toren moest geven voor een inmiddels ver opgerukte vrijpion. De verbonden vrijpionnen die wit zelf overhield liepen samen te langzaam om te compenseren, zodat de partij verloren ging.
Frits op bord 6 ging een positionele strijd aan met sterk paard tegen slechte loper. Althans, dat was de intentie, maar door een gemiste zet kostte het afwikkelen naar het beoogde eindspel een belangrijke pion. Terwijl het plan, wanneer eerder ten uitvoer gebracht zelfs tot voordeel zou leiden! Tot de vijftigste zet had Frits nog remise voor het grijpen. Maar ook hier zou een vrijpion uiteindelijk de doorslag geven.
Jan Toorman op bord 7: Mijn tegenstander en ik bleken vanaf de eerste zet aan elkaar gewaagd: net als bij judo volop geconcentreerd om elkaar bij het minste of geringste meteen pootje te lichten. Daarom kostten de eerste 11 zetten ons allebei een vol uur! Het evenwicht werd ook hierna niet echt verbroken: ondanks lang uitmelken bleef het eindspel met één pion meer, maar ongelijke lopers, (terecht) remise.
Jeroen op bord 8: Een spannende strijd ontstond nadat zwart besloot vanwege zijn actieve stukken een koningsaanval op te zetten, waarbij wit besloot het centrum in beweging te brengen. Toen de zwarte aanvallers terug werden gedwongen naar wat ongelukkige velden kon mijn tegenstander ongestraft een pion snoepen in een betere stelling. Vanwege de open koningstelling van wit hoopte ik nog op een schwindle, maar objectief lagen er geen kansen meer. Na een wanhoopspoging om de stelling verder te openen bleef ik een toren achter en werd de aanval afgeslagen.
Pingback: Uitslagen 24-11 | Eindhovense Schaakvereniging