Verslag ronde 5

E.V.S. 1  –  Eindhoven 3

Het einde van de eerste competitiehelft bleek een ware cliffhanger te zijn. Eén koploper die door de minimale voorsprong van slechts een punt de hete adem van drie teams in zijn nek voelt. Eindhoven 3 behoort tot de achtervolgers. Met nog drie rondes resterend kunnen we dus nog kampioen worden. De wedstrijd tegen Valkenswaard is er dus een van een droom levend houden of afhaken.

Het samenstellen van het team was vorig jaar geen enkel probleem met twee wisselspelers. Dit keer ging het echter aanmerkelijk lastiger. Zeven van de acht plaatsen waren snel gevuld, de achtste bleef angstvallig leeg. Dennis was niet beschikbaar, maar was wel bereid om vooruit te spelen. Met dank aan de teamleider van E.S.V. kon dit verzoek ingewilligd worden.

Op donderdagavond gaf Dennis acte de présence op de Valkenswaardse schaakvereniging. De teamleider, Arno van Osch, had zelf de taak op zich genomen om vooruit de spelen op bord 3. Dennis speelde dus met de witte stukken. Als mentale steun had ik Dennis vlak voor de partij middels een berichtje succes gewenst. Tot mijn grote verbazing zag ik rond half tien het antwoord van Dennis binnen komen. ‘Korte partij dus’, dacht ik nog. Dat beaamde de teleurgestelde Dennis ook: ‘Pfff, dat was een rappe…. blunder, zeldzaam… Helaas.’ Onze taak voor zaterdag was duidelijk: een achterstand goed maken tegen een sterkere tegenstander. 1-0

Rond 12.45 arriveerden Karel, Loek en ik als eerste in Valkenswaard. Bij aankomst op het juiste adres bleek De Hofnar 10 geen saai buurtcentrum te zijn, maar een heus theater. We verheugden ons op een mooie entourage. Deze hoop werd grondig de grond in geboord door de doodse stilte. Na enig zoeken zagen we wat verstokte boekenwurmen in de bibliotheek. Zij hadden echter nog nooit van een schaakvereniging gehoord. Op onze terugweg naar de ingang liepen we een zichtbaar gespannen man tegen het lijf. Dit bleek inderdaad een schaker te zijn. Het adres klopte dus. Dit bleek echter niet genoeg voor een mooie schaakmiddag. De borden en stukken lagen zwaar vergrendeld achter een deur, maar van de sleutel was geen spoor. Inmiddels waren alle veertien schakers binnen gedruppeld en was het al 13.00 geweest. Ondertussen was er contact geweest over de sleutel en hadden we de vage toestemming dat er misschien iemand onderweg was.

Rond half twee was daar de geruststellende klik van het slot. Snel werden de stukken opgezet en wilde de Valkenswaardse schakers zich naar de kantine haasten. Die bleek gesloten. Dan maar koffie uit het automaat op de gang. Na vijf kwartier eindigde de eerste partij. Tegen alle verwachtingen in was Henny als eerste klaar. Hij had op bord 5 met wit gespeeld tegen William Maes. In een doorschuifvariant van de Caro-Kann kwam een tegengestelde rokade op het bord. Henny wist een vervelend paard op h7 te plaatsen en daarmee de toren op f8 aan te vallen. Hij zag echter geen mogelijkheid om hier beslissend voordeel uit halen. Na zetherhaling werd remise overeengekomen. 1½-½

Kort na deze remise kwam het volgende resultaat binnen. Op bord 1 speelde Nico met wit tegen Paul van Zon. Om zijn zeer sterke seizoen een mooi gevolg te geven moest Nico een Svesjnikov zien te verslaan. Al snel haalde hij de zet volgorde door elkaar, waarna het spel vervlakte. Remise was onontkoombaar en op zet 22 werd de vrede getekend. Aldus Nico: ‘een saaie partij’. 2-1

Zelf speelde ik op bord 6 tegen Philip van Gils. Zelf speelde ik de opening enigszins passief wat wit de mogelijkheid gaf om een koningsaanval te ontketenen. Na Db3 van wit speelde ik snel Db6 om mogelijk dames te ruilen en de aanval af te zwakken. Hier had ik echter het initiatief over kunnen nemen door de zwartveldige loper van wit, een van zijn belangrijke aanvalsstukken, aan te vallen en op te sluiten. Na het ruilen van de dames en enkele stukken bleef een eindspel over met twee torens, een loper en paard voor wit en twee torens en twee lopers voor zwart. Beide zagen we geen echte mogelijkheden om verder te komen en werd remise overeengekomen. Waarna de tegenstander snel naar zijn zieke vrouw kon. 2½-1½

Een rondgang langs de borden stemde niet tot vrolijkheid. Loek en Arnold stonden beide slechter. Karel had ruimtevoordeel, maar wel wat zwaktes in zijn pionstructuur. Adam stond ook wat gedrongen.

Op bord 2 speelde Loek met zwart tegen Peter Rietra. Na een ruilvariant in het dame gambiet kreeg Loek een zwakke pion op d5 en na het ruilen van de dames een dubbel pion op de b-lijn. Pionverlies was onvermijdelijk, maar rond de 30e zet wist zwart een herhaling van zetten af te dwingen. In tegenstelling tot de andere remises een zwaar bevochten halfje. 3-2

Op bord 7 wist Karel tegen Loek Overes een middenspel te bereiken met ruimte voordeel en een veel flexibeler paard. In combinatie met een toren wist hij de zwarte dame terug te dringen en startte hij een aanval op de torens. Karel sloeg een pion om een setje torens te ruilen, maar tot zijn schrik verdwenen alle torens van het bord. In het eindspel gaf de betere pionstructuur van zwart de doorslag en wist Karel niet aan een verlies te ontkomen. 4-2

De ontwikkelingen op bord 8 oogden gunstig. Adam stond met zwart tegen Johan Raap in het begin wat gedrongen, maar wist enkele stukken te ruilen. Daarna kon hij met een dame en toren de witte stelling binnen dringen, terwijl wit niets kon ondernemen. Een remiseaanbod sloeg hij dus heldhaftig af en speelde stug door. Toen Adam de witte loper sloeg wist wit te ontsnappen met eeuwig schaak. 4½-2½

Met dit resultaat was er zelfs in theorie niets meer mogelijk. Arnold speelde op bord 4 tegen Morris Schobben dus ‘slechts’ voor de eer en het doelsaldo. De partij ging gelijk op, maar na een korte rokade van zwart kwam de koningstelling van Arnold onder druk te staan. Zwart dacht alles onder controle te hebben en zelfs een belangrijke pion te winnen. Enkele zetten later miste hij echter zijn paard. Morris had de belangrijke pion gegeven om met een penning het paard van Arnold te winnen. Arnold streed dapper door, maar met een loperoffer wist wit een gewonnen eindspel te bereiken. 5½- 2½

Helaas. De harde conclusie is dat we geen enkele partij gewonnen hebben, vijf remises maken en nog eens drie partijen verloren. Het werd dus afhaken en de titeldroom kan definitief de ijskast in. Het klinkt allemaal wat negatief, dus laten we afsluiten met een positieve noot. De degradatiestreep is net zo ver weg als het kampioenschap.

Roeland Wildemans

 

EVS 1Eindhoven 3         Ronde: 5

EVS 1

Eindhoven 3

Zon van, P.A.C. (Paul) 1924 Schellingerhout , N. (Nico) 1900 z-w ½ – ½
Rietra , P.T.J.M. (Peter) 1908 Rey van, L. (Loek) 1821 w-z ½ – ½
Osch van, A. (Arno) 1917 Kuijk van, D.G.C.M. (Dennis) 1746 z-w 1 – 0
Schobben , M. (Morris) 1654 Heijden van der, A.G.V.M. (Arnold) 1626 w-z 1 – 0
Maes , W. (William) 1795 Valks , H.J.M. (Henny) 1559 z-w ½ – ½
Gils van, P.H.P. (Philip) 1755 Wildemans , R. (Roeland) 1476 w-z ½ – ½
Overes , L.E.M. (Loek) 1632 Jeurissen , K.G.M. (Karel) 1484 z-w 1 – 0
Raap , J. (Johan) 1646 Yilmaz , A. (Adam) 0 w-z ½ – ½
Gemiddelde Rating: 1779 Gemiddelde Rating: 1659 5½-2½