Verslag ronde 3

OSV 2 – ESV 3

Bij de meeste sporten is het thuisvoordeel een bekend fenomeen. Een joelende en schreeuwende menigte die de thuisspelers tot ver boven zichzelf laat uitstijgen. Bij de edelste onder de sporten ligt dit iets genuanceerder. In de eerste plaats zijn juichende supporters zeer onwenselijk aangezien zij de opperste concentratie kunnen verstoren. Daarnaast bevindt de magie van goede teambuilding in het schaken zich juist in het spelen van uitwedstrijden. In het bijzonder in de gezamenlijke reis. Op de heenreis worden de plannen en openingen vol vuur besproken en op de terugreis zijn de teamgenoten veroordeeld tot het aanhoren van elkaars heroïsche verhalen of klaagzangen. Kortom, de ideale gelegenheid voor het smeden van een hechte teamband.
Afgelopen week was het lang onduidelijk of we op zaterdag ons eerste teamuitje konden hebben. Vrijdagavond kwam het verlossende woord: de wedstrijd kon definitief doorgang vinden. Door de maatregelen helaas met een afgeslankte vorm van het gezamenlijk reizen. Onze eerste uitwedstrijd vond plaats in Oss. Aangekomen in de speelzaal bleek dat alleen het tweede team van Oss een thuiswedstrijd speelde. De volle aandacht kon dus uitgaan naar onze wedstrijd. Om de ventilatie in de ruimte op orde te houden was besloten om de ramen open te zetten. Dit zorgde voor een frisse (lees: koude) wind in de speelzaal. Menig speler zat diep weggedoken in de kraag van de jas achter het bord.

Waar de meeste partijen rustig opstartten, ging het er op het zevende bord hard aan toe. Suyash (wit) en Maikel Bloks speelde beide snel. Misschien was dit hun remedie tegen de kou? Suyash’s tegenstander probeerde zo snel mogelijk veel stukken af te ruilen. Toen zwart een pion dacht te winnen, was Suyash er als de kippen bij om de zwarte koning in het centrum te houden. Dit leverde ruim voldoende compensatie op voor de pion en resulteerde al snel in materiaalwinst en het eerste punt.

Dennis verkeert dit seizoen in goede vorm en wist de twee voorgaande wedstrijden met zwart te winnen. Nu mocht hij met de witte stukken tegen Wim Bressers aantreden. In de opening wist hij goed de weg en hoefde nauwelijks tijd te investeren in tegenstelling tot de zwartspeler. In Dennis’ eigen woorden:
“Easy day today. Ik kreeg vanaf het begin een aanvallende stelling waar mijn tegenstander niet goed op reageerde. Ten eerste hield hij mijn opmars met g-pion tegen met g5. Hij had al gerokeerd, ik niet. Verder deed hij wat trage zetten, ik kon lang rokeren en g-lijn bemachtigen. Hij deed nog een wanhoopspoging met een kwaliteitsoffer, maar dit maakte het eigenlijk alleen maar erger. Binnen 20 zetten klaar. Ook wel lekker. Want de ruimte was echt meer dan fris. Alle ramen stonden open (Covid-maatregel). Dus ik kon lekker langs de borden schuifelen en zo warm blijven door op alle borden (in mijn hoofd) mee te spelen.”

Een snelle 2-0 voorsprong leek een voorbode voor een makkelijke middag. Op bord 4 leek dit een goed vervolg te krijgen. De tegenstander van Jos speelde een bijzonder openingssysteem met wit wat Jos een goede stelling opleverde. De moeilijkste vraag van zo’n goede stelling is vaak: hoe nu verder? Aanvankelijk ging dit goed, maar een onnauwkeurige zet van zwart deed het voordeel verdampen. Even later ging het helemaal fout toen de witte dame de zwarte stelling binnen mocht komen. De voorsprong was weer iets geslonken.

Ook mijn partij leek in de verhaallijn van een makkelijke middag te passen. Mijn tegenstander koos een passieve opstelling met wit waarin zijn stukken elkaar wat in de weg stonden. Ik besloot mijn pionnen op de damevleugel naar voren te spelen, terwijl wit zijn stukken probeerde te ontwikkelen. Ik had de dreiging van de witte loper op g2 onderschat. Door de opstomende pionnen stond de toren op a8 potentieel gevaarlijk. Na een geniepig pionzetje van mijn tegenstander moesten mijn stukken even terug en konden de witte stukken allemaal met tempo ontwikkeld worden. Daar was mijn voordeel opeens verdampt en was er niets meer van de potentieel makkelijke middag over. Ik moest een kwaliteit geven voor een pion, maar de stukken van wit stonden veel beter. Mijn tegenstander wist het goed af te maken. Onze mooie voorsprong was even snel verdwenen als hij ontstaan was.

Ook Jan zat het uiteindelijk niet mee op het eerste bord. Met wit speelde hij naar eigen zeggen een moeilijke partij tegen Claudia Grannetia. Zijn commentaar luidde als volgt:

“Zeer gecompliceerde partij waarin pas na 3 uur de 14e zet werd gedaan en slechts één pion was geruild, zodat de tijd al een beetje begon te dringen. Ik meende heel goed te staan en probeerde het nog verder te compliceren door een loperoffer op e6 in de verwachting dat na fxe6 daar mijn paard voor de compenserende vorken zou zorgen. Toen volgde een volstrekte verrassing: zwart nam niet terug maar viel het bijbehorende ongedekte paard aan, en ik kon slechts één stuk tegelijk terugtrekken……Weer wat geleerd(?)Volgende keer beter!?”

 

OSV was tegen alle verwachtingen in aan de leiding gekomen. Gelukkig werd er nog op drie borden gestreden en stonden de Eindhovenaren er goed voor. Op het achtste bord debuteerde Stijn Pollen. In de interne competitie heeft hij al laten zien goed te kunnen schaken. Deze trend zette hij door met zwart tegen Marc Thielsch. Stijn kwam goed uit de opening, maar de partij kantelde. Wit ondernam een pionnenstorm op de koningsvleugel en stond goed. Op het juiste moment wist zwart de juiste breekzet te spelen. Na een grote afruil ontstond er een goed eindspel voor Stijn dat hij met vaste hand tot winst voerde. De stand was weer gelijk.

Loek speelde een degelijke partij zoals we dat van hem gewend zijn. De stelling bleef lang gelijk, maar zijn tegenstander gebruikte significant meer tijd. Loek beschrijft zijn partij als volgt:
“Na de opening werden al snel 3 lichte stukken geruild, waarna een remise-achtige stand ontstond. Op de 18ezet werden ook de dames geruild, waarna een 2T + P- eindspel werd bereikt. Aanvankelijk stond het ongeveer gelijk, maar in de loop van het spel kwam ik iets beter te staan door een paard op f5 en torens op c1 en h1. Op de 29e zet gaf zwart een pion op c7 weg waardoor ik duidelijk winstkansen kreeg. Hij gaf mij de kans om met mijn f en g-pion op te rukken en mijn koning op f5 te zetten, waardoor ik een winnende aanval kreeg.”

Met een minimale voorsprong was alleen de partij van Ivan nog bezig. Met zwart speelde hij een ongebalanceerde partij tegen Frans Hartogs waarin wit lang gerokeerd was en zwart kort. Zoals we dat van Ivan gewend zijn speelde hij de gehele partij met een flinke tijd achterstand, maar dat is vaak geen reden tot zorg. Nu leek Ivan op een gegeven moment niet zo goed te staan. Echter wist hij met een mooie combinatie een stuk te winnen en daarmee de partij.

Met de winst van 5-3 had ESV 3 aan de verwachting voldaan tegen een op papier zwakkere tegenstander. Na drie ronden en evenveel overwinningen staan we gedeeld aan kop met PION/Mook combinatie 2. Beide teams hebben zes wedstrijdpunten en een exact gelijk aantal bordpunten. Volgens de planning treffen we elkaar op 18 december. Alleen is het maar de vraag of dit door kan gaan.

Roeland Wildemans