Verslag ronde 1

Deurne 1  –  Eindhoven 4

De eerste ronde van het seizoen uit tegen Deurne. Tegen Deurne 1 want Deurne 2 bestaat niet laat staan Deurne 4. Op papier is Deurne gemiddeld zo’n 200 punten sterker. Per bord dus. Niet gehinderd door deze kennis togen wij  met een paar auto’s erheen. Van tevoren was afgesproken dat Henny en ik met Ewout mee konden rijden. Henny had zich echter verslapen ?! en Ewout en ik konden hem niet bereiken en zijn toen maar vertrokken. Met enige haast vanwege het oponthoud toerden wij door Deurne, waar wat belangrijke doorgaande wegen opgebroken waren. De navigatie apparatuur van Ewout werd er zenuwachtig van, maar wij niet. Dat is, tot wij uiteindelijk om twee minuten over één gearriveerd waren bij…  het huis van de voorzitter. Ewout had schaakvereniging Deurne gegoogled. Zijn vrouw wist ons de speelzaal te wijzen en wie troffen wij daar behalve de anderen? Henny!
Henny was wakker geschrokken en had razendsnel zijn broer opgetrommeld om hem naar Deurne te brengen, waar hij dus nog voor ons gearriveerd was.

Vóór dit alles waren er al twee partijen vooruit gespeeld. Onze debutant Thomas Kenbeek had op zeer verdienstelijke wijze met wit tegen Dolf Leesberg een half punt weten veilig te stellen. Misschien had er zelfs wel meer in gezeten. Arnold van der Heijden, de enige die naar later bleek, tegen een op papier zwakkere tegenstander uitkwam, had eveneens een half punt in de wacht gesleept. Nog zes partijen te gaan.

Met een tiental minuten achterstand op de klokken konden wij beginnen. Maar er wachtte ons nog een verrassing: Flip had Ewout en mij opgesteld aan bord 3 respectievelijk 4 en pas nu kregen wij te horen dat Thomas en Arnold juist aan deze borden vooruit gespeeld hadden. Ewout had al plaatsgenomen achter het tweede bord en de zwarte stukken en voor mij restte het vijfde bord met de witte stukken. Na wekenlange voorbereiding op mijn nieuwste zwarte weerlegging van vrijwel elke witte eerste zet, kreeg ik niet alleen te maken met een achterstand op de klok. Ik weet nu ook waar het commando Ctrl+F bij schaakprogramma Fritz vandaan komt. Van onze teamleider: Flip Board. U begrijpt mijn gemoedstoestand. Ik was geflipt.

Ik stak van wal en offerde op de derde zet een pion voor een snelle ontwikkeling. Snel ook liep ik hiermee mijn achterstand op de klok in. Mijn tegenstander bleek een bedachtzaam mens, geen slechte eigenschap voor een schaker zo zou vier uur later weer eens blijken. Hier ziet u waar het fout ging:

Als eerste was de partij van Flip afgelopen. Helaas niet met het voor ons gewenste resultaat. Flip speelde met wit tegen Frits Boudewijns, die een paar punten meer had dan hij en op d4 antwoordde met d6. Een verdedigende opstelling, waardoor het leek alsof Flip beter stond. Dit was slechts schijn; Het ging gewoon gelijk op en ook de computeranalyse na afloop gaf slechts  lichte minnetjes weer. Op de 18e zet had Flip in het voordeel kunnen komen, maar door te gaan verdedigen kwam hij slechter te staan. (Waar heb ik dat eerder gezien? O ja, hierboven. Rupert Sheldrake noemt dat morfische resonantie. Niet te verwarren met Vladimir Zukhar of de paarse yoghurtjes van 38 jaar geleden) Frits speelde zijn Dame de koningsstelling binnen en wist, na een onnauwkeurige zet van Flip een stuk te veroveren, waarna het snel gedaan was. Geen zetjes bij dit verslag, maar op dat gebied kan ik Flip misschien nog wel een lesje leren.

Over de partij van Ton wil hij graag erg kort zijn: “De opening zou een gesloten Siciliaan geworden zijn ware het niet dat ik met een waanidee mijn stelling verprutste.” Veel korter kan het niet. Wel is inmiddels duidelijk dat wij met een beetje geluk – dat je wel zelf af moet dwingen – ook van Deurne hadden kunnen winnen.

Henny was zo mogelijk nog korter over zijn prestatie: van hem heb ik geen verslag ontvangen anders dan zijn enthousiaste verhalen op de terugweg waarvan ik onthouden heb dat hij een mat in twee of soortgelijk over het hoofd had gezien. Henny is de man die elke partij desgewenst naar remise kan leiden. Vorig seizoen speelde hij tegen Deurne op bord acht met zwart tegen Piet van Wetten (1396)  ½ – ½. Nu was het Thijs de Groot (2015)  ½ – ½ die het moest ontgelden. Als dit een bestendige gedragslijn is moeten wij Henny voortaan aan het eerste bord opstellen.

Dan kunnen wij Paul tegen Piet van Wetten laten spelen en de eer laten redden. Want hoe knap ook de halfjes van Thomas en Henny, het was Paul die, als laatste nog bezig, het volle punt pakte door ondanks of dankzij grote belangstelling (er was zelfs een fotograaf aanwezig) geconcentreerd naar een gewonnen stelling af te wikkelen:

2016-10-08 17.38.39

De heren bestuderen nog even de slotstelling , maar dan mag Paul het volle punt bijschrijven.

Ewout kreeg de Mölleraanval te verwerken, een bekend pionoffer van wit met aanvalskansen op de koningsvleugel. Ewout leek dat redelijk te pareren. Hij snoepte nog een pionnetje mee met 16.Dxc3  Waarschijnlijk was d6 of Te8 om iets aan de ontwikkelingsachterstand te doen wel beter, maar objectief is er niet veel aan de hand. Dan geeft hij  pardoes een stuk weg met De5! (2 vraagtekens)

 

Op zet 29 ging ook nog de d-pion verloren. Dat leidde uiteindelijk tot onderstaande, verloren stelling. Zwart heeft zojuist 31.Ta8 gespeeld maar wit grijpt vreselijk mis; hij overschat zijn kansen (en onderschat de zwakte van de eigen koningsstelling) en speelt 32. Tee7 ?? Op de 33e zet was nog enig herstel mogelijk maar daarna kon Ewout met remise en nog 17 seconden bedenktijd ontsnappen.


Ron van Hoogstraaten

 

 

Deurne 1 1700 Eindhoven 4 1506 5 3
1. Thijs de Groot 2015 Henny Valks 1520 ½ ½
2. Martien van der Sanden 1855 Ewout Snoeck 1518 ½ ½
3. Dolf Leesberg 1744 Thomas Kenbeek ½ ½
4. Ger Dekker 1656 Arnold van der Heijden 1683 ½ ½
5. Kurt Kohler 1831 Ron van Hoogstraten 1499 1 0
6. Harrie Verbaarschot 1588 Ton Storcken 1483 1 0
7. Frits Boudewijns 1487 Flip Stomps 1461 1 0
8. Piet van Wetten 1423 Paul Schaffer 1375 0 1

3 gedachten over “Verslag ronde 1

  1. Ron,
    Leuk dat je eea ook nog analyseert en oude kranteartikelen weet op te duikelen ! In het betreffende artikel in het Haarlems dagblad lees ik dat eigenlijk 9 …, Pe5 de beste zet is. Daar stelt komt ook Fritz mee.

    • Ewout,
      In de clubbibliotheek staat een boekje getiteld:
      De Italiaanse partij, een oude opening weer modern, van Jakov B. Estrin. Ook daarin staat dat 9…Lf6 de beste zet is en als ik mij goed herinner is dit een variant die geforceerd naar remise leidt. In mijn onbezonnen jeugdjaren heb ik namelijk zelf vaak de Moeller-variant gespeeld. Indien jouw teamgenoot Paul zuinig op zijn schaakboeken is geweest, dan bezit hij ook nog een exemplaar.

      • Geachte Hans,
        Boekjes met openingsvarianten die geforceerd naar remise leiden doch gepubliceerd zijn vóór de uitvinding van de transistor dient men over het algemeen met een korreltje zout tot zich te nemen. Bovendien met geforceerd bedoelt men meestal ‘bij het spelen van de beste zet door beide partijen’. Dat nu, beste Hans, lukt ons alleen maar met het boekje op schoot.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *