Eindhoven 2 – Waalwijk 1
Het tweede team moest winnen tegen Waalwijk 1, wilde het aangehaakt blijven bij de koploper D4 in de strijd voor promotie.
Door wat afzeggingen deden we een beroep op Tim Slendebroek, die met wit op bord 8 heel voortvarend te werk ging. Hij speelde supersnel en pleegde een speculatief stukoffer. Dat was waarschijnlijk geen correct offer, maar het was desondanks gevaarlijk. De tegenstander wilde wel veel en sloeg op f2 in; ik meende zelf een alternatieve variant te zien waarin dameruil of stukwinst volgde. De variant met slaan op f2 was ook sterk voor zwart maar wel complex. Hoe dan ook, in de daaropvolgende complicaties wist Tim te winnen. (1-0)
Jeroen mocht op bord 5 1.b4 bestrijden en kwam misschien licht beter te staan maar Jeroen en zijn tegenstander besloten al wel heel snel tot remise. (1½-½)
Ad overspeelde zijn tegenstander, die te weinig ruimte had in een soort Oud-Indische stelling. Het pionoffer c4-c5 was goed, hierdoor kwam veld c4 vrij voor het paard met beslissende druk op d6. Het was toen heel snel uit. (2½-½)
Kersverse vader Rik dolf het onderspit met de zwarte stukken. Rik gaf aan weliswaar de nacht ervoor geslapen te hebben, maar de nacht daarvoor weer niet. Misschien speelde vermoeidheid een rol. Van beide kanten werd de partij solide opgezet. In een moeilijke stelling probeerde zwart deze open te breken met f5. Dit kon, maar was wel heel risicovol vanwege een pionvork met g4. Deze vork werkte wel na een grote onnauwkeurigheid, toen zwart voorkwam dat wit de b-lijn pakte. Dit had kwaliteitsverlies en een hopeloze stelling tot gevolg. Het duurde nog even maar het was natuurlijk verloren. (2½-1½)
Jochem won op bord 4 overtuigend, hij kwam een tikje beter uit de opening (ondanks de terechte kritieken van Bas vdP en Alessandro op het wel erg tamme 4.h3) en het ging van kwaad tot erger. Na wat onnauwkeurigheden van zwart was de pionnenstorm op de koningsvleugel beslissend. (3½-1½)
Hans van der Hurk op bord 2 had een geïsoleerde d-pion. Dit leek mij niet per se zwak, maar zwart speelde het goed en na een paardmanoeuvre kwam zwart beter te staan en wit werd gedwongen materiaal te geven. (3½-2½)
Bas is dit seizoen een uitzonderlijke prestatie aan het neerzetten van maar liefst 4 uit 4! Kon hij daar 5 uit 5 van maken? Ook vandaag lukte het. De tegenstander gaf al vrij snel zijn voordeel op de opening en Bas kwam gelijk te staan. Het was nog even moeilijk en spannend, maar het evenwicht werd nooit echt doorbroken. Bas liet zijn teamgenoten even in spanning omdat hij weinig tijd overhad maar had zelf geen enkele druk gevoeld en de vijfde remise van het seizoen was een feit nadat de spelers in een gelijk paardeneindspel waren beland. (4-3)
Hans Bosscher speelde op bord 1 tegen de met afstand sterkste Waalwijker. Hij kwam m.i. wat moeilijk uit de opening (alhoewel ik nul ervaring met deze opening heb — ik vind het soort stellingen maar vreselijk) maar hij had dit vaker op het bord gehad en was dan ook volkomen op zijn gemak. Wit leek het wat minder te kennen en investeerde veel tijd. Hans kwam wel beter te staan in het middenspel, maar kon dat niet uitbuiten. Er resteerde een eindspel van twee stukken plus pion tegen een toren plus drie pionnen. De witte koning stond echter beter en de vijandelijke pion was te sterk. Een gemiste kans. (4-4)
Met 4-4 en dus 1 matchpunt schieten we erg weinig op. D4 won wel gewoon en zal erg moeilijk nog te stoppen zijn. De kampioensaspiraties kunnen dus in de ijskast.
Jochem Berndsen
Eindhoven 2 | 1907 | Waalwijk 1 | 1915 | 4 | 4 | |
1. | Hans Bosscher | 2058 | Remco Sprangers | 2246 | 0 | 1 |
2. | Hans van den Hurk | 2005 | Wilbert Schreurs | 2072 | 0 | 1 |
3. | Bas Friesen | 1935 | Feike Liefrink | 1954 | ½ | ½ |
4. | Jochem Berndsen | 1878 | Sander van Dijk | 1950 | 1 | 0 |
5. | Jeroen van de Put | 1988 | Nico Pol | 1823 | ½ | ½ |
6. | Ad van Rijsewijk | 1806 | Robert Prins | 1621 | 1 | 0 |
7. | Rik van der Weij | 1875 | Hans Sinnige | 1853 | 0 | 1 |
8. | Tim Slendebroek | 1710 | Joost Duquesnoy | 1799 | 1 | 0 |