Professionele overwinning bekeraars
Met een gemiddeld ratingoverschot van bijna 200 punten zou de wedstrijd tegen DJC voor de KNSB-beker een makkie moeten zijn. Gezien de uitslagen, 2 remises met zwart en 2 maal winst met de witte stukken lijkt dit ook zo te zijn. Tijdens de wedstrijd voelde het toch een stuk spannender aan. Dat kwam waarschijnlijk vooral door mijn eigen partij. In een scherpe variant van het Siciliaans waarin ik me dankzij een theoretische discussie met Frits Schalij behoorlijk thuis voel, werd ik verrast door een nieuwe zet. Ik verzonk in diep gepeins maar wist ondanks dat de theorie aangeeft dat zwart geen problemen heeft geen bevredigende voortzetting te vinden. Achteraf bleek dit meer een teken van slechte vorm dan van een slechte stelling voor zwart te zijn. Fritz (de digitale versie) gaf na normale zetten zelfs een klein plusje voor zwart. Mijn zet gaf zo maar een pion weg, maar mijn tegenstander had dat niet verwacht na een uur denken van mijn kant. Hij kwam snel met g4 en gooide al zijn stukken richting mijn koning. Ik dacht met de tegenstoot h5 gebruik te kunnen maken van het feit dat ik niet gerocheerd had. Mijn tegenstander kon echter inslaan op f7 en plots dreigde een venijnig schaakje. Dan maar alsnog rocheren (ziet er toch leuk uit met een paard op f7) en er het beste van hopen, maar met nog slechts een aantal minuten op de klok en een increment van slechts 5 seconden per zet vreesde ik het ergste. Intussen had Julien remise gemaakt. Na wat rustig geschuif leek Julien langzaam iets beter komen te staan. Plots verraste hij met de paarduitval naar g4 gevuld door de dameswitch naar h5 met duidelijke bedoelingen. Donkere wolken pakte zich plots samen rond de witte koning. Julien had de keuze om alles op de aanval te zetten wat kansrijk maar niet helemaal duidelijk leek en een afwikkeling naar een eindspel met loperpaar maar een zwakke pionnenstructuur. Hij koos voor het laatste waarna het snel in remise verzandde. Achteraf had hij spijt, maar toch een nuttig halfje. Voor mijn gevoel moest het dus van Luuk en Jos komen. Beiden waren prettig uit de opening gekomen, hadden meer ruimte en gingen langzaam een koningsaanval op touw zetten. Dat gaf in ieder geval hoop. Terug naar mijn eigen partij. Mijn tegenstander schrok blijkbaar van mijn verrassende rochade en miste de sterkste voortzetting. Hij was daarna zo bang voor mijn witveldige loper, die de lange diagonaal op kon eisen, dat hij na een half uur denken een bizarre zet deed en remise aanbood. Ik was verrast zowel door de zet als het remiseaanbod. Ik had het gevoel dat de zet niet goed kon zijn, maar zag de seconden wegtikken en koos met het oog op de stand voor de veilige weg en dus remise. Achteraf gaf Fritz ruim +2 aan voor mij….
Snel ging ik bij Luuk en Jos kijken. Luuks tegenstander had inmiddels zijn dame gegeven voor toren en paard om de witte aanval af te stoppen. Nog steeds stond zijn koning echter niet echt veilig, maar met een mooi steunpunt voor het zwarte paard was het ook niet makkelijk voor Luuk om verder te komen. Jos had een paar pionnen gewonnen maar net toen ik aan kwam lopen kwam er een venijnige paardvork. Had Jos iets overzien? Achteraf meende hij dat alles onder controle was hoewel in het verslag op de site van DJC werd aangegeven dat de zwartspeler een kans had gemist in een verder kansloze partij. Hoe het ook zij, in de partij combineerde Jos er lustig op los met penningen, onderste rij matjes en dreigende promotie. Al snel werd dit de zwartspeler te machtig. Daarmee leek de buit binnen want Luuk zou in ieder geval niet verliezen. Bij het uitvluggeren bleek zijn stelling toch een stuk eenvoudiger te spelen en al snel werd er een vol stuk gewonnen en daarmee was de strijd over.
Daarmee zijn we door naar de derde ronde (de eerste ronde waren we vrij) en daarin spelen we thuis tegen het op papier niet al te sterke Westlandse Schaakcombinatie, dus daar liggen wellicht kansen op meer….
Bas van de Plassche
DJC Stein (2105) – Eindhoven (2295)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|