Verslag ronde 3

4 Januari 2014, het zal niet vaak voorgekomen zijn dat we zo vroeg in het jaar een competitiewedstrijd speelden! Nog enigszins in vakantiestemming trad het derde team aan tegen het tweede van Dubbelschaak uit Boxtel. Op papier was dit een “vrij gemakkelijke” tegenstander: ongeveer gelijkwaardig op de hoge borden, maar duidelijk zwakker op de lage borden. Lang leek het ook weer een ruime uitslag te worden …

Ik zat zoals gewoonlijk aan bord 8, en kreeg zoals wel vaker een Siciliaan op het bord (ditmaal de zogenaamde Kalashnikov, eigenlijk een versnelde Sveshnikov). Zwart kende de theorie duidelijk beter dan ik en ik had dan ook al gauw een flinke achterstand op de klok. Op het bord ging het gelukkig prima: ik hield de zwarte damevleugel onder druk, en op de elfde zet was het raak: mijn tegenstander verzonk in diep en lang gepeins. Zoals zo vaak was dat ook nu een slecht teken: hij produceerde een matige zet, die tot pionverlies met op zijn best vage compensatie leidde. Dit bleek slechts de opmaat tot nog grotere problemen: een zet later speelde zwart 12. .. Lb7?? Waarmee hij zijn koning volledig in de kou liet staan. Na 13. Pxd4 (ik speelde toen nog op eliminatie van het sterke zwarte centrum) exd4 bleek plots 14. Lb5+! vernietigend. Zwart kon kiezen uit dameverlies of mat. Het werd mat, op de 22e zet. Een prettig begin van het nieuwe jaar.

Ondertussen had Cees Berghout me toevertrouwd een stuk te kunnen winnen, maar niet helemaal zeker te zijn van de complicaties. Dit bleek ook op het bord: Cees won inderdaad zijn stuk (tegen twee pionnen en daarmee ook een wat luchtige koningsstelling), maar liet zich imponeren door de inval 25. .. Te3, met aanval op de dame. Hij offerde van schrik meteen een kwaliteit terug: schaaktechnisch een blunder, maar het psychologisch effect verzachtte de pijn: zwart bood prompt remise aan, dat wit in dank aannam.

Op bord 3 had ook Loet Versfeld een betere stelling: zijn stukken stonden nagenoeg optimaal en hij kon het wit bijzonder lastig maken als hij ook zijn paard nog bij de strijd had weten te betrekken. Hij miste echter de manoeuvre … Pc5-d3-f4 waarna de stelling snel vervlakte. Remise was het logische gevolg.

Cees Versteeg had aan bord 2 met wit te kampen met een zeer scherpe en ingewikkeld uitgevallen Caro-Kann. Hij wist de h-pion mee te pakken, ten koste van een zwart initiatief. Hoewel het er allemaal dreigend uitzag, bleek in de post-mortem dat wit alles netjes dekt en dat de h-pion de doorslag geeft. Maar wat in de post mortem wel lukte, lukte tijdens de partij niet: Cees overzag iets en zag zich gedwongen op te geven.

Zo werd het toch spannend. De tussenstand was 2-2, en hoewel Eindhoven op 3 van de 4 borden beter leek te staan, moest er nog heel wat geschaakt worden.

Albert was aan bord 6 de volgende die een beslissing wist te forceren. Zijn tegenstander had hem een Budapester gambiet voorgeschoteld, maar was daarbij al snel vreselijk de fout in gegaan, hij vergat te rokeren voordat hij de gambietpion terugsloeg. Albert greep zijn kans, pende en won het paard op e5, en zo werd na 11 zetten de gambietpion een gambietstuk, en wel zonder enige compensatie. Wit consolideerde rustig zijn stelling, en na 34 zetten kon zwart het niet langer aanzien: 3-2.

Aan bord 1 had Philippe steeds het betere van het spel. Het was hem gelukt een pion te veroveren in de opening, maar het duurde erg lang voordat hij zijn koning in veiligheid kon brengen. Net toen het zover was, en hij zich kon gaan concentreren op de winst, liet hij zich van het goede pad afbrengen: in plaats van het witte tegenspel actief te bestrijden deed hij een paar zetten achteruit, waarna het snel gedaan was. Handig maakte wit gebruik van de gaten in de zwarte stelling en wist met zijn zware stukken beslissend binnen te dringen: 3-3.

We moesten het dus hebben van Walter en Erik, allebei met zwart spelend.

Walter slaagde er vrij snel in om zijn tegenstander een dubbelpion op de b-lijn te bezorgen. De halfopen a-lijn en een mogelijke opmars van de voorste pion van de dubbelpion hinderden zijn ontwikkeling echter vreselijk. Nadat Walter er uiteindelijk in slaagde om de dames te ruilen, bleef een ingewikkeld eindspel over, waarin zwart iets minder stond. Bij het maken van het winstplan overschreed wit echter de toegestane bedenktijd. Geen probleem dacht wit, want er komt toch een half uur bij. Hij vergat echter dat daarvoor wel veertig zetten moesten zijn gedaan. Dat besef kwam pas enkele minuten na de mededeling dat hij door zijn vlag was gegaan …

Het laatste woord was aan Erik. Hij had een modelpartij op het bord weten te toveren: centrum blokkeren, pionnenstorm op de damevleugel, en pionwinst, zeeën van tijd, en een duidelijk winstplan. Echter, met dat winstplan wilde het niet echt vlotten. Erik wist maar weinig voortgang te boeken, en juist op het moment dat met hulp van wit (die de koningsvleugel opende) zwart voortgang kon gaan maken kwam de wedstrijdstand op 4-3. Dat laatste besliste uiteindelijk de partij: Erik nam het zekere voor het onzekere en bood in gewonnen stand remise aan, de omstanders in hevige verwarring latend. Wit kon niet anders dan het aanbod aannemen.

Hiermee was de buit binnen: 4.5-3.5.

Nico Schellingerhout

 

Klasse 1B; Ronde: 3; Datum: za 2014-01-04
 5
Eindhoven 35
 5
 5
Dubbelschaak 25
 5
5
5
5
 5
1.
Blankert,J.P.(Philippe)
1895
Kastelein,A.G.(Gerard)
1770
0
1
2.
Versteeg,C.(Cees)
1896
Heijstek,H.(Hans)
1889
0
1
3.
Versfeld,L.R.G.(Loet)
1895
Berkelmans,G.(Gilion)
1908
½
½
4.
Berghout,C.W.(Cees)
1878
Stiphout van,T.(Tom)
1837
½
½
5.
Anema,W.J.(Walter)
1856
Meerkerk van,J.(Jaap)
1684
1
0
6.
Coenen,A.P.(Albert)
1775
Elzen van den,M.L.A.G.(Michel)
1764
1
0
7.
Bouwmans,E.(Erik)
1809
Reitsma,E.H.(Ebe)
1713
½
½
8.
Schellingerhout,N.(Nico)
1806
Driel van,M.(Martin)
1647
1
0

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *