Wel winst, maar duivels plan mislukt

Ons tweede blijft het boven verwachting doen!

Dit keer wonnen we de thuiswedstrijd tegen het Leidse Philidor 1, ooit één van de toppers in de hoofdklasse, maar sindsdien nog veel verder afgezakt dan ons eerste na de vorige ronde : nog wel in de 2^e klasse, maar op de 10^e plek,helemaal onderaan,zelfs verslagen door verschillende randgemeenten. Het tweede trad daarom aan met meer strijdlust dan ooit : wij hadden een duivels plan ontwikkeld om het eerste te redden : wij waren nu verplicht om kampioen te worden en te promoveren!
We stelden ons voor tijdens ons opstijgen het naar beneden stortende binnenkort gedegrageerde eerste  met brede armen op te vangen en dan een zeer weids gebaar te maken: “Jullie mogen in de 2^e klasse blijven, dan blijven wij wel in de 3^e klasse”.
Het tweede heeft wel gedaan wat hiervoor moest gebeuren.
Maar helaas : het eerste niet : in hun onschuld wonnen zij zo dik dat ze in één klap van de 10^e naar de 5^e plaats stegen, een prestatie van formaat zoals vermoedelijk nooit eerder in de geschiedenis van de KNSB is geleverd. Ons aller Jules zal dit vast nog wel eens uitzoeken !

Maar goed, dit zou een verslag moeten worden van het tweede team, dus :

Na een uur of twee spelen begon uw verslaggever al een optimistisch gevoel te krijgen: het ging gelijk op met hier en daar een plusje en nergens een duidelijke min voor de onzen.

De partij van Frits was al het verst gevorderd: na een flinke afwikkeling was al snel een interessant eindspel bereikt, waar alleen helaas geen doorkomen aan was : remise.

Robert op het eerste bord bood zo volwaardig tegenstand aan de veel hoger gerate Nico Kuyf dat de pionnenstelling helemaal dichtgeschoven kon worden en een remise wel in het verschiet moest liggen.

Hierna was het de beurt aan Bas om de derde remise te maken. Dit ging typisch op z`n Bas : passieve zwarte stelling met pionnen op e6 en c6 , alleen de pion op d5 weggeruild; daarachter stonden al zijn stukken te trappelen tot wit iets overmoedigs deed, en wham , daar leek wit plotseling aan alle kanten belaagd en gepend. Ik zag zelfs wit de zet Kc1-d2 doen met een bord vol stukken, om de pion op e3 te helpen dekken! Maar Bas zag niets concreets, gebruikte veel tijd en bood zijn benauwde tegenstander toen maar een half punt aan.

Dat was allemaal niet erg: de andere borden stonden nog steeds gelijk tot zelfs gewonnen.

Twans tegenstander speelde het Gesloten Damegambiet erg voorzichtig, dus passief en Twan bouwde gestaag aan een koningsaanval. Toen hij de f-lijn openbrak waar zwart niet eens kon opponeren omdat een paard op f8 al krampachtig probeerde de boel bij elkaar te houden en tegelijk kwaliteitswinst onvermijdelijk was was het gauw gebeurd: 2,5-1,5.

Ook Hans B. stond langzaam maar zeker gewonnen. Eerst leken er niet veel aanknopingspunten voor hem in een Franse partij waar zijn tegenstander vrij snel e4xd5 had gespeeld en de dames vrij kort daarna ook geruild werden. Maar hierna rukte wit  veel te optimistisch op met zijn damevleugelpionnen waardoor het ene aanknopingspunt na het andere ontstond : eerst pionwinst; daarna steeds slechtere loper, toen pardoes kwaliteitswinst. Met 3 tegen 2 pionnen op een vleugel + 2 torens tegen T+L was het nog even opletten maar moest de winst een kwestie van tijd zijn.

Jeroen aan het laatste bord was er ondertussen eens goed voor gaan zitten, en had naar mijn smaak al gauw de spannendste partij van het hele team. In een gesloten Siciliaan bleek zijn loper op g7 heel sterk,terwijl de witte dame heerschappij voerde over de andere lange diagonaal  na ruil van loper tegen paard op f3. Maar behalve diagonalen telt het bord ook verticale lijnen: zwart beheerste de open  h-lijn met D en T tot naast de witte koning , wit de b-lijn met T, en toen wit kans zag de e-lijn open te breken recht naar de ongerokeerde koning hield ik toch mijn hart vast. Ik denk dat remise door eeuwig schaak voor beide spelers een opluchting was:3-2.

En nog steeds niets te melden over de partij van uw verslaggever?
Zeker wel, maar wel iets minder moois:
In een Franse partij waarin d5xe4 was gespeeld gingen al vlot daarna de dames van het bord. Ik was tevreden met een loper op g2 die zorgde dat de loper die nog op c8 stond niet goed te ontwikkelen was. Toen er een paard op d5 verscheen dacht ik echt voordeel te krijgen als ik  die “even later” met c4 zou verjagen.Maar toen kwam b7-b5 tot mijn grote verrassing: het paard vrijwillig in de penning zetten leek toch te kunnen. (Later,thuis, gaf alleen Fritz mij gelijk :ik had hier wel in het voordeel kunnen komen;
zie partijfragment ! Zeer schrale troost!) Ik durfde niet door te pakken en speelde nu op safe met een achtergebleven pion op c3,en gelijk spel, waarna het onvermijdelijk richting remise leek te gaan. “Nog even doorspelen” sprak mijn tegenstander toen we nog 3 stukken hadden geruild, waarna ik in tijdnood mijn paard zomaar op een veld neerzette waar zijn loper alleen maar dankjewel hoefde te zeggen. 3-3!

Ik vraag me af, (of verzin ik nu een smoes?): is nadenken over een te maken verslag hetzelfde als telefoneren onder het autorijden? Dan zou dat ook door de bond verboden moeten worden!

Maar gelukkig: kort hierna won Hans volgens verwachting: 4-3.

Toen was het wachten op de partij van Hans van de Hurk. Die was voortvarend van start gegaan: snel oprukken met de h-pion tot h5 terwijl zwart het meest actief werd op de damevleugel  waardoor een witte lange rokade niet aantrekkelijk leek . Het werd een moeilijke partij die ook nadat Hans materieel iets achter was geraakt (D tegen T+P) in dynamisch evenwicht bleef vooral ook omdat Hans met 2 torens de open c-lijn beheerste : de 4,5-3,5 overwinning was hiermee een feit!

Jan Toorman