ESV 1 – Zuid Limburg 2
Terwijl in de zaal naast ons de kampioenswedstrijd van ons tweede tegen Zuid Limburg 5 gespeeld werd, moesten wij tegen Zuid Limburg 2 (eigenlijk het voormalige DJC Stein) zien dat we ons na een zeer matig seizoen veilig konden stellen. Op papier hadden we dit seizoen (weer) de hoogste rating, maar door werkzaamheden in het buitenland moesten wij enkele topspelers vaak missen. Verder waren een aantal vaste spelers van ons niet in de vorm die we van hen gewend waren, en dat kostte de nodige punten. Wij hadden voor het begin van deze ronde 2 matchpunten en 2 1/2 bordpunt voorsprong op de nummer 9 (Dubbelschaak). Dat was een wankele basis, want Zuid-Limburg 2 had nog kampioenskansen en Dubbelschaak moest tegen een middenmotor waarvoor niets meer op het spel stond. We moesten dus vol aan de bak.
Bas leek iets gunstiger uit de opening te komen, maar hij zal zich iets meer hebben voorgesteld van de dameruil en de lichte verzwakking van de zwarte stelling. Hij probeerde het nog wel maar moest toch in remise berusten. ½ – ½
Jan Veerman maakte na een lange tijd weer zijn rentree in ons eerste. Hij speelde een sterke positionele partij en even leek het er op dat hij ging winnen. Zijn tegenstander verdedigde zich echter nauwkeurig en toen viel er weinig meer te proberen. 1 – 1
Zelf speelde ik tegen dezelfde tegenstander als een jaar geleden. We kregen zelfs dezelfde opening op het bord. Dat vond ik niet erg, want toen won ik in een zet of 20 nadat mijn tegenstander een verraderlijk pionoffer aannam. Dat deed hij deze keer niet, want ook hij herinnerde zich die partij nog heel goed. Ik leek iets beter te staan, maar het lukte me niet om een goed plan te vinden. Toen ik met de vorige partij in mijn achterhoofd een beetje begon te forceren, bleek mijn tegenstander alerter te zijn dan ik. Plotseling werd mijn dame ingesloten en moest ik opgeven 1 – 2.
Toen ik daarna rondliep om de frustratie over mijn domheid kwijt te raken, kreeg ik het benauwd. Zover ik kon inschatten stonden we in geen van de overige partijen beter en raakten een aantal teamgenoten in de problemen.
Jan Vosselman kreeg een gedrongen, maar solide stelling op het bord. Dat soort stellingen speelt hij gewoonlijk uitstekend en in eerste instantie maakte ik mij geen zorgen. Deze keer ging het echter minder goed. Jan had niet alleen te kampen met een slechte loper, maar een voorbarige pionnenopmars zorgde ook nog een voor een zwakke b-pion. Deze twee nadelen samen bleken uiteindelijk te veel voor Jan, omdat zijn tegenstander subtiel manoeuvreerde en elke tegenkans in de kiem smoorde. 1 – 3
Jos kreeg niet echt voordeel na de opening, maar wist in het middenspel echter beter te manoeuvreren dan zijn tegenstander. De stelling was vrij gesloten en Jos werkte rustig toe na een gunstige doorbraak. In opkomende tijdnood wist zijn tegenstander echter de stelling te sluiten via een tactisch grapje. Jos wilde de stelling open houden maar dat kostte een pion zonder duidelijke compensatie. Vlak voor de tijdcontrole toonde Jos echter zijn klasse door een diep stukoffer te brengen. Hierdoor waren zijn problemen over. Uiteindelijk kwam er een eindspel op het bord waarin Jos een kwaliteit achterstond, maar waarin Jos door een extra pion zelfs iets beter stond. Het eindspel was echter niet te winnen. Hoewel Jos nog van alles probeerde moest hij uiteindelijk in remise berusten. 1 ½ – 3 ½
Luuk leek goed uit de opening te komen, maar ergens in het middenspel keerden de kansen. De tegenstander van Luuk speelde het vanaf dat moment erg sterk en Luuk kwam er dan ook niet meer aan te pas. 1 ½ – 4 ½
Met nog 2 partijen te gaan die allebei niet goed leken te gaan, begon het toch kritiek te worden. Als Dubbelschaak met flinke cijfers zou winnen, dan konden wij alsnog degraderen. We hadden geen spion in Boxtel die ons kon informeren over de tussenstand (weet ook niet of dat wel zou mogen), waardoor de spanning extra opliep.
Bram kwam goed uit de opening. Er kwam een thematische stelling met een geïsoleerde d-pion op het bord waarin de tegenstander van Bram niet actief genoeg speelde om dynamische compensatie te krijgen. Toen Bram niet optimaal reageerde op een niet-thematische opmars a4, kwam er een rommelige stelling op het bord. Dat ging in eerste instantie heel goed voor Bram, maar toen hij zich ergens in de verwikkelingen vergiste kwam hij in de problemen. In tijdnood werden deze problemen steeds groter en vreesden de Eindhovense omstanders voor het ergste. Terwijl zijn koning erg op de toch kwam te staan, hield Bram echter zijn hoofd koel. Hij stelde zijn tegenstander voortdurend voor lastige keuzes. Die tegenstander dacht via een kwaliteitsoffer een overzichtelijke winst te bereiken, maar dat viel tegen. Op het juiste moment speelde Bram h5 om de witte koningsstelling aan te tasten. Toen daar niet goed op gereageerd werd, was het verliesgevaar geweken. Bram bracht handig een eeuwig-schaakdreiging in de stelling. Toen zijn tegenstander eeuwig schaak wilde ontwijken, sloeg Bram hard toe met een kwaliteitsoffer. Dit bracht binnen enkele zetten de winst. Zoals later zal blijken was dit een punt dat we heel hard nodig hadden waardoor Bram de man van de wedstrijd werd. 2 ½ – 4 ½
Dolf kwam prettig uit de opening maar toen hij even niet oplette kwam zijn dame ietwat in het gedrang. Om erger te voorkomen bood Dolf een kwaliteitsoffer aan. Dat was een goed idee, want een ijzersterk paard op e4 vormde voldoende compensatie. Nu is de tegenstander van Dolf een creatieve speler die niet om een pionnetje meer of minder geeft. In deze partij offerde hij zelfs twee pionnen. Dat zag er allemaal gevaarlijk uit voor Dolf, temeer daar hij in tijdnood was geraakt. Net als Bram hield Dolf echter zijn hoofd koel, en beoordeelde terecht dat het lang niet zo gevaarlijk was als het er uit zag. Nog sterker, Dolf zag goed dat hij in het voordeel was omdat de dame van zijn tegenstander op het oog een gevaarlijke koningsaanval uitvoerde maar in werkelijkheid buitenspel stond. Er kwamen allerlei spannende verwikkelingen op het bord waarbij achteraf met de computer gevonden is dat beide partijen winstmogelijkheden hebben gemist (maar gezien de beperkte tijd kon dat de spelers niet kwalijk genomen worden). Uiteindelijk werd het remise. Zoals de teamleider van Zuid Limburg 2 in zijn verslag opmerkte, was het een partij die ook elke andere uitslag had kunnen hebben. Daarmee werd de eindstand 3 – 5. Het heeft tot ‘s avonds laat geduurd voordat de uitslag van Dubbelschaak binnenkwam en we opgelucht adem konden halen. Dat bleek een 4 ½ – 3 ½ overwinning te zijn geweest, waardoor we met een schamel bordpuntje meer degradatie waren ontlopen. Het was overigens wel zo dat wij de onderlinge wedstrijd met Dubbelschaak vrij overtuigend gewonnen hebben, dus enige gerechtigheid was er wel.
Alessandro Di Bucchianico
Eindhoven | Zuid Limburg 2 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Kooten van, L. (Luuk) | 2300 | Lenaerts, L. (Lennert) | 2387 | z-w | 0 – 1 |
Plassche van de, B.J. (Bas) | 2355 | Miesen, F. (Fabian) | 2228 | w-z | ½ – ½ |
Klapwijk, K.B. (Bram) | 2184 | Simenon, S. (Stefan) | 2061 | z-w | 1 – 0 |
Sutmuller, J.M. (Jos) | 2123 | Spronkmans, S. (Stefan) | 2074 | w-z | ½ – ½ |
Vosselman, J.M. (Jan) | 2046 | Caessens, R.P.J. (Rob) | 2238 | z-w | 0 – 1 |
Meijer, D.N. (Dolf) | 2223 | Simenon, J. (Jozef) | 2219 | w-z | ½ – ½ |
Bucchianico Di, A. (Alessandro) | 2078 | Mon de, G. (Gino) | 1903 | z-w | 0 – 1 |
Veerman, J.A.C. (Jan) | 2112 | Hassel van, C.A.M. (René) | 2081 | w-z | ½ – ½ |
Gemiddelde Rating: | 2178 | Gemiddelde Rating: | 2149 | 3-5 |