Cornelis Korver
(Zwolle, 10 november 1935  –  Den Bosch, 8 januari 2024)

In Groningen, april 1962, waar  het  Nederlands Studenten Schaakkampioenschap plaatsvond, – en waar tevens ons erelid Frans Kuijpers deelnam en tenslotte zegevierde – maakte ik kennis met Cornelis aan het schaakbord waarbij al snel opviel hoe onconventioneel hij kon zijn.

Als  voorzitter van de studentenschaakclub “Ludendo Studemus” (“Al spelend studeren wij”) organiseerde hij dit schaakevenement en zorgde voortreffelijk voor alle service aan de deelnemers. Hier zien we een bijzondere eigenschap van Cornelis: als hij een zinvol doel op zijn weg zag, was zijn inzet dan ook volledig en met volle overtuiging, toonde zich dan onverzettelijk (maar was dan ook lastig tot andere gedachten te brengen). We herinneren ons zijn voorzitterschap van onze vereniging, zijn ijver bij het organiseren van het jaarlijkse jeugdschaakevenement en ook zijn inzet bij het jubileum van onze schaakvereniging; het zoeken naar bedrijfsponsors hiervoor waar hij geen genoegen nam met een afwijzend oordeel maar desnoods tot de hoogste bestuurslaag van een bedrijf wilde doordringen.

Voor mij persoonlijk leek het of Cornelis speels en luchtig door het leven stapte.
In zijn praktijk als oogarts zeer streng en nauwgezet; daarbuiten wat ondeugend naar zijn naaste omgeving, vertrouwend op zijn mensenkennis en beoordelingsvermogen.
Ik herinner hem in onze vriendschap als een genereus, oprecht, standvastig en trouw persoon. Standvastig bleef hij ook in zijn lijfopening:  1. f2-f4  hoewel, ook al in de zestiger jaren was zijn conclusie: “Met alleen de Bird-opening kom je er niet.”

Ik ben blij hem te hebben leren kennen.

Hans Bosscher