Verslag ronde 5

Roosendaal – ESV,   31 januari 2014

Twee jaar geleden leden we een gedenkwaardige nederlaag tegen Roosendaal: zowel Jeroen als ik verblunderden een uitstekende stelling. Extra gemotiveerd reisden we dus af naar het verre westen. Dat had nogal wat voeten in aarde omdat Alessandro en ik niet over een auto beschikten. Gelukkig bleek Twan bereid tot diep in de nacht als chauffeur te willen fungeren.

Dezelfde Twan vloog in de opening ietwat uit de bocht (we hebben het nu gelukkig over zijn partij op bord 4) maar wist met zeer inventief keep-werk een half punt te redden.

Op het derde bord speelde Jeroen met wit de Sveshnikov van het Siciliaans. Zwart bleef met een verzwakte koningsstelling zitten en dit leek me een kolfje naar Jeroens hand maar zijn opponent hield stand. In een eindspel waarin alleen wit op winst kon spelen gaf Jeroen echter door een paardvork (ook de oorzaak van zijn nederlaag 2 jaar geleden!) een kwaliteit weg maar belandde gelukkig in een remisestelling.

En dan de klapper van de avond. Op bord 2 speelde Alessandro de Dracula-Frankenstein variant van het Weens. Inderdaad werden horror en huivering ons deel: zwart offerde doodrustig zijn toren op a8. Weliswaar ging op den duur wits paard aldaar ook verloren maar zwart speelde in feite dus met een kwaliteit minder. Dan moet je maar bewijzen dat je (meer dan) genoeg compensatie hebt. Beide heren kenden deze variant maar Alessandro iets beter. Daarbij had hij dezelfde gruwelopening de afgelopen maandagavond tegen Hans Bosscher gespeeld en daarna nog even bekeken zodat hij wist wat hij deed. Dit dansen voor de poorten van de hel leidde onvermijdelijk tot wederzijdse misstappen maar de moed werd beloond: in een spetterende finale werden de matdreigingen wit fataal. Liefhebbers van romantisch schaak kunnen hier van Alessandro’s kritische en diepgaande analyse genieten.

Op het eerste bord tenslotte deed zich precies het tegenovergestelde voor. Mijn tegenstander bediende zich van de Tarrasch verdediging. Met Db6 viel hij mijn ongedekte pion op b2 aan.        Op algemene gronden (“Sla nooit een pion op b2, ook niet als het correct is”) en omdat ik geen constructieve manier vond om hem te dekken deed ik b2 maar in de aanbieding waarbij ik mijn uiterste best deed om zelfvertrouwen uit te stralen. O o, wat voelde ik me een held. Zwart hapte niet toe; ik kreeg de kans om de zwartveldige lopers en de dames af te ruilen waarna zwart met een geïsoleerde pion op d5 en een loper op e6 de rest van de avond tegen een almachtig paard op d4 aan moest kijken. Bij het langslopen dacht Jeroen een saaie remisestelling te zien maar in klassieke stijl kon ik aantonen dat soms “kleine”voordeeltjes voldoende kunnen zijn voor de winst. Niet wetend of ik nu op de dame- of op de koningsvleugel met een pionnenopmars mijn ruimtevoordeel uit moest breiden deed ik het maar aan beide kanten. Zwart werd geheel terug gedrongen maar leek opeens de kans te krijgen om de torens af te ruilen. Na de partij liet hij zien dat ik dat (onbewust natuurlijk) met h2-h3 verhinderd had…Mijn tegenstander kon niet anders dan de beslissende klap afwachten. Met de mij kenmerkende onbenulligheid liet ik die kans enkele malen liggen maar uiteindelijk kwam de doorbraak toch. Door tijd en hout heen strekte zwart de wapens. Na een geanimeerde na-analyse en een Westmalle merkte mijn tegenstander op: “Nou, bedankt voor de rotpartij”. Daar doe je het voor.

Omdat Twan de goedheid had ons thuis te bezorgen, kon hij eindelijk om 3 uur naar bed.

Jos Sutmuller

 

 

Avond Hoofdklasse; Ronde: 5; Datum: vr 2014-01-31
 5
De Pion A5
 5
 5
Eindhoven A5
 5
15
5
35
 5
1.
Loon van,R.J.H.(Rogier)
2059
Sutmuller,J.M.(Jos)
2167
0
1
2.
Rens,C.(Carlo)
2006
Bucchianico di,A.(Alessandro)
2088
0
1
3.
Loon van,E.(Eric)
1947
Put van de,J.W.P.(Jeroen)
2049
½
½
4.
Huijser,M.W.(Marcel)
1858
Kastelijn,A.M.(Twan)
1902
½
½

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *