Schaken in coronatijd

Schaken in de Bronsteinmodus

Met de lockdown van eind 2021 in zicht en het fysiek schaken vooral in Nederland waarschijnlijk weer langdurig op een laag pitje was ik in de gelegenheid om in de week voor Kerst nog een tweedaags toernooi te spelen in mijn thuisland België. Omdat de werkgever per abuis had nagelaten mij in te roosteren op vrijdag 17 december en de KNSB-ronde van zaterdag 18 december al enkele weken eerder was afgelast, kon ik op de valreep meedoen aan de vierde editie van de Grand Memorial René Vannerom in Brussel. Het betrof een rapidtoernooi met 62 deelnemers, die 11 ronden Zwitsers speelden in één groep. De bezetting was eigenlijk te sterk, ruim de helft van de aanwezigen had namelijk een titel (o.a. 10 grootmeesters).

Plaats van handeling: Les Ateliers du Tanneur, een gerenoveerd oud fabrieksgebouw op loopafstand van station Midi gelegen in het hart van de bekende volkswijk Marolles. Op deze fraaie locatie waren de Belgische coronaregels voor binnenevenementen van toepassing, dus 2G-check, mondmaskers in de speelzaal, ook tijdens de partij en de 1,5 meter werd redelijk gehandhaafd door de losse tafels. Er werd beide dagen gespeeld van 11 tot 19 uur. Een uitstekende lunch was tweemaal inbegrepen.

Dan het speeltempo. Dit was 25 minuten per persoon plus 5 seconden ‘Bronstein’. Bronstein? Eerst Google maar eens raadplegen. Het zou neerkomen op een uitgesteld increment per zet, waarvan je echter alleen het deel krijgt dat je voor de laatste zet hebt verbruikt met in dit geval een maximum van 5 seconden. In de Bronsteinmodus is het dus niet mogelijk om tijd op te bouwen door sneller te zetten dan het increment per zet.

De arbiter legde het in zijn openingspraatje als volgt uit: ‘uw tegenstander drukt de klok in, dan staat uw klok 5 seconden stil, dat is uw increment’. Serieus? De drie verschillende versies DGT-klokken in de speelzaal voerden ‘Bronstein’ zeker niet alle drie uit zoals de arbiter beschreef. Voor iemand die nog wel eens op zijn laatste seconden speelt was dit natuurlijk al bij voorbaat zenuwslopend.

Na vijf ronden had ik toch ongeveer gescoord wat volgens Arpad verwacht mocht worden: drie overwinningen op spelers met een lagere rating en twee vrij kansloze nederlagen tegen 2300+. In de tweede helft van het toernooi werd het echter ineens hard werken met zes tegenstanders tussen 2150 en 2350 achter elkaar, onder wie vier FM’s. Uit deze fase van het toernooi komen de partijfragmenten van enkele al dan (net) niet bijeen geschraapte halve punten.

Eindresultaat 4½ uit 11 en een rapidrating van de FIDE rijker. En dat was het dan waarschijnlijk weer voor het huidige seizoen, waarin met 22 ‘officiële’ potjes in de afgelopen vier maanden sprake was van een voor mijn doen ongekende schaakactiviteit. Overigens kan ik iedereen van harte aanraden om in betere tijden eens aan dit toernooi mee te doen. Grand Memorial René Vannerom, veel info is te vinden op de website van de organiserende vereniging: creb.be.

Bas Friesen