De Kentering 1 – ESV 3
De 1e ronde van de zaterdagcompetitie werd op 1 november gespeeld in
’s-Hertogenbosch, in Rosmalen om precies te zijn. De Kentering is vorig seizoen als beste nummer 2 gepromoveerd naar de 1e klasse.
Cees Versteeg (bord 3, wit) speelde een solide partij. Zijn tegenstander creëerde een lastige penning op 1 van Cees’ pionnen, maar deze wist de dreiging goed te pareren en even later werd de vrede getekend.
Ad van Rijsewijk (bord 5, wit) speelde zijn 2e wedstrijd voor het derde team,nadat hij vorig seizoen in de laatste ronde zijn debuut had gemaakt. Ad’s tegenstander liet een stuk insluiten (het paard stond op e4 en had geen vluchtvelden meer, toen Ad de knol met de pionzet f3 aanviel), en daarna kwam de overwinning niet meer in gevaar.
Nico Schellingerhout (bord 7, wit) begon met veel pech aan zijn partij. Vlak voor het vertrek liet een meeuw of een kraai of een ander vliegend ongedierte zo’n witte vlok op zijn hoofd vallen. We vroegen hem of hij het niet erg vond, wat zijn tegenstander daarvan zou zeggen, maar Nico antwoordde laconiek: “ik heb overal schijt aan” en met die instelling speelde hij ook. Nico speelde tegen iemand, die de openingstheorie niet goed beheerste en derhalve in de opening gruwelijk de fout inging. Hij boekte een gemakkelijke overwinning.
Walter Anema (bord 8, zwart) speelde een heel scherpe partij, waarbij beide spelers aanval creëerden op elkaars koningspositie. De vraag was wie sneller zou zijn. Walter meende met een stikmatje de partij te beslissen, maar met zijn dame voorkwam Walter’s tegenstander het stikmat en toen sloeg de aanval van de Kentering-speler door. De tussenstand werd hierdoor 1½-2½.
Eric Wijsman (bord 1, wit) speelde tegen een gelijkwaardige tegenstander, d.w.z. allebei een rating van rond de 2000. Toen ‘de Kentering’-speler in een overbelastingsval trapte, kon Eric de partij in zijn voordeel beslissen. Een stuk kan tenslotte geen 2 dingen tegelijk doen en Eric maakte daar goed gebruik van en behaalde beslissend materieel voordeel.
Loet Versfeld (bord 2, zwart) speelde – net als Eric – tegen een gelijkwaardige tegenstander. Hier volgt zijn commentaar: “toen ik op de 13e zet de positie van wit’s paard op e5 aantastte, offerde hij een pion, maar kreeg nauwelijks compensatie. Via enkele tactische verwikkelingen kon ik hem een geïsoleerde dubbelpion op de c-lijn bezorgen en dameruil forceren. Het resterende toreneindspel won ik na een twintigtal zetten.” De tussenstand werd hierdoor 1½-4½ en de overwinning was een feit!
Dennis van Kuijk (bord 6, zwart) Hier volgt Dennis’ eigen commentaar: “Met gezonde wedstrijdspanning begon ik mijn debuut in ESV 3. Na een taxirit door Eindhoven, waarbij tot consternatie van de inzittenden een stukje tegen het verkeer in, arriveerden we exact op tijd in Rosmalen. Snel even wat handjes geschud, ik op bord 6, zwart was mijn deel. Ik had in de ochtend nog wat theorie doorgenomen, een flexibele opstelling, waarbij wit normaal gesproken kort rokeert. Mijn tegenstander koos voor de lange. In de denktank! Ik heb gekozen voor een directe aanval over de damevleugel, waarbij mijn koning in het midden bleef. Ik kreeg een tegenaanval te verduren, waarbij ik een stuk won tegen 3 pionnen. Dit hield in dat wit open lijnen kreeg, maar om daar de witte zware stukken op te zetten zou enige tijd kosten. Tijd die ik kon gebruiken voor mijn aanval. Via de half geopende b-lijn, waarop een toren en een dame stonden, kon ik een beslissende opening te forceren. Al zijn zware stukken stonden ondertussen rond mijn koning, maar het zag er gevaarlijker uit dan het was. Na het inslaan op b2 met de dame was het mat in enkele zetten. 0-1! Na een belabberde start van de interne competitie, is dit voor mij een mooie overwinning. Een geslaagd debuut voor het derde. Tijdens de rit terug werd nog geopperd dat ik, ondanks mijn wildwest rijstijl op de weg heen, vaker zou moeten rijden. Het was immers een auto vol met punten!”
Albert Coenen (bord 4, zwart) speelde een wisselvallige partij. In de opening had hij een voordeeltje, maar hij kon dit niet vasthouden. Toen zijn tegenstander – Martie van der Sande – een aanval op de damevleugel inzette, reageerde Albert verkeerd en verloor hij een pion. Maar ach, je weet wel wat ze van Albert beweren: “hij heeft evenveel subtiliteit als een betonblok”. Hij verdedigde zich goed en zijn tegenstander kon geen doorgang in Albert’s (betonnen) verdediging vinden. Uiteindelijk maakte Martie een fout, waardoor Albert een pion terugwon en een gevaarlijke vrijpion creëerde. De stelling was echter remise als gevolg van de ongelijke lopers. Toen Martie in tijdnood echter nog een fout maakte, kon Albert toch nog winnen!
Albert Coenen
De Kentering 1 | 1717 | Eindhoven 3 | 1854 | 1½ | 6½ | |
1. | Stan Heijmans | 2004 | Eric Wijsman | 1983 | 0 | 1 |
2. | Mike Kroon | 1886 | Loet Versfeld | 1888 | 0 | 1 |
3. | Ton Wouters | 1690 | Cees Versteeg | 1821 | ½ | ½ |
4. | Martie van der Sanden | 1699 | Albert Coenen | 1782 | 0 | 1 |
5. | Wilbert van Eijk | 1580 | Ad van Rijsewijk | 1836 | 0 | 1 |
6. | Luc Seuter | 1592 | Dennis van Kuijk | 0 | 1 | |
7. | Raymond Smulders | 1611 | Nico Schellingerhout | 1812 | 0 | 1 |
8. | Hans van Eijk | 1676 | Walter Anema | 1856 | 1 | 0 |
Dit is toch geen verslag?!
Voor een echt verslag kijke men op http://www.dekentering.nl
Dan krijg je meteen gratis het weerbericht erbij.
(Het verslag werd de dag na deze reactie geplaatst, red.)