Vrijdagmorgen, koud terug uit Parijs (waar je ergens achterin de Jardin Luxembourg lekker openlucht kunt schaken tegen plaatselijke autochtonen) werd ik gebeld door Bas: of ik dezelfde avond nog kon schaken voor de Avondcompetitie. Als het maar een thuiswedstrijd is – schoot er door me heen maar nee: uit tegen…Roosendaal. Dit jaar zijn de betere scoorders uit de 3 pools van vorig jaar samengevoegd en dat betekent grotere reisafstanden en zware tegenstanders.
In een gezellig hotelzaaltje waar het onmiskenbaar rook naar Kerk en de koffie niet duur was startten we. Aan het eerste bord kreeg ik met wit na enig frivool spel van zwart een Wolga-pion aangeboden. Door deze aanvankelijk te weigeren, zoals ik tijdens het laatste HSG-weekend-toernooi met succes tegen Maxim Turov deed (d.w.z. remise) kwam ik in een versie waarin het paard op b5 kon nemen en niet de loper. Compensatie voor die pion was er toen niet meer. Na 23 zetten hadden we de volgende stelling (wat kan schaken toch eenvoudig lijken, en: dit is kat in ’t bakje, alleen nog goed opletten, ging er door me heen):
Twee kandidaatzetten overwoog ik : Pa7 en Tb4 (overigens is Db4 ook goed genoeg). Na Pa7 meende ik ten onrechte een complicatie te zien maar wit blijft gewoon een winnende pluspion voor. Eenvoudiger leek me Tb4: na Lxb5 volgt Tcb1 en de loper kan niet weg omdat wit 2x met schaak slaat op b8. Ziet U het lekje in deze gedachtengang?
Tegelijkertijd overkwam Jeroen op bord 2 eenzelfde fatale catastrofe: zijn tegenstander (met wit) had een paard op c7 geplant waardoor Jeroen steeds op een paardvork op e6 moest letten. Dit lukte voortreffelijk totdat er ook een wit paard op g5 verscheen…Met een gezonde pluspion en een goed gecentraliseerde stelling ging Jeroen wandelen om bij terugkomst toch een paard op e6 te ontwaren met vork en volle torenwist. Twee al getelde punten veranderden in nullen; mijn tegenstander had “het lekje” gelocaliseerd (zwart slaat: Lxb5 want op Tcb1 volgt heel smerig Le8!! En is het na 2x slaan op b8 geen schaak maar wel mat met De1…Ik stel voor dit type truk een “onderstebovenste-rij-combinatie” te noemen. Wat ging er door U heen, zou een sportverslaggever moeten vragen. Nou, een vlaag van afgrijzen en toen maar een slokje Spa-rood).
Gelukkig deden bord 3 en 4 wel normaal: Frits op 3 speelde de opening agressief en wist de zwarte koning op b8 vast te zetten met een opgesloten toren op a8. Toen zwart een ontsnappingskans miste werd hij genadeloos uitgeteld. Twan speelde enkele originele ideeën met zwart in een Nimzo-Indiër. Hij viel een stuk aan dat geen vluchtvelden meer had. Zijn tegenstander pakte het stuk op maar kon geen veld meer vinden om het te redden. Na deze houding enige tijd te hebben volgehouden gaf hij maar op.
Toch nog een gelijkspel; ondanks de nachtelijke omleiding via Vught was het best gezellig in de auto en kon ik van mijn vakantie gaan bijkomen.
De Pion Roosendaal-ESV, 28-09-2012-10-01
1. Rogier van Loon- Jos Sutmuller 1-0
2. Carlo Rens- Jeroen van de Put 1-0
3. Eric van Loon- Frits Schalij 0-1
4. Henk Wennekes- Twan Kastelijn 0-1
Jos Sutmuller
Pingback: De Pion A – Eindhoven A 2 – 2 | Eindhovense Schaakvereniging