Ver weg in het diepe zuiden
Aan tafel zaten ze als een lange rokade gebroederlijk naast elkaar. De drie nullen van ons team*. Tegenover hen de steunpilaren van ons brigade, Jeroen P. en Jochem, gehuld in blauwe ESV truien. Beide hadden vandaag opnieuw een zege toegevoegd aan hun nog steeds perfecte score. Ze werden geflankeerd door een drietal paladijnen die na harde strijd (Rien), stug volharden (Jeroen K.) dan wel met geluk (Hans O.) een half puntje hadden bijgedragen aan het teamresultaat.
Het totaal was dus niet genoeg. Voor het eerst dit seizoen leed het tweede een nederlaag. Onnodig? Ja. Onverdiend? Nee. Diep in het Zuid-Limburgse landschap was de scherpte er niet. Nadat we ons eerder tegen op papier zwakkere tegenstanders net voldoende hadden weten te wapenen tegen het gevaar van onderschatting, liepen we nu wel met open ogen in deze valkuil. Vijf overwinningen op rij, een gaatje naar de concurrentie en de wetenschap dat we op papier het sterkste team van de klasse zijn eisten dan toch hun tol. De Juiste Zet (wat een pretentieuze naam eigenlijk voor een club) troefde ons af en won, ondanks een gemiddeld verschil in rating van 150 punten.
Niet dat de drie nullen daar alleen verantwoordelijk voor waren, natuurlijk niet. Het begon er al mee dat we onze kopman Hans Bosscher grootmoedig uitleenden aan het eerste team dat immers langzamerhand in de problemen dreigt te komen. Ook de afwezigheid van sterkhouder Bas Friese deed geen gevoel van lichte ongerustheid ontbranden, wat wel op zijn plaats was geweest. We konden immers putten uit een reservoir van maar liefst 10 spelers voor het tweede, we hoefden niet eens een beroep te doen op het derde!
De reis naar Noorbeek verliep voor de helft van het team niet bepaald soepel. De elektrische auto van Hans H. heeft een wat beperkte actieradius. Genoeg voor de NBSB, maar de overgang naar de vierde klasse KNSB betekent soms wat grotere reisafstanden, en daar was Hans’ auto niet helemaal op toegerust. Tussendoor opladen dus, maar dat gaat met een e-auto wat minder makkelijk dan met fossiele brandstof. Hans kwam, met zijn passagiers, nog wel min of meer op tijd aan, maar moest nog wel het puzzeltje oplossen hoe terug te komen, zonder zijn accu leeg te rijden.
Met een vertraging van zo’n 10 minuten gingen we van start. Binnen anderhalf uur waren er al drie partijen beslist. Albert was als eerste klaar. Hij liet zich enigszins verrassen door een minder gebruikelijke aanpak van zijn favoriete Aljechin, reageerde niet adequaat en kon snel opgeven. Misschien wel wat erg snel, maar objectief schijnbaar gerechtvaardigd. Jeroen P. maakte korte metten met zijn tegenstander nadat deze de bevrijdende opstoot e5 niet had aangedurfd, maar wel een vergiftigde pion op d4 consumeerde. Jeroen had goed gezien dat dat ertoe leidde dat zwart in een eeuwige penning terecht zou komen. Aan bord drie speelde ik een ultrakorte partij van slechts 13 zetten, waarvan er voor mijn gevoel zeven slecht waren. En dan bedoel ik mijn zetten. Jochem snapte dat niet, maar ik legde hem uit dat er van die zeven (die sowieso alleen spreekwoordelijk bedoeld waren) maar een paar op het bord terecht gekomen waren. Ik zal maar niet uitleggen welke drama’s zich in mijn hoofd hadden afgespeeld. Hoe dan ook, over het remiseaanbod van mijn tegenstander dacht ik serieus na, omdat ik een afwikkeling overwoog die direct tot het verlies van twee pionnen had geleid. Ik bedoel maar: het heeft niet alleen aan de drie nullen gelegen dat we deze wedstrijd verloren!
Hierna bleef de stand op het scorebord lang ongewijzigd. Na een gemoedelijk gesprek met de voorzitter van DJZ waarin we het wel, en vooral het wee van het Limburgse schaakleven met elkaar doorgenomen hadden inclusief dat van mijn geliefde oude club (Maastricht verloor opnieuw waardoor Zuid-Limburg 5 de koppositie van ons heeft overgenomen) waren rond kwart na vier nog steeds de overige vijf partijen bezig. Mijn inschatting was dat de partij van Rien cruciaal zou worden. Jan zou toch wel minstens remise halen, heel misschien wel winnen. Jeroen K. stond al heel lang verloren, nadat hij knullig zijn dame had laten insluiten en er slechts een toren en twee pionnen voor had wetenterug te krijgen. Jochem speelde een dijk van een partij en stond duidelijk gewonnen. Ook Hans H. had minstens een remise, eigenlijk ook niet meer en ook niet minder. De partij van Rien was het moeilijkst in te schatten en kon alle kanten op. Dus, de partij van Rien niet meetellend kwam ik op een fictieve tussenstand van 3,5-3,5.
Maar, zoals ik ook in mijn eigen partij de plank volstrekt missloeg – het aannemen van het remiseaanbod was mijn enige goede beslissing van deze middag – liep de wedstrijd ook helemaal anders. Alleen Jochem had ik goed beoordeeld, hij won soepel, nadat hij de wanhoopsaanval van zijn tegenstander secuur spelend had opgevangen.
Jan, echter, raakte in lichte tijdnood het spoor helemaal bijster. Nou was de stelling ook retemoeilijk en hij had het middenspel goed en gedurfd gespeeld. Maar zijn tegenstander had hem veel problemen voorgeschoteld waar Jan veel tijd in had moeten steken. Uiteindelijk bezweek hij onder de druk, speelde door tot het bittere einde, maar toen mat in twee onvermijdelijk was, schikte hij zich in zijn lot. Nog treuriger was de nederlaag die Hans H. moest slikken. In een saaie, doodgeslagen stelling vergiste hij zich gruwelijk, verloor een stuk en kon meteen opgeven. Het lichtpuntje deze middag was Jeroen K. Hij had zich na het verlies van zijn dame schrapgezet. Zijn tegenstander hielp een handje door veel stukken te ruilen waardoor het eindspel D+3pi tegen T+5pi op het bord kwam, waarin het erop leek dat een vesting binnen handbereik lag. Tot veler verrassing geloofde Jeroens tegenstander het op opeens wel. Niet de juiste teamspirit, zou ik zeggen (van zijn tegenstander dus, Jeroens inzet was voorbeeldig).
3-4 achter. Dus kwam het inderdaad op Rien aan, maar niet om de wedstrijd te kunnen winnen, maar om een gelijkspel uit het vuur te slepen. Rien deed wat hij kon. In het eindspel van T+L van ongelijke kleur, had Rien, ondanks een pion achterstand, het initiatief want zijn vrijpion had de zevende rij al bereikt.Maar zijn tegenstander werd er niet warm of koud van. Het sierde onze man dat hij alles uit de kast haalde, maar het mocht niet baten, de remise en daarmee het verlies van de wedstrijd was onvermijdelijk nadat zijn tegenstander vermoedelijk nog wel wat goede mogelijkheden op meer had laten liggen.
Dan is de terugreis lang. En stonden we nog steeds voor de vraag hoe Hans H. terug moest komen. Die vraag, en of en waar we zouden eten, wat we zouden eten en nog wat ongerijmdheden werd uiteindelijk opgelost door vijf kilometer verderop in Sint Geertruid (met het accent op ‘truid’) aan te meren bij een oplaadpaal. Vijf minuten verderop was een pizzeria waar we met enige moeite nog een plekje kregen toegewezen door een chagrijnige eigenaar die onze blijkbaar Brabantse goedmoedigheid niet kon waarderen. Gezeten op keiharde stoelen werd ons verteld dat we geen keuze hadden, gezelschappen van 8 personen konden alleen maar het twee- of driegangenmenu bestellen (de volgende keer gaan we gewoon als twee groepjes van vier naar binnen!). Maar daarmee was de gifbeker dan eindelijk leeg. Het eten was heerlijk, de sfeer goed, Ajax verloor ook, en Hans kon zijn auto opladen.
Uiteindelijk zijn drie nullen, drie halfjes en twee eentjes ook maar cijfertjes.
Hans Ouwersloot
*Disclaimer: Het mag toch wel duidelijk zijn dat ik met “de drie nullen van ons team” uitsluitend de uitslagen, en niet de personen bedoel.
De Juiste Z – Eindhoven 2 Ronde 6
De Juiste Z |
Eindhoven 2 |
||||
---|---|---|---|---|---|
Godding , M.E.S. (Mick) | 1748 | Put van de, J.W.P. (Jeroen) | 2050 | z-w | 0 – 1 |
Nauts , P. (Patrick) | 1978 | Hurk van den, J.P.A.M. (Hans) | 1988 | w-z | 1 – 0 |
Da Ces , P. (Philippe) | 1937 | Ouwersloot , J. (Hans) | 1910 | z-w | ½ – ½ |
Bruin de, J. (Joost) | 1829 | Berndsen , J.F. (Jochem) | 1941 | w-z | 0 – 1 |
Daemen , J. (Jules) | 1701 | Koster , J. (Jeroen) | 1870 | z-w | ½ – ½ |
Bokern , P. (Paul) | 1712 | Toorman , J. (Jan) | 1947 | w-z | 1 – 0 |
Werts , F. (Frits) | 1648 | Böck de, R. (Rien) | 1835 | z-w | ½ – ½ |
Spee , J. (Jean) | 1658 | Coenen , A.P. (Albert) | 1803 | w-z | 1 – 0 |
Gemiddelde Rating: | 1776 | Gemiddelde Rating: | 1918 | 4½-3½ |