Verslag ronde 2

ESV 3 – Checkmate (promotieklasse NBSB zaterdagcompetitie)

In de tweede ronde speelden we tegen Checkmate Weert, een team dat we in het verleden – althans in de eerste klasse – wel vaker zijn tegengekomen.

Albert Coenen (bord 5, zwart) speelde vooruit tegen Marc Cluyts, een Vlaming, die best een aardig potje kan schaken. Albert speelde in de opening een nogal dubieuze zet, die – na een uitgebreide analyse met twee andere Checkmate-spelers, die waren komen kijken in Eindhoven – eigenlijk tot een verloren stelling had moeten leiden. De eerste zet van de weerlegging was echter een dusdanig vreemd uitziende zet, dat zowel mijn tegenstander als ik deze niet gezien hadden. Overigens waren de twee andere Checkmate-spelers die mee analyseerden niet de minsten, namelijk Marco van der Linden (2017) en Raymond Briels (1949) en die kwamen beiden met goede ideeën.

Toen de Checkmatespeler deze goede zet niet deed, kwam Albert met de schrik vrij en overleefde hij de koningsaanval die Marc tegen hem had ingezet. Omdat Albert een kleine verzwakking in zijn stelling had (i.c. een dubbelpion) kon hij geen potten meer breken en de partij eindigde in remise.

Voorafgaande aan de wedstrijd vertelde de teamleider van de tegenstander mij, dat de speler aan hun 8ste bord vanuit de Verenigde Staten met een vliegtuig vanmorgen geland was en dat het niet zeker was of hij op tijd zou zijn. Afgesproken werd, dat Dennis van Kuijk (bord 8, wit) gewoon de klok in werking zou stellen en na een uur stonden wij op 1½ – ½, omdat er niemand kwam opdagen.

Toen ik na ruim een uur eens de borden bekeek, kreeg ik een zeer naar gevoel in mijn maag. Alleen Nico stond beter (pion voor), Walter en Erik stonden ongeveer gelijk, maar Peter, Loek en Cees stonden slechter.

Nico Schellingerhout (bord 2 , wit) stond – zoals gezegd – een pion voor maar toen hij op een gegeven moment lang rokeerde bracht hij zijn koning in gevaar. Hij kon dit gevaar slechts neutraliseren door de pion terug te geven en even later werd de vrede getekend.

Loek van Rey (bord 6, wit) had een slechte dag, omdat hij – vanuit de opening – geleidelijk aan meer en meer onder druk werd gezet en – hoewel hij nog van alles probeerde, kon hij het toch niet bolwerken. Zijn tegenstander maakte het overigens heel bekwaam af.

Cees Berghout (bord 7, zwart) liet in de opening – met de zet g6 – toe, dat zijn tegenstander zijn stelling verzwakte door te slaan op f6. Cees had toen een dubbelpion op de f-lijn en een geïsoleerde pion op de d-lijn, maar daarvoor had hij wel het loperpaar. Toen hij ervoor zorgde, dat de d-pion niet door een licht stuk kon worden aangevallen, zag ik weer licht gloren aan de horizon. De aanval op de f-lijn en een sterk paard dat op f6 drukte konden met enige moeite worden tegengehouden, maar de Checkmate-speler raakte wel in tijdnood en begon daardoor onnauwkeurigheden te maken. Een penning van diens paard werd door een aftrekaanval opgelost, maar dit kostte materiaal. Aan het slot van de partij plaatste Cees een loper met schaak op c6 en dit was het einde, omdat het feitelijk mat was.

De tussenstand werd hierdoor 3 – 2.

Erik Bouwmans (bord 4, wit) zag, dat zijn tegenstander een pion offerde in de opening en gaf op een gegeven moment een kwaliteit voor een tweede pion. Hij creëerde daarmee twee aaneengesloten vrijpionnen, namelijk op de a- en b-lijn. Het was echter onduidelijk wie er nu eigenlijk beter stond, omdat de vrijpionnen door de Checkmatespeler – althans voorlopig – redelijk gemakkelijk konden worden tegengehouden. Toen Erik echter pardoes zijn b-pion weggaf, werd het pleit in zijn nadeel beslecht. Hij probeerde nog van alles en dwong zelfs zijn tegenstander om de kwaliteit terug te offeren, maar toen was het ook echt over en uit.

Peter Bouma (bord 1, zwart) speelde tegen Checkmate-teamleider Ray Briels een moeizame partij. In de opening werd hij gedwongen om een paard en loper tegen een toren te geven, maar langzaam aan ontwikkelde hij veel activiteit op de damevleugel met zijn dame en zijn toren. Ik dacht, dat hij – op een gegeven moment – zelfs beter stond, maar kennelijk was dat optisch bedrog, want – bij afwezigheid van de in de aanval zijnde dame – kwam de Checkmate speler met een niet te pareren matdreiging op g7 door de combinatie van dame en loper.

Walter Anema had vervolgens de ondankbare taak om van niets iets te maken, maar in de dichtgeschoven stelling kon hij geen potten meer breken en omdat een winstpoging een verliespoging zou zijn ging hij – in wederzijdse tijdnood – akkoord met remise door de zetten te herhalen.

Albert Coenen

 

Eindhoven 3 1792 Checkmate 1 1900
1. Peter Bouma 1815 Raymond Briels 1949 0 1
2. Nico Schellingerhout 1824 Eric Schouten 1971 ½ ½
3. Walter Anema 1850 Raimund van Alphen 1969 ½ ½
4. Erik Bouwmans 1730 Alexander Haspels 1783 0 1
5. Albert Coenen 1821 Marc Cluyts 1903 ½ ½
6. Loek van Rey 1743 Jimmy Geboers 1835 0 1
7. Cees Berghout 1846 Roel van der Laan 1890 1 0
8. Dennis van Kuijk 1705 NO 1 0 Regl.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *