Verslag ronde 7

Schaken is toch maar een spelletje.

Voor de wedstrijd tegen UVS was ik vol goede moed. Maar liefst 3 van onze teams hadden goede kansen om kampioen te worden. Ik wilde net aan mijn welkomstwoord beginnen toen mij echter opviel dat er een team ontbrak in de zaal. Snel overleg met Jeroen leerde mij dat de wedstrijd van het vierde was afgelast in verband met een sterfgeval bij hun tegenstanders uit Deurne. In één klap stroomde alle positieve energie uit me weg. De wedstrijden die even geleden nog zo belangrijk waren leken ineens irrelevant. Toch mezelf maar weer opgepept en na het minder warme welkom dan ik gehoopt had plaatsgenomen aan het bord. Onze teamleider Alessandro had een listige bordvolgorde bedacht met als strategie dat de witspelers de punten moesten binnenhalen en de zwartspelers de schade moesten beperken. Mijn witpartij ging echter als een nachtkaars uit. Tegenstander Hans Klip was beter op de hoogte van de finesses van het Hollands en kreeg al snel gemakkelijk spel. Toen ik nog slechts een kwartiertje op de klok had bood hij remise aan. Ik overwoog nog een gevaarlijk ogend winstplan, maar hoewel ik het niet echt kon weerleggen voelde het niet goed. Uiteindelijk accepteerde ik toch maar het aanbod. In de analyse bleek dit terecht want mijn riskante winstplan leek eerder tot voordeel voor zwart te leiden. Ook Luuk slaagde er niet in zijn tegenstander onder druk te zetten. De dames werden al snel geruild waarna weliswaar de zwarte koning in het midden bleef, maar dit werd gecompenseerd door potentieel zwakke zwarte velden bij de witten. Ook hier leverde een goed getimed remiseaanbod van de zwartspeler het gewenste resultaat op. Luuk durfde het niet aan hoewel hij toch wel een tikje beter leek te staan in de slotstand. Had daarmee Alessandro’s plan gefaald? Zeker niet, aan bord 1 bood Frans keurig partij tegen ons oud-lid David Miedema. Frans kwam weliswaar tegen zijn zin in een Ben Oni structuur terecht, maar verdedigde zich bekwaam. David brak (te?) snel door met e4-e5 waarna wit weliswaar een vrije d-pion en koningsaanval kreeg, maar dit bleek eenvoudig op te vangen waarna zwarts meerderheid op de damevleugel meer gewicht in de schaal bracht. Bovendien stond wits loper buitenspel op h4. Frans was echter iets te voorzichtig en liet het remise lopen waar er toch zeker kansen waren op meer. Wilder ging het er bij Erika aan toe. In een stelling met tegengestelde rochades leek haar aanval op de damvleugel sneller te gaan. Ze vergat echter even de deur te sluiten op de koningsvleugel waarna Anton van Rijn met een paar slimme zetten het initiatief overnam. De witte torens kwamen binnenvallen over de h-lijn en met een kwaliteitsoffer werden de laatste restjes van zwarts koningsvleugel opgeblazen. Een winnende aanval was het gevolg. Ook Jos ging ten onder (Paul Span – Jos Sutmuller). In een spannende Franse stelling lukte het hem weliswaar om dames te ruilen en ook nog zijn g-pion tegen de witte d-pion. Qua structuur zat het dus wel goed. Maar ondanks dat de dames van het bord waren verdwenen bleef wit een lastig initiatief houden. Nadat Jos een pionnetje meesnoepte kwamen alle lijnen en diagonalen open. Zijn koning kwam onder vuur en hij moest twee pionnen prijsgeven. Het resteerde toreneindspel bleek kansloos. Zo kwamen we 2 punten achter maar nog was de situatie niet hopeloos. Van Ankit’s partij heb ik niet veel meegekregen, maar hij stond inmiddels een pion voor en zwarts pionnenstelling was versnipperd. Ankit bleef nauwkeurig spelen en wisselde zijn pluspion in tegen twee van de zwakke broeders van de tegenpartij. Daarmee stond hij twee pionnen voor en daarna was de winst een kwestie van tijd. Julien had met zwart al snel comfortabel spel. Weliswaar had hij een slechte loper maar daar stond tegenover dat wits geïsoleerde e-pion zwak was. Slim wisselde Julien dit voordeel in tegen de open c-lijn. Zijn toren kwam binnen op de tweede rij en kon daar pionnetjes gaan snoepen. Wit liet zich echter ook niet onbetuigd en kwam over de f-lijn binnen om de e-pion op te halen. Daarmee werd wits eerst zo zwakke e-pion plots een gevaarlijke vrij pion. Er ontstond een fascinerend toreneindspel waarin de indruk bestond dat Julien de betere kansen moest hebben. Langdurige analyse kon dit echter niet uitwijzen. Steeds moesten beide spelers langs afgronden manoeuvreren waarbij eerst de één dan weer de andere voor remise leek te moeten vechten. De climax volgde op de veertigste zet waar de witspeler zetherhaling uit de weg ging. Wit had inmiddels een vrije e- en h-pion, Julien kon echter bogen op 2 verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Met zijn laatste zet gaf wit ook nog eens zijn g-pion op zodat daar nog een vrijpion zou ontstaan. Er kan er echter maar één gelijk lopen en het leek dat in dat geval wits h-pion het pleit zou beslechten. Julien durfde het niet aan en ging passief terug met zijn toren, maar dat bleek kansloos. Achteraf kwamen we er na lang zoeken achter dat hij zijn toren voor de witte vrijpionnen kon geven en vervolgens opstomen met zijn eigen vrijpionnen. Dankzij de vrije g-pion als afleider kan dan de witte koning niet op tijd ingrijpen met wat ons leek minimaal remise als resultaat. De engine op mijn telefoon bevestigde het inderdaad als een remisestelling. Wat een geweldig gevecht, wat helaas voor ons verkeerd afliep. Alessandro tenslotte kreeg een ingewikkelde stelling op het bord waarbij lang niet duidelijk was of het zwarte centrum nou sterk of zwak was. Het lijkt er op dat het een dynamisch evenwicht was. Alessandro ruilde dames om daarmee de druk te verminderen en wist een pionnetje op de damevleugel mee te pakken. Met 2 torens en een paard bleef het zwarte initiatief gevaarlijk. Zo gevaarlijk dat Alessandro geen reële winstpoging kon ondernemen. Een 5 -3 nederlaag derhalve en de kansen op het kampioenschap zijn verkeken. Maar we hebben in ieder geval een spannende wedstrijd gespeeld. En dan denk ik aan de wedstrijd van het vierde die niet doorging. Want uiteindelijk is schaken toch maar een spelletje….

Bas van de Plassche

 

Eindhoven 2220 UVS 2240 3 5
1. IM Frans Kuijpers 2215 IM David Miedema 2324 ½ ½
2. FM Bas van de Plassche 2391 IM Hans Klip 2346 ½ ½
3. Julien Sohier 2227 Jaap Houben 2298 0 1
4. FM Luuk van Kooten 2347 FM Joost Retera 2265 ½ ½
5. Jos Sutmuller 2185 FM Paul Span 2248 0 1
6. Ankit Majhi 2141 Pim Haselager 2160 1 0
7. WGM Erika Sziva 2214 Anton van Rijn 2167 0 1
8. Alessandro di Bucchianico 2044 Luuk Peters 2112 ½ ½

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *