Verslag ronde 3

Gezellig? Nou, nee

De Hofnar in Valkenswaard is een mooi gebouw. Het herbergt een theater, een bibliotheek, café en een aantal zalen die verhuurd kunnen worden op de eerste verdieping. Daar is ook een bar. Het theater vereist immers ruime mogelijkheden om in een pauze snel een consumptie te halen.

Een van de huurders van een zaal is de schaakvereniging EVS. Op deze donkere donderdag in februari, waarop alleen de harten van enkele verlicht worden door het gekunstelde fenomeen van Sint Valentijn, is EVS helaas ook de enige gebruiker van het gebouw. Net zoals ik afgelopen zomer een reanimatiecursus in dit gebouw volgde en ook toen, afgezien van cursusgenoten, geen levende ziel tegenkwam: zelfs het object van de cursus was een levenloze pop op wie wij de levensreddende handelingen mochten oefenen.

Nu gedijen schakers bij rust, dus heel erg is die doodse stilte in het gebouw niet. En als schakers zich eenmaal in hun partij verliezen, merken ze niet eens dat de omgeving uitgestorven is. Maar daarvóór en daarná ligt dat anders. En zelfs tijdens de partij, doen de consequenties zich voelen.

Want de minimale bezetting van het gebouw heeft de Valkenswaardse gemeente, of althans toch de uitbater van het gebouw, doen besluiten het restaurant en de bar niet te openen. Niet voor uitsluitend de schaakclub. Een koffieautomaat (1,50€ voor een kartonnen bekertje) is alles wat enigszins kan voorzien in de primaire levensbehoefte van de schaker.

Zie hier de enigszins troosteloze setting waarin een bekerviertal van onze vereniging de strijd aanging met een viertal Valkenswaarders. Ik heb het even moeten nakijken, want er waren al meerdere verslagen van bekerwedstrijden op de site verschenen. Onze wedstrijd was er één in het kader van de NBSB bekercompetitie A, om precies te zijn, de kwartfinale. Het al eerder gepubliceerde verslag van Ron was een wedstrijd in NBSB beker B. Terwijl het KNSB bekerteam, na twee keer twee-twee gespeeld te hebben ook nog in de race is in de KNSB beker.

Het NBSB-beker A team bestaat uit spelers van het tweede. En net als nog geen week eerder (de wedstrijd tegen DJZ in Noorbeek) had het team moeite op tijd de speellocatie te bereiken. Lees: ze waren een kwartier te laat. Maar Valkenswaarders doen niet moeilijk, zoals teamcaptain a.i. Jan al had voorspeld.

Nou, schaken dan maar. Een tijdlang ging het gelijk op. Op alle borden was de strijd tamelijk onoverzichtelijk en soms ronduit onconventioneel. Na zo’n twee uur kreeg ik als eerste een remiseaanbod. Mijn teamleider gebood me te wachten – wat best lastig is – en toen er na tien minuten geen duidelijkheid op de andere borden ontstond besloot ik tot een niet erg beste zet. Mijn tegenstander antwoordde logisch en bood opnieuw remise aan. Toen ging het snel. Jan kreeg ook een remiseaanbod dat hij aannam. Beide spelers beweerden om het hardst dat het allemaal zo moeilijk en onduidelijk was dat ze maar voor remise kozen. Inmiddels was wel duidelijk dat Rien heel goed was komen te staan. Die zou wel winnen was mijn terechte inschatting. Mijn remise zou dan de teamwinst veilig stellen, ongeacht het resultaat van Albert op bord vier. Remise dus.

In de bar, onder het genot van een glaasje kraanwater keken we nog even naar de stelling en wat ik al enigszins begon te vermoeden tijdens de partij bleek terecht: Mijn tegenstander stond behoorlijk wat beter dan op het eerste gezicht leek. Remise leek nog wel binnen handbereik, maar de kansen waren voor hem.

Rien won dus. Ik had het idee dat hij in de opening nog wat aan het zoeken was naar de juiste aanpak, maar in het middenspel speelde hij krachtig en goed. Hij kreeg nota bene twee torens op de zevende rij die de koning gevangen hielden en met een paard in het centrum bleek mat zelfs onafwendbaar. Puike prestatie.

Albert speelde een wat aparte opening, wat zijn tegenstander Morris Schobben – opgeleid bij onze vereniging – een stevig gedekte vrijpion op d5 opleverde die Albert met zijn Dame moest blokkeren. Dat klinkt niet lekker. Of het ook echt erg was weet ik niet, ik heb die partij niet goed kunnen volgen. In ieder geval verloor Albert.

Van de partij van Jan kon ik niet veel maken. Een nogal gesloten positie, een initiatief van zwart op de damevleugel, een wat sterkere positie van wit in het centrum. Veel te moeilijk voor mij. En blijkbaar ook voor de matadoren aan het bord.

Toen ik thuiskwam, was mijn vrouw nog op. We nestelden ons op de bank, zij een glaasje wijn, ik (eindelijk) een biertje. Een schaaltje nootjes, wat chippies, Jinek op tv. We hadden het dan wel niet over schaken, maar gezellig was het wel. Toch nog.

Hans Ouwersloot

EVS

Eindhoven

Zon, P.A.C. (Paul) 1924 Toorman, J. (Jan) 1947 z-w ½ – ½
Rietra, P.T.J.M. (Peter) 1908 Ouwersloot, J. (Hans) 1910 w-z ½ – ½
Osch, A. (Arno) 1917 Böck, R. (Rien) 1835 z-w 0 – 1
Schobben, M. (Morris) 1654 Coenen, A.P. (Albert) 1803 w-z 1 – 0
Gemiddelde Rating: 1851 Gemiddelde Rating: 1874 2-2

Noot van de redactie:
Bij een gelijkspel tellen wij het vierde bord niet mee en kijken dan nog eens: 1-2 Eindhoven door naar de volgende ronde !