Verslag ronde 3

Baat bij verraad

We speelden tegen mijn oude vereniging. Tegen Jacob, Jasper, Maarten, Maarten-Jan, Philippe, Peter Ashraf en Bas. De meesten van hen beschouw ik als mijn vrienden.

Al vijftien jaar delen we schaaklief- en leed; en ook buiten het schaken. We zíjn de club Maastricht, we hebben alle clubkampioenschappen met elkaar gestreden. We hebben het Limburg Open opgezet en doen uitgroeien tot een van de toonaangevende weekendtoernooien van Nederland. We hebben toernooien gespeeld: schaakvakanties naar Barcelona, Andorra, Malta, Split. Hoogovens. Veel kleinere toernooien in het Limburgse. We schaakten in het ziekenhuis toen ik daar behandeld werd. We zijn twee keer kampioen van de promotieklasse Limburg geworden, en twee keer net zo hard weer gedegradeerd na dramatische seizoenen. Maar ook dan bleven we zij-aan-zij strijden.

Nu zat ik tegenover hen.

Een week voor de wedstrijd besloot ik tot het verraad. Ik deelde mijn kennis van de Maastrichtse spelers met mijn nieuwe teamgenoten. Het voelde vreemd. Ik had het natuurlijk ook andersom kunnen doen. Maar het is en blijft sport. Zoals ik het ook altijd belachelijk vind als een voetballer niet wil juichen als hij tegen zijn oude club scoort. In liefde en oorlog is alles toegestaan. In sport slechts een fractie minder.

Of zoiets echt baat weet ik niet. Maar we wonnen wel. Overtuigend met 5-3 tegen een op papier gelijkwaardige tegenstander, het verschil in gemiddelde rating was slechts 3 schamele puntjes. En geen enkele remise.

Vijf winstpartijen dus. Hans B. versloeg op bord 1 de meest gevreesde tegenstander. Jacob is niet alleen een sterke speler, maar vooral ook een onberekenbare. Altijd creatief, offerend waar je het niet verwacht, vreemde, lastige openingen. Nu liet hij zich van zijn rustigste kant zien, maar dat ging hem niet goed af. Hans speelde degelijk en verwierf ruimteoverwicht op de damevleugel, terwijl Jacob geen goede aanknopingspunten op de koningsvleugel vond. Hans veroverde materiaal (of consolideerde het geofferde materiaal) en tikte het punt soepel binnen.

Jeroen van de P., bord 2, pakte de Siciliaan van Jasper strategisch aan. Met zijn loperpaar kon hij tegelijk aanvallen over rechts en verdedigen op links. Jasper maakte, zoals vaker, een foutje wat Jeroen een stuk opleverde. Winst was daarna relatief gemakkelijk.

Op bord 5 nam Jochem plaats tegenover Philippe. Philippe zoekt altijd in potentie gevaarlijk zijvarianten in bekende openingen op. Maar daar wist Jochem wel raad mee. Het resultaat van Jochems sterke openingsspel was een ernstige verzwakking van wits koningsstelling. Mooi was dat hij na de nodige verwikkelingen inderdaad de koning aan kon gaan vallen en zijn goede partij met mat kon bekronen.

Jan schoof voor de eerste keer dit seizoen aan en won op bord 6 een knappe partij van Peter. Hij accepteerde in de opening een ernstige verminking van zijn damevleugel, maar kreeg daar het loperpaar voor terug. Maar vooral had Peter problemen zijn ontwikkeling te voltooien. Jan wist constant druk op de zwarte stelling te houden en wist uiteindelijk in een toreneindspel met twee pluspionnen terecht te komen. En hoewel dat de vermaledijde geïsoleerde dubbelpion op de c-lijn was, wist hij het eindspel moeiteloos naar winst te voeren.

Bord 8 was voor Rien. Zijn tegenstander Bas was een relatief makkelijk prooi voor onze man. Rien wist de Draak van Bas volledig te ontregelen. Hij kwam een stuk voor en toen was het afgelopen. Veel meer kan ik niet vertellen over deze partij, maar het voelde als een soepele overwinning.

Dat waren de vijf helden van de middag. We verloren er dus ook drie. Onze Bas trof op het derde bord Maarten. Bas speelde zijn variant van het Frans waarmee hij zelden verliest, maar Maarten is het type speler dat met veel geduld het voordeeltje dat wit heeft uit weet te melken. Toen Bas’ stelling door de druk van Maarten en de klok volledig ontregeld was kon die het met de fraaie slotzet (Ld5!) uitmaken.

Jeroen K. kwam er tegen Ashraf op bord 7 niet echt aan te pas. Jeroen zocht wat te fanatiek naar actief spel, maar verwaarloosde de ontwikkeling van zijn damevleugel. Het leidde tot kwaliteitsverlies wat Ashraf omzette in een gewonnen toreneindspel dat hij gedecideerd tot winst voerde.

En ik zelf? Op bord 4 verloor ik van Maarten-Jan. In een typische Maarten-Jan partij, maar dan snappen ze alleen in Maastricht wat ik bedoel. Maarten-Jan speelt altijd heel degelijk, gezonde zetten in een gezonde stelling. Mijn pogingen aanknopingspunten te vinden zijn dan vaak te wild en ongecontroleerd en dan verlies ik. Zo ging het ook nu, net als talloze malen eerder.

Het mocht niet deren. Ik ontliep zo het dilemma van de voetballer of ik na winst wel of niet blij moest zijn. En ik kon oprecht blij zijn met de winst van mijn team, en mocht een beetje treuren over het verlies van mijn vereniging.

Hans Ouwersloot

PS: Over de schaaktechnische aspecten van dit verslag maak ik me geen illusies. Ik heb slechts mijn beleving van de partijen willen delen. Alleen voor de uitslagen sta ik volledig in.

 

Ronde: Ronde 3

Eindhoven 2

Maastricht

Bosscher , J.K. (Hans) 2015 Perrenet , J.C. (Jacob) 2062 z-w 1 – 0
Put van de, J.W.P. (Jeroen) 2035 Zilverberg , J. (Jasper) 2032 w-z 1 – 0
Friesen , B. (Bas) 1965 Laatum van, M.C. (Maarten) 2046 z-w 0 – 1
Ouwersloot , J. (Hans) 1905 Oosterman , M.J. (Maarten-Jan) 1920 w-z 0 – 1
Berndsen , J.F. (Jochem) 1919 Ramaekers , P.L.P. (Philippe) 1897 z-w 1 – 0
Toorman , J. (Jan) 1922 Schotman , P.C. (Peter) 1908 w-z 1 – 0
Koster , J. (Jeroen) 1888 Ibrahim , A.A. (Ashraf) 1871 z-w 0 – 1
Böck de, R. (Rien) 1886 Pasterkamp , B. (Bas) 1773 w-z 1 – 0
Gemiddelde Rating: 1942 Gemiddelde Rating: 1939 5-3