Verslag ronde 5

Dubbelschaak ’97 2 – ESV 3

Na een regenachtige week scheen de zon over het Brabantse land. Licht na een periode van duisternis, een periode zonder schaakgevechten. De situatie deed zelfs denken aan de lente, aan de koeien die na lange tijd weer naar buiten mogen. Want dat typeerde het enthousiasme van de mannen van ESV 3 in aanloop naar deze wedstrijd. Toen bekend werd dat de wedstrijd doorgang mocht vinden, was ons team binnen een halve dag compleet. Iedereen stond te popelen om de mentale degens te kruisen met de schakers van een concurrerende vereniging. Op zaterdag 5 februari zou het achttal van Dubbelschaak ’97 2 uit Boxtel de tegenstander zijn. Dat was tenminste de bedoeling. Zaterdagavond, een week voor de wedstrijd, werd ik benaderd door de tegenstander met het verzoek om een partij op maandagavond vooruit te spelen. Arda was bereid om vooruit te spelen, dus begon de wedstrijdspanning al een week eerder.

Op het derde bord speelde hij met de witte stukken tegen Michel van den Elzen. De spelers waren aan elkaar gewaagd en er ontstond een spannende strijd met tegenovergestelde rokades. Zwart had een pionnetje buitgemaakt, maar stond vervolgens wat passief. De witte stukken daarentegen werkten goed samen. Toen de tijd wat begon te dringen, dacht Arda de pion terug te winnen en daarmee een mooie vrijpion op d5 te krijgen. Helaas bleek dit pionnetje giftig te zijn en kon zwart met tempo zijn laatste stukken in het spel brengen. Even later moest Arda helaas een kwaliteit geven om mat te voorkomen. Hij vocht nog voor wat hij waard was, maar helaas tevergeefs. De 1-0 achterstand was een feit.

De taak was duidelijk: om onze ongeslagen reeks voor te zetten moest deze achterstand omgebogen worden in winst. We werden vriendelijk ontvangen in een schilderachtig zaaltje van het Rembrandt café in Boxtel. Door de zon en de mooie locatie zat de sfeer er goed in. Vol goede moed werden de klokken aangezet en de eerste zetten uitgevoerd. Totaal onverwachts werden we zo’n veertig minuten later opgeschrikt door een donderslag. Een figuurlijke wel te verstaan. In Loeks partij was er iets behoorlijk fout gegaan en hij moest opgeven. Dat bracht de achterstand op 2-0, maar met nog zes borden te gaan was er nog genoeg mogelijk om dit weg te poetsen. De stellingen op de onderste borden boden al snel terechte hoop op de eerste puntjes voor ons. Suyash wist een stuk tegen een pion te winnen en zette dit materiaalvoordeel gedegen om in een overwinning. Ook Stijn leek goed te staan. Hij speelde een partij met tegenovergestelde rokades en wist al snel een lijn naar de vijandige koning te openen. Helaas had hij een moment last van schaakblindheid en maakte in een gewonnen stelling een rekenfout. Dit kostte hem direct de partij. Nu stond het in plaats van 2-2 opeens 3-1. De foutmarge was hiermee wel heel klein geworden: uit de overige vier partijen moest minstens 3,5 punt gescoord worden.

Op het vijfde bord speelde Jos tegen Geert Tiellemans met de witte stukken. Toen hij een remiseaanbod kreeg, liet hij zien dat hij uit het goede hout gesneden was. Hij sloeg dit aanbod af en enkele zetten later zette hij zijn tegenstander mat:

Met dit punt was de moeilijke taak nog niet onmogelijk geworden. Op het vierde bord speelde onze topscorer Dennis. In de vorige wedstrijden had hij steeds de maximale score gehaald. Ook bij Dennis verschenen er tegenovergestelde rokades op het bord. Aan vechtlust dus geen gebrek. Dennis vatte zijn partij als volgt samen:

“Ik speelde met zwart een rustige opening, echter mijn tegenstander nam een agressieve opstelling. Ik had het idee dat ik de zaak goed onder controle had, zeker toen ik zijn sterke witte loper kon ruilen tegen mijn paard. Waar hij dus aanviel op de koningsvleugel begon ik op de damevleugel te pressen. Ik dacht een pion te kunnen winnen, echter zag een best simpele combinatie over het hoofd. Dit kostte een loper. Ik heb nog een poging gedaan om me eruit te schwindelen, maar mijn tegenstander hield zijn stelling netjes bij elkaar. Later in de analyse bleek dat ik meer gevaar had moeten stichten met een opstoot van de a-pion. Maar goed, achteraf is mooi wonen. Jammer, mijn eerste puntverlies is een feit.”

Met dit resultaat was de moeilijke taak definitief onmogelijk geworden en liepen we als team tegen onze eerste verliespunten op. Het was de taak aan Jan en mij om de uitslag nog enigszins dragelijk te houden. Op het eerste bord speelde Jan met wit tegen Hans Heijstek. Hij voorzag zijn partij van het volgende commentaar:

Mijn partij was als laatste afgelopen. Op het zesde bord speelde ik een teamleider onderonsje tegen Martin van Driel. Nadat we de hoop op een mooie partij hadden uitgesproken, begonnen we enthousiast te schaken en ontspon zich een leuke partij op het bord. Ik was te gefocust op het afruilen van een goed stuk van de tegenstander, waardoor mijn koning lang in het centrum bleef staan. Vervolgens had ik een breekzet van de tegenstander onderschat en moest veel tijd investeren om de opeens ontstane problemen te pareren. Na ongeveer twintig zetten had ik nog een schamele twaalf minuten op de klok. Wit offerde een kwaliteit voor een sterke aanval. De aanval sloeg niet door en ik leek me er met seconden op de klok onderuit te kunnen schaken. Helaas overzag ik in mijn berekeningen een tussenschaakje, waardoor de dames geruild moesten worden en ik de kwaliteit weer in moest leveren. Toen de rook na veertig zetten wat was opgetrokken, hadden we een eindspel bereikt met beiden twee lopers en een toren en wit twee pionnen meer. Een lopereindspel met een verkeerde loper leek mij de meeste remisekansen te bieden. Ik wist de torens te ruilen, een pion te winnen en een setje lopers te ruilen. Het enige wat nog moest gebeuren was het onder gunstige omstandigheden offeren van mijn loper voor zijn vrijpionnen. Helaas overzag ik een gedwongen loperruil wat een eenvoudig gewonnen eindspel opleverde voor wit.

Na een middag schaken was de conclusie duidelijk: de titelaspiraties kunnen de koelkast in. Door deze ruime verliespartij staat PION/Mook combinatie 2 alleen aan kop met twee matchpunten meer dan wij. Zij wisten met 7½ – ½ te winnen van SMB 2 en hebben zodoende ook 5½ bordpunt meer. Gelukkig spelen we in de uitgestelde vierde ronde nog een onderling duel, dus voor de positivisten onder ons is er nog enige hoop op een goed resultaat.

Roeland Wildemans