ESV 3 – HSC 2

Exact een maand geleden verspeelden we, enigszins onfortuinlijk, de laatste realistische kans op het kampioenschap. Afgelopen zaterdag stond de strijd om de tweede plaats op het programma. Concreet betekende dit de wedstrijd tegen H.S.C. 2 uit Helmond, die met een wedstrijdpunt meer dan ons tweede staat. Bij een winst zouden wij over H.S.C. heen gaan naar de tweede plaats. Qua speelsterkte is Helmond een gelijkwaardige tegenstander, alhoewel hun eerste bordspeler ruim honderd ratingpunten meer heeft dan onze man op het eerste bord.

De aanloop naar de wedstrijd verliep soepel. Het team was snel compleet en we hadden zelfs de beschikking over een potentiële vervanger in de persoon van Dennis. Het enige smetje op de aanloop van de wedstrijd werd gevormd door een klein ongelukje bij de teamleider tijdens het zaalvoetballen. In tegenstelling tot bij het schaken is het dragen van een bril tijdens het voetballen geen goed idee. Een beschadiging aan het verlengstuk van mijn zichtorgaan deed mij besluiten om daglenzen te proberen voor tijdens het sporten. Nu ben ik van mening dat schaken ook een sport is en consequent droeg ik voor het eerst ook lenzen tijdens het schaken. Hoe me dat verging leest u verder in dit verslag.

Op het zevende bord ontbrandde de strijd al in een vroeg stadium. Stijn snoepte met de zwarte stukken een pion op b2 met zijn loper. Het leek even of zijn tegenstander met een trucje materiaal kon winnen. Hij kon namelijk met zijn dame beide zwarte torens op h8 en b2 aanvallen, maar zwart zou dit nog net kunnen verdedigen met Df6. De partij verliep echter anders en zwart leek goede vooruitzichten te hebben op een mooi resultaat. Helaas bleef de zwarte koning lang in het centrum staan. Hierdoor kon wit met een kwaliteitsoffer een niet te stoppen vrijpion creëren. Dit was genoeg voor een winst van wit en Stijn moest zijn tegenstander de hand reiken.

Snel daarna eindige de partij op het achtste bord. Pedro kwam met wit sterk uit de opening en had een mooi ruimtevoordeeltje op de damevleugel. Zijn tegenstander wist een verzwakking op de koningsvleugel af te dwingen en kreeg wat initiatief op de donkere velden. Na het ruilen van wat stukken kreeg Pedro een zwakke achterwaartse pion en een remiseaanbod. Hij zag geen kansen meer en zou potentieel een zware dobber krijgen in het verdedigen van de zwakte op e3. Met die overweging nam hij het remiseaanbod aan.

De volgende partij die eindigde was die van Jos op het vierde bord. Hier zegt hier zelf het volgende over:

“Ik wil er niet veel woorden aan vuil maken. Ik werd verrast door zwarts vierde zet. En na 5. .. Pc6 had ik op c5 kunnen nemen, maar ik koos voor een snellere ontwikkeling. Ik had me meer voorgesteld van spel op de open c-lijn. Zwarts dreiging tegen mijn pion d4 hield me echter te veel bezig. Toen ik deze pion veilig had gesteld was alle jus uit de stelling. Zelfs Stockfish beoordeelt de slotstelling als 0.00.”

Loek speelde op bord drie met de zwarte stukken. Hij koos voor een opening waarin hij een geïsoleerde d-pion kreeg. De vraag die dan voorligt: is dit nu een zwakte of een sterkte? Vaak geeft zo’n geïsoleerde pion ruimte voor actieve stukken, maar als die activiteit niet goed uit de verf komt dan kan deze pion zomaar een zwakte worden. Loek liet zien dat hij goed wist hoe hij deze positie moest bespelen. Hij snoepte een pion en wist vervolgens af te ruilen naar een goed eindspel met de lichte stukken. Daarin wist hij nog een pion te winnen en daarmee de partij. Met de helft van de partijen gespeeld was de stand weer in evenwicht: 2-2.

Deze tussenstand was een goede weerspiegeling van de onderlinge krachtverhoudingen tussen beide partij. Het is dus de vraag of een van beide partijen het evenwicht op de overige borden zou kunnen verbreken. Suyash was als eerste klaar in de tweede helft. Hij kreeg een opening waar hij duidelijk niet heel bekend mee was en wat hem veel tijd kostte. Hij had een ruimtevoordeel op de damevleugel, maar zwart wist sterke controle over het centrum te krijgen. Dit laatste leek een sterkere troef te zijn. Met deze controle in het centrum wist zwart een aanval op de koningsvleugel op te bouwen. Het leek een kwestie van tijd voordat deze aanval verzilverd zou kunnen worden. Maar tegen alle verwachtingen in wist Suyash zijn stelling bij elkaar te houden en kon zwart geen beslissende doorbraak vinden. Een remise was het resultaat.

Dan is het nu tijd voor het antwoord op de vraag: ga je met lenzen beter schaken? In de opening leek het er wel op. Ik kreeg twee tempi in de opening en wist het openingsvoordeel van wit eenvoudig te neutraliseren. Daarna veranderde de partij met een enkele zet. Wit ruilde een paard op c6 dat ik met mijn dame moest terugnemen. Na Lf3 met de dreiging e5 realiseerde ik me opeens dat ik gedwongen was om de pionstructuur in mijn nadeel te veranderen met e5. Dit resulteerde in een groot gat op d5. Met een goed getimed g4 en h4 wist wit een aanval te starten tegen mijn koning. Wits plan was eenvoudig: openen van de h-lijn en deze bezetten met zijn zware stukken. Ik was te gefocust op het veld d5 waardoor ik mijn paard, dat ondertussen op h7 terecht was gekomen, niet wilde ruilen tegen wits loper. Dit bleek een fatale fout, want door de witte druk via de h-lijn gecombineerd met de controle van de witte velden wist ik niet meer onder de druk uit te komen. Na wat gemanoeuvreer wist wit mijn verdediging van het paard op h7 te slechten en uiteindelijk te winnen. Een voorlopige conclusie lijkt dat het schaken met contactlenzen niet een directe verbetering teweegbrengt. Saillant detail: maandag wist ik met bril een stuk te winnen op de witte velden.

Met nog twee partijen te gaan keken we tegen een kleine achterstand aan. Alleen de bovenste twee borden waren nog bezig en juist op die borden had H.S.C. qua rating een redelijk overwicht. Op het eerste bord was een spannende strijd ontsponnen die Jan als volgt omschrijft:

“Mijn tegenstander had 134 ELO-punten meer dan ik en ging er meteen keihard tegenaan met een gambiet waarvan ik alleen wist dat Ron van Hoogstraaten het een keer heeft durven spelen: 1.e4 c5  2.b4 cxb4. Toen de eerste rookwolken waren opgetrokken had ik een vrije pluspion op a5, maar stond mijn koning op d7, veilig omringd door nog bijna alle stukken. Maar op mijn koningsvleugel stonden de pionnen op f7, g7 en h7 helemaal alleen. Toen mijn aanval stokte had ik liever mijn koning als verdediger daarachter gehad. Onderweg van d7 naar (in de eindstand) h7 moest mijn koning te voet door een mijnenveld. Naspelend op de computer werd die niet moe om bij bijna elke zet van beide partijen verbetersuggesties te geven. Geen wonder dat na dertig zetten de tijd van beide spelers op was. En dat in een stelling boordevol mogelijkheden. Zie diagram: Toen de computer er woedend mee was gestopt omdat geen enkele goede raad was opgevolgd en de balans kon worden opgemaakt stond er een eindspel op het bord waarin mijn pluspion in een minuspion was veranderd, maar mijn D+T zijn D+T in bedwang wisten te houden. Zelden een remise gespeeld waarover beide spelers zo tevreden mochten zijn!”

Tegelijkertijd met de spannende partij van Jan was het op het tweede bord ook nog niet gespeeld. Ivan had weliswaar een betere stelling met een klein materiaalvoordeel, maar had nog weinig tijd op de klok. Door sterk spel had Ivan twee pionnen gewonnen en even later nog een kwaliteit. Deze kwaliteit gaf hij even later terug met het idee dat de twee pluspionnen genoeg waren voor de winst. Zwart kreeg echter wat initiatief tegen wits koning en wist zelfs een pion terug te winnen. Even later ruilde zwart de dames af, wat ons vanaf de zijlijn een wat dubieuze beslissing leek. De computer stond hier echter volkomen achter en gaf zelfs aan dat het resulterende toreneindspel remise was. Zwart koos echter het verkeerde pad en de witte koning kon geactiveerd worden. Met een mooi trucje wist Ivan het punt binnen te halen en daarmee een gelijkspel voor het team uit het vuur te slepen.

Met dit gelijkspel nemen we helaas niet de tweede plaats van H.S.C. over. Ondertussen heeft Maastricht haar slechte seizoenstart goed gemaakt en deelt nu de derde plaats met ons. Met nog een wedstrijd tegen Kempen Combinatie te gaan, zullen we dus alle zeilen moeten bijzetten om in de top drie te eindigen.

Roeland Wildemans