Eindhoven 4 – HSC 3
De laatste wedstrijd van deze competitie speelden we tegen HSC 3 dat 2 punten minder had dan wij en ook nog eens 5 bordpunten meer. Dat zou dus wel een duidelijke overwinning gaan worden. 🙂
Het ging echter niet zoals verwacht. Loek op bord 1 speelde tegen R. Robinson. Na de opening(1.c4-Pf6, 2.g3-e5, 3.Lg2-Pc6, 4.e3-d5, 5.ed:-Pd5:) werden al snel 3 lichte stukken geruild en een paar zetten later ook de Dame. Er resteerde een eindspel met 2 torens plus een loper, waarbij Loek een geïsoleerde pion op d5 had. Later werd ook deze pion geruild en tevens de loper en een toren. Er bleef een toreneindspel over en vijf witte en zwarte pionnen op dezelfde lijnen. Remise op voorstel van Loek. Zo was onze eerstebordspeler ook als eerste klaar en was de stand nog in evenwicht.
Ik kwam Alexander op de gang tegen en op mijn vraag hoe het ging kwam een ferm “goed” naar voren. Paul zag al snel kans een pion te veroveren en daarna Dames te ruilen. Het zag er op dat moment dus nogal goed uit.
Ewout speelde met zwart een rustige Italiaanse opening. Wit wilde met Pf3-d2 f4 mogelijk maken, wat ook gebeurde. Daardoor was Pd4 mogelijk met een betere positie. Helaas ruilde Ewout in de verkeerde volgorde paard en loper af, waardoor het voordeel bijna verdween. Daarna ontstond een gecompliceerde stelling, waarin Ewout helaas miste dat hij weliswaar eerst een pion verloor maar door een penning van de toren deze kon opsluiten. Ook wit koos in het vervolg niet de beste voortzetting en Ewout kreeg een vrijpion op de e-lijn met de dame op e5 centraal en goede ondersteuning voor deze vrijpion. Beide partijen hadden nog zo’n 8 minuten voor zeker 10 zetten en beiden kozen niet de beste voortzetting, maar Ewout stond nog steeds prima. Helaas maakte hij een fout waardoor in 2 zetten mat volgde.
Karel op bord 4 met wit kwam in een vrij complexe stelling terecht en dacht dat zwart had kunnen doorslaan. Zijn tegenstander schatte het anders in en trok zijn torens terug. Voor de zekerheid ruilde Karel de torens af, hij de dames. Er ontstond een stelling waar Karel meer ruimte had en zwart een geblokkeerde vrijpion. Het remise aanbod werd door Karel afgeslagen. En in plaats van zijn vrijpion op te ruimen, wat mogelijk was met loper tegen paard, ging Karel met de koning op stap, de pion vergetend. Einde oefening.
Ikzelf speelde met zwart tegen Mario Adriaans en op d4 antwoorde ik met f5 (Hollands). Tot de 20e zet stond ik enigszins gedrongen, maar daarna werd mijn stelling steeds beter. Mario stond erg gedrongen en had weinig bewegingsruimte, maar ik kon de goede voortzetting niet vinden. Ik had met mijn koning zijn toren moeten aanvallen waarna hij de keuze had uit mat in twee of de toren geven voor mijn paard. In plaats van de koning speelde ik een pion naar f3 waardoor zijn toren weer ruimte kreeg. Een paar zetten later had ik een pion veroverd, maar na zijn torenzet bleek tot beider verbazing dat ik mat stond.
Alexander, inmiddels vertrokken naar de USA, wist zijn tegenstander met een rating van 1684 inderdaad te verslaan.
Pauls tegenstander reageerde erg defensief op de poging een Italiaanse partij op te zetten. Hij rocheerde niet en zijn koning moest door dreigingen van Paul zelfs naar d7. Paul rocheerde lang en daarop werd toen de aanval gericht. Paul wist 2 pionnen te veroveren zonder compensatie, maar moest wel een aantal aanvalsdreigingen met de torens onschadelijk maken. Toen Paul zijn h-pion liet promoveren was de partij gewonnen en had Paul er 2 uur en 17 minuten opzitten.
Henny speelde met wit zijn favoriete Bischop’s Opening en kwam na de opening erg goed te staan. Hij investeerde zoals gebruikelijk wat tijd om een winnende aanval te zoeken. Na de afruil van 2 lichte stukken, forceerde hij een geïsoleerde dubbelpion op de e-lijn bij zijn tegenstander. Henny rokeerde lang, terwijl zijn tegenstander al kort gerokeerd had. Dit betekent meestal veel strijd en Henny won beide pionnen van de dubbelpion. In de voor Henny gebruikelijke tijdnood raakte hij een beetje de grip op de stelling kwijt, omdat hij niet alle verwikkelingen meer kon doorrekenen. Hij werd gedwongen om het een en ander af te ruilen waaronder de dames en verloor daarbij enkele pionnen. Zijn tegenstander maakte handig gebruik van een stellingsgelukje en wist een vrije h-pion over te houden. De koning stond te veraf en op dat moment kwam Henny tot de conclusie dat kort rokeren toch beter was geweest. In het eindspel was de vrije h-pion beslissend en nadat deze gepromoveerd was, moest Henny zijn toren missen. Met een toren achter en alleen nog wat pionnen op de damevleugel kon hij opgeven.
Arnold speelde op bord 2 met wit zijn geliefde witte leeuw. Beiden staken veel tijd in de opening, vooral zijn opponent. Het ging gelijk op, maar er kwam al snel een aanval op de Damevleugel, waarbij Arnold toch een zwakte moest toelaten dat hem nadien de das omdeed. Arnold had veel tijd in het middenspel gestoken en kwam achter in tijd en dat komt niet veel voor. Er werden een aantal stukken geruild, maar er bleef voor beiden een Dame, Toren en voor hem de loper van de witte velden en voor mij een Paard over. Arnold moest een Pion geven om tegenspel te creëren, het werden er zelfs 2, maar toen had hij een geweldige tegenaanval opgezet. Helaas de tijd ging meetellen en in een bloedstollend eindspel had Arnold minimaal remise moeten halen. Hij ging mede door de tijdsdruk op jacht naar winst maar zijn vlag viel helaas. Arnold baalde van dit volgens hem onnodige verlies, maar hij presteerde het wel om een keer later klaar te zijn dan Henny en dat is ook knap.
Al met al een voor ons trieste uitslag die volgens het verslag net zo goed omgekeerd had kunnen zijn. Op bordpunten blijven we HSC nog net voor en gelijk met Deurne, maar omdat die van ons hebben gewonnen blijft Deurne boven ons. De twee jeugdspelers (Yichen en Alexander) hebben het erg goed gedaan en zijn alle twee vertrokken.
Flip Stomps
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|