Het vierde
De laatste wedstrijd van deze competitie moesten wij tegen De Drie Torens 2 dat al kampioen was, maar toch op volle sterkte aantrad. Dat betekende een gemiddelde rating van 1790, nagenoeg gelijk aan de rating van onze 1e speler Rinus met 1791. Gemiddeld was het ratingverschil ruim 240. Een al te beste uitslag was voor ons dus niet te verwachten. Na een uur spelen liep ik eens rond en zag alles nog redelijk in evenwicht, behalve bij Rinus, die al in een eindspel was beland met een toren en 5 pionnen tegen paard met 6 pionnen. Ondanks lang zwoegen wist hij dat kleine voordeel niet te verzilveren en werd na ruim 3 uur tot remise besloten.
Ook Karel wist zijn tegenstander met de hoogste rating(1910) van de winst af te houden. Karel zelf beschrijft het zo: “Mijn partij verliep goed. Dus aanvallen dacht ik. Maar toch te snel de pionnen op de dame vleugel naar voren. Gevolg dat m`n tegenstander te veel kon afruilen. Bleef aan beide kanten een toren, paard en enkele pionnen over. Toen ook de paarden en nog een pion geruild werden, bleef een moeilijk eindspel over, en heb ik het remiseaanbod aangenomen.”
Ik speelde na d4, f5, e4 na lang nadenken d6, waardoor Jan niet zijn Staunton gambiet kon spelen waar hij zoals hij later zei heel goed in was. Ik stond wel de hele partij gedrukt, maar toen eindelijk een aantal stukken werden geruild kreeg ik weer ruimte. Miste echter een zet die volgens hem tot remise had geleid en verloor.
Voor Ton en Paul was het ratingverschil waarschijnlijk ook te groot.
Dit is het verhaal van Hans:
“Mijn tegenstander opende met de Anky van Grunsven opening 1.Pc3. Wat nu? Een oude schaakmaat met een rating van 1939 had mij ooit verteld “ik speel dan gewoon 1…d5 en dan bekijken ze het maar”. Tsja, daar kon ik nu niet zoveel mee. Middels transpositie trachtte ik de stelling richting voor mij bekende wateren te manoeuvreren. In eerste instantie pakte dat goed uit, want na 6 zetten had ik al een gelijke stand bereikt waarbij alle witte stukken op de damevleugel weer in hun beginstand stonden, dus inclusief de knol op b1. De witspeler moest er zelf om lachen. Helaas lachte hij ook het laatst. Wellicht overmoedig geworden door zoveel voorspoed blunderde ik twee zetten later al waardoor ik weliswaar geen materiaal verloor, maar positioneel veel slechter kwam te staan. Vanaf dat moment was het eigenlijk al geen partij meer en heb ik me moeten beperken tot keepen. Op de 34e zet ging ik mijn dame verliezen en vond ik het welletjes. Een partij om snel te vergeten!”
Ron heeft twee pogingen gedaan tot aanval maar beiden werden afgeslagen door afruil van stukken. In het eindspel met acht vastgelegde pionnen en paard tegen slechte loper was het onmogelijk voor beide koningen om het bord over te steken. Een ultieme manoeuvre met Rons paard werd kundig opgevangen door ook dat stuk tot ruil te dwingen waardoor de reeds enige malen aangeboden remise onvermijdelijk werd. Toch kan Ron niet geheel ontevreden zijn, gezien de bijeengesprokkelde ratingpuntjes.
Maar: niemand deed het beter dan Peter: Hij was als laatste nog aan het spelen en had zijn tegenspeler steeds verder onder druk gezet. Ging met Koning en twee pionnen op de h-lijn naar de overkant. Toen zijn Koning op g3 was beland en promotie van de h pion niet meer te voorkomen was gaf zijn tegenstander op en waren wij tevreden met het vertoonde spel.
Omdat het voor Rinus in verband met verhuizing naar Amsterdam zijn laatste competitieve wedstrijd was, hadden we besloten na afloop gezamenlijk te gaan eten. Dat werd het Indonesisch restaurant “Gember en Sereh”. In het denksportcentrum Theseus, waar we speelden werd keurig uitgelegd hoe we moesten rijden om in de Tivoli garage te komen en daarna bij het restaurant. We stonden netjes met zijn zessen te wachten in de garage tot Peter een telefoontje kreeg van Ron en Hans, die ergens aan de verkeerde kant van Tilburg waren beland. Ze reden uiteindelijk de garage binnen, maar ook daar verdwenen ze weer. Het eten was zeer gezellig en lekker en zeker voor herhaling vatbaar.
Flip Stomps
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Vandaag stond in het teken van de afscheidswedstrijd van onze beste man, onze eerste bord bespeler, Rinus. Wij waren in gedachten natuurlijk al bij het afsluitende etentje, maar buiten dat is het heel moeilijk winnen van een team waarvan de achtste man een hogere rating heeft dan onze nummer twee. Aan de onderste vijf borden werd ook maar een schamel half puntje gescoord. Peter redde de Eindhovense eer. (alweer)
Na zessen ging het aan alle acht borden een stuk beter en hebben wij op gepaste wijze Rinus uitgezwaaid.
Rinus bedankt ! Het was een waar genoegen met jouw in één team te mogen spelen.
Het beste voor het laatst bewaard:
Pingback: Uitslagen zes april | Eindhovense Schaakvereniging