Eindhoven – Voerendaal 2

Voor ons stond er in deze laatste ronde niets meer op het spel na verlies in de voorgaande 2 ronden tegen de koplopers. Wel wilden we natuurlijk het seizoen in stijl afsluiten. Voor tegenstander Voerendaal 2 lag dat anders: zij moesten winnen om degradatie te ontlopen. Ik kreeg echter niet de indruk dat Voerendaal 2 enige hoop koesterde op een goede afloop.

De opstelling was geen echte verrassing. De hoogste twee borden werden opgeofferd en de sterkste spelers werden op de middenborden gezet. Het was dan ook geen verrassing dat Bas en Luuk wonnen, hoewel Bas een zeer scherpe partij speelde en zijn tegenstander in wederzijdse vliegende tijdnood een venijnig zetje miste dat de partij op zijn kop had kunnen zetten. Frans speelde een gedegen remise en Jan Vosselman (die gelukkig weer bereid was om in te vallen) speelde zeer inventief en dat werd zijn tegenstander ondanks een geinspireerde verdediging uiteindelijk toch teveel. Erika was eigenlijk niet fit genoeg om te kunnen spelen, maar ware teamgeest en liefde voor het schaken brachten zoveel energiereserves naar boven dat haar tegenstander er niet aan te pas kwam. Toen Jos na geduldig manoeuvreren via een goed getimede doorbraak een vernietigende  koningsaanval kreeg, was het lot van Voerendaal bezegeld.

Zelf had ik vanuit de opening tegen de solide Henk Temmink een gunstige stelling weten te bereiken, maar had de onverwachte variant die op het bord kwam me veel tijd gekost. Het kostte me nog meer tijd om verder te komen. In tijdnood wist Henk los te komen en toen  hij een pion terugwon maakte ik een ernstige fout in een stelling met dames en torens. In plaats van een stel torens te ruilen en gemakkelijk remise te maken, vermeed ik torenruil en moest ik pijnlijk ervaren dat een torenpaar met dames op het bord heel vervelend kan zijn. Een riskante zet om een verloren pion terug te winnen leidde tot torenverlies na een vervelend tussenschaakje. Om dit soort ongelukjes (die te vaak gebeuren) in de toekomst te voorkomen, heb ik mijzelf op een streng dieet van snelschaakpartijen gezet (zowel om meer ervaring met openingen op te doen als om beter te leren reageren op snelle veranderingen).

Als laatste was Ankit klaar. Het was heel knap hoe hij tegen de beste speler van Voerendaal een scherpe opening goed speelde en zoveel problemen wist te creëren in een remise-achtig eindspel van toren en lopers van ongelijke lopers, dat hij uiteindelijk de winst binnen wist te halen.

Al met al een goede afsluiting van een seizoen dat na twee goede ronden in het begin helaas niet bracht wat we ervan verwachtten.

Alessandro Di Bucchianico