Puik resultaat tegen Dubbelschaak ’97

Café Rembrandt in Boxtel vormde blijkbaar een inspirerend decor voor ons tweede en derde team, want beide wonnen van de tegenstander Dubbelschaak ‘97 1, respectievelijk 2. Voor het derde zag de uitslag eruit als een walk-over (6-2), maar het tweede moest er stevig voor knokken. Maar het lukte zonder gele of rode kaarten, zonder verlenging en zonder hulp van een scheidsrechter.

Tegenstander had zich, verrassend genoeg, verlaagd tot een tactische opstelling, ondanks een gemiddeld iets hogere rating. Nou dat pakte faliekant verkeerd uit. De topspelers op de borden 5-7 scoorden weliswaar 2 punten, op borden 1-4 werd de strijd met duidelijke cijfers in ons voordeel (3-1) beslecht. En als ik het zo opschrijf scoorde Nico op bord 8 het beslissende halfje.

Het is maar één manier om ernaar te kijken. We kunnen ook de borden afgaan.

Op bord 1 kon Frits zich uitleven in zijn favoriete Grand-Prix aanval, of Vinken-systeem, of gesloten Siciliaan. Frits kreeg een sterke koningsaanval, maar nam genoegen met een pionnetje als buit. Dat bleek in het eindspel nog wel een klusje om in winst om te zetten, maar onze man deed dat gedecideerd, en zo kon Frits zijn, ik geloof inmiddels dertigste ongeslagen partij extern noteren. 1-0.

Bas was als vertrouwd op bord 2 geposteerd en boekte de vertrouwde remise. Bas’ systemen zijn vermoedelijk in heel Brabant bekend, in ieder geval had zijn tegenstander een vervelende opstelling ertegen gekozen. Maar Bas brak niet, speelde secuur, slaagde erin onder de druk uit te komen en kon in een potremise stand de vrede tekenen.

Hans van den Hurk speelde – naar eigen zeggen – wat onnauwkeurig in het middenspel waardoor zwart zijn problemen (die je immers altijd krijgt als je Grünfeld speelt) wist op te lossen. Na wederzijds remise aan te bieden en af te slaan, kreeg Hans nog wel een kans op flink voordeel, maar nadat die gemist werd, werd ook hier remise overeen gekomen.

Jacob had een fijne middag. Hij had besloten zijn positionele spel, dat wat angstig begon te worden, weer in te ruilen voor wat een wederzijdse kennis ooit rabiaat schaak noemde: krachtig, compromisloos, en levensgevaarlijk voor zowel Jacob als zijn tegenstander. Al rommelend en koorddansend kreeg Jacob inderdaad een prachtige aanvalsstelling waar zijn tegenstander echter telkens de weg in wist te vinden, en een totaal gewonnen stelling wist te bereiken. De klok bracht echter uitkomst. Met een volle toren achter zonder compensatie kon Jacob toch een overwinning noteren. Ik zei het al: levensgevaarlijk voor beiden, dat spel van Jacob. 3-1.

We zijn inmiddels bij bord 5 aanbeland, waar we een debutant aantreffen, Rudi Serton. Voor enkelen een oud-bekende overigens, maar zelf loop ik nog niet zo lang mee in het Brabantse schaak. Rudi speelde een puike partij, kon ik uit mijn ooghoek waarnemen. Na een semi-Grünfeld (volgens Rudi, ik dacht eigenlijk gewoon een Catalaan te zien), wist Rudi een klein permanent voordeeltje te verkrijgen in de vorm van een zwakke pion op c6. Zwart werd daardoor verleid zich sterk op de damevleugel te concentreren wat onze man de mogelijkheid bood op het goede moment aan de andere kant in de aanval te gaan. Volgens Rudi’s eigen weergave moet dat een spektakel geweest zijn, dat herinnering aan de beroemde “Immergrüne” oproept (Anderssen– Kieseritzki, 1851, https://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1018910 ): “Na een geinig pionoffer kondigde ik met een stille zet damezet een dubbel torenoffer aan. Dit kon mijn tegenstander niet meer aanzien en gaf zich gewonnen”. Dat had ik graag in de samenvatting of in de herhaling teruggezien.*

De kopman van de tegenstander troffen we, of eigenlijk, trof ikzelf op bord 6. Het werd een intense partij, waarin het evenwicht lang niet wezenlijk verbroken werd. Wel bouwde mijn tegenstander voordeeltjes op, en leek dit in het eindspel te kunnen converteren in een vol punt. De witte vrijpionnen op de a-lijn en h-lijn werden echter net gecompenseerd door de zwarte vrijpion op de d-lijn, maar op het beslissende moment speelde ik niet doortastend genoeg, en werd door een venijnige tegenzet volledig lamgelegd. Dat koste me twee pionnen en dat was veel meer dan de stelling kon dragen.

Ook Rik had last van de tactische opstelling van de tegenstander. Zijn tegenstander wist in een rustige damepion opening beter zijn weg te vinden. Dat kostte Rik een kwaliteit, wat later een toren werd en toen zijn opponent ook in tijdnood het hoofd koel wist te houden en alle trucs eruit wist te halen, kon Rik de koning omleggen.

Daarmee komen we aan bij onze anchorman, de man die niet voor het eerst de beslissende bijdrage leverde aan het teamresultaat. Nico kreeg een gedekte vrijpion op de damevleugel cadeau, maar moest zijn uiterste best doen het bevrijdende e4 van zijn tegenstander tegen te houden. Dat lukte maar ging lang ten koste van eigen winstkansen. Precies op het moment dat bij zijn tegenstander de aandacht even verslapte en Nico de kans kreeg de greep op e4 definitief te maken door Lf5 te spelen, was onze held een beetje in slaap gesust. Hij miste deze kans door een remiseaanbod te accepteren, waarvoor hij in zijn eigen verslagje van de partij slechts één woord nodig had: Zucht.

Zo komen we op een 4½ – 3½ overwinning uit. We staan daarmee, halverwege de competitie op een alleszins verdienstelijke vijfde plaats, met enige marge naar de degradatieplekken, en zelfs met een oogje op de tweede plaats.

In februari gaan we verder en met nog drie thuiswedstrijden te gaan, en met drie van de vier topteams al achter de rug, kunnen we de rest van de competitie met vertrouwen tegemoet zien. Maar sport is grillig, zoals ze in Duitsland en België inmiddels weten.

Fijne feestdagen.

Hans Ouwersloot

* Naschrift redactie.
Na enig aandringen stuurde Rudi zijn partij toch naar de websitebeheerder. Het was inderdaad een puike partij. Concludeert u zelf of deze het predicaat ‘onsterfelijk’ verdient. Waarschijnlijk was die van Anderssen mooier dus ik twijfel nog. In de eindstelling dreigt weliswaar fraai Th8+! met ondekbaar mat, maar wat als zwart 32…Txd4 had gespeeld, want Dg5 was op dat moment niet mogelijk ?
Desalniettemin hulde !