Verslag ronde 1

ESV 3 – De Kentering 1: Deel 2

Onze tegenstander in de eerste ronde was De Kentering 1 uit Rosmalen. Een tegenstander die enkele herinneringen opriep aan een grijs verleden. ESV 3 speelde haar vorige externe wedstrijd namelijk tegen deze tegenstander, namelijk op 7 maart 2020. Deze wedstrijd was een voorbode van een bijzondere tijd. Een wedstrijd waar de scorebord journalisten nog steeds met grote verbazing naar kijken: een uitslag van 3,5-3,5 met op bord 1 een 0R-0R. Wat zou daar gebeurd zijn op? De nieuwsgierige lezer doet er goed aan om de oude verslagen maar eens terug te lezen. In ieder geval is onze vorige wedstrijd dus onbeslist geëindigd. Een mooi moment voor revanche zullen de spelers van beide clubs gedacht hebben. Maar of er afgelopen zaterdag van enige revanchegevoelens sprake was, is maar de vraag. Bij ESV speelde nu slechts drie spelers mee die destijds aan de beruchte wedstrijd hadden deelgenomen. Bij De Kentering waren dat er welgeteld vijf. Het achttal van ESV 3 is in anderhalf jaar sterk gewijzigd. Enkele van onze sterren zijn naar de hogere teams van ESV vertrokken, maar wij zijn er zeker niet zwakker op geworden vanwege de impulsen van enkele sterke nieuwelingen.

Het begin van de wedstrijd van afgelopen zaterdag vertoonde een bijzondere gelijkenis. Anderhalf jaar geleden hadden we wat problemen met het vinden van het juiste adres en arriveerden we met enkele spelers, waaronder ik, zo’n tien minuten te laat. Dus begonnen we met een achterstand van tien minuten op de klok. Afgelopen zaterdag bleek vlak voor de wedstrijd dat we te weinig schaakstukken hadden. Blindschaken was geen optie, dus besloten Bram en ik ons te haasten naar het Hubble café op de universiteitscampus om daar wat extra stukken op te halen. Ruim een halfuur later betraden we de speelzaal weer. Daar heerste inmiddels de stilte en waren de meeste schakers in een diep gepeins verzonken. Mijn tegenstander was zo vriendelijk geweest om niet direct de klok aan te zetten, dus begon ik met slechts tien minuten minder aan mijn partij. Tot zo ver de gelijkenissen.

Drie dagen voor de wedstrijd kreeg ik opeens een afmelding van een van onze sterke nieuwelingen. Gelukkig was de ervaren Karel Jeurissen bereid om in te vallen. Op het achtste bord speelde hij tegen Ton van der Paauw die vermoedelijk een stuk minder schaakervaring heeft dan onze Karel (geen KNSB rating). Zwart zette zijn dame op d7 en rokeerde vervolgens lang. Voor Karel was het een koud kunstje om met Le6 de dame te winnen. Binnen een uur en twaalf zetten konden we zo al het eerste punt noteren. Dit leek een voorbode voor een gunstige middag te worden. Maar een tijdje later was de stand weer in evenwicht. SuyashGawade, een van onze nieuwe aanwinsten, speelde op bord 6 met wit wat te snel en onnauwkeurig en zijn tegenstander wist hier handig gebruik van te maken. Zwart wist een sterk paard in het witte kamp te posteren, terwijl de loper van wit treurig naar zijn eigen pion keek. Suyash offerde een kwaliteit en kon zo zijn loper activeren. Helaas was dit van korte duur, want even later blunderde hij de loper en kon opgeven.

Op het derde bord speelde Jos Rensen na ongeveer acht jaar weer een externe wedstrijd voor ESV 3. Hij wist een mooie stelling te bereiken tegen Hans van Eijk, maar wist niet door de verdediging van wit heen te breken. De partij eindigde dus in remise.

Jan Toorman was een van de oude rotten in ons team die de vorige wedstrijd tegen De Kentering nog mee had gemaakt. Destijds wist hij na een lang gevecht het punt mee naar huis te nemen. Ook ditmaal was hij strijdlustig en had zin om weer eens een ‘trage’ fysieke partij te spelen. Hij koos met zwart tegen Leon ter Beek voor een scherp gambiet en had na een aantal zetjes zijn pion weer teruggewonnen. Hij dacht goed te staan, maar dan komt de vraag: hoe nu verder? Jan speelde een te rustige zet, maar dat bleek helaas een fout. Het initiatief was nu aan zijn tegenstander. Jan investeerde veel tijd, maar kwam er niet meer aan te pas. Helaas een nul op een van onze topborden.

Op bord vijf vertoonde Dennis van Kuijk zijn kunsten met de zwarte stukken in een zeer interessante partij tegen Luigi de Mas. Hij wist de witte koningstelling te ruineren en twee pionnen te winnen, maar het bleek niet makkelijk om de stelling te vereenvoudigen en in winst om te zetten. De tegenstander wist veel tegenspel te ontwikkelen. Gelukkig kon Dennis enkele foute zetten van de tegenstander hardhandig afstraffen en zo het punt op het droge te halen.

Een andere speler die anderhalf jaar geleden ook al tegen De Kentering had gespeeld, was Loek van Rey. Hij wist toen een belangrijk punt voor ESV te scoren. Kon hij dat kunststukje herhalen? Op het tweede bord speelde hij met wit tegen David Bruggeman. Loek wist een loper op d6 te zetten, maar zwart kon daar een prachtig paard op c3 tegenover zetten. Over het algemeen zijn paarden beter in het kamp van de tegenstander. Zijn tegenstander wist een mooi kwaliteitsoffer op het bord te toveren en kon afwikkelen naar een stelling met een toren voor Loek tegen een loper, paard en pion voor zijn tegenstander. Deze goed samenwerkende stukken werden Loek te machtig en hij moest opgeven. Dit bracht de tussenstand op 3,5-2,5 voor de tegenstander, maar er werd nog geschaakt op twee borden. Beide partijen moesten gewonnen worden om de wedstrijdpunten in Eindhoven te houden.

Op het zevende bord speelde ik zelf met zwart tegen Wilbert van Eijk. Wit had zijn g2 pion geofferd voor aanvalskansen over de open g-lijn. Ik zag niet hoe wit zijn stukken goed kon coördineren en besloot het offer aan te nemen. Wit wist wel wat dreigingen op te creëren, maar die kon ik pareren. Vervolgens koos wit een foutief plan door op de damevleugel aan te vallen. Dit resulteerde in een zwakke pion op a4. Deze was niet houdbaar en zo won ik een tweede pion. Mijn tegenstander besloot om een alles-of-niets aanval op mijn koning uit te voeren. Ik wist de aanval te overleven en kon na een trucje het volle punt noteren.

De druk lag toen volledig op de schouders van Ivan. Kon hij zijn debuut in ESV 3 extra glans geven met een belangrijke overwinning? Vanuit de opening wist hij zijn tegenstander terug te drukken. Hij voerde de druk op de koning op. In de aanval wist hij een kwaliteit te winnen en wikkelde netjes af naar een gewonnen eindspel. Maar een eindspel met een kwaliteit meer moet nog wel even gewonnen worden. Hoe dat hoort ziet u hieronder!

Het tweede deel van ESV 3 – De Kentering 1 was minstens zo spannend als het eerste. Nu werd er echter wel aan acht borden geschaakt en dat was in ons voordeel. Weer moesten we voor elk punt vechten, maar gelukkig met als resultaat een overwinning. De volgende ronde moeten we weer hard aan de bak, want dan spelen we tegen SMB 2 dat maar liefst met 7-1 wist te winnen in de eerste ronde.

Roeland Wildemans